Μετά από 950 εβδομάδες οι Μητέρες του Σαββάτου αυτό το Σάββατο δεν θα κάνουν την καθιστική τους διαμαρτυρία στην πλατεία Γαλατασαράι της Κωνσταντινούπολης, αφού κατηγορούνται για παραβίαση του νόμου για τις συναθροίσεις και τις διαδηλώσεις. Η μήνυση έγινε από την τουρκική αστυνομία, που συνέλαβε όλες τις παρευρισκόμενες, ενώ το κακουργιοδικείο της Κωνσταντινούπολης που θα δικάσει την υπόθεση ανακοίνωσε ότι θα επιτρέψει την παρακολούθηση της δίκης, για την οποία υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από τη Διεθνή Αμνηστία, παρατηρητές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ξένους δημοσιογράφους, κλπ, μόνο σε πέντε (!) άτομα. Σύμφωνα με την τουρκική νομοθεσία, αν κριθούν ένοχες θα τιμωρηθούν με ποινή φυλάκισης καθώς και με απαγόρευση των πολιτικών δραστηριοτήτων τους. Να σημειωθεί, ότι δικηγόροι αναφέρουν πως η διαδικασία που ακολουθήθηκε κατά των Μητέρων του Σαββάτου είναι αντίθετη με την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου του Νοεμβρίου του 2022, που έχει κρίνει ότι η παρεμπόδιση των δράσεών τους από την αστυνομία αποτελεί ένα ευαίσθητο θέμα το οποίο απαιτεί ιδιαίτερη αντιμετώπιση, λαμβανομένου του γεγονότος ότι είναι πάντα ειρηνικές και ότι έχουν την αλληλεγγύη μεγάλου μέρους της τουρκικής κοινωνίας.
Οι Μητέρες του Σαββάτου είναι μια οργάνωση γυναικών που εδώ και χρόνια κάθε Σάββατο μεσημέρι για μισή ώρα διαδηλώνουν για να ζητήσουν διευκρινίσεις για τους αγνοούμενους συγγενείς τους και για να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι, ενώ επικρίνουν σφοδρά το τουρκικό κράτος επειδή ποτέ δεν ερεύνησε σοβαρά τις αναγκαστικές εξαφανίσεις. Αποτελούνται κυρίως από μητέρες θυμάτων, οι οποίες ακολουθούν μια πολιτική ανυπακοή που συνδυάζει την σιωπηλή καθιστική στάση με την συλλογική αγρύπνια, ως μέθοδος διαμαρτυρίας τους ενάντια στις αναγκαστικές εξαφανίσεις και τις πολιτικές δολοφονίες στην Τουρκία κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού πραξικοπήματος της δεκαετίας του 1980 και της Ohal της δεκαετίας του 1990 (σημ: νομοθεσία για κατάσταση έκτακτης ανάγκης). Να σημειωθεί, ότι σύμφωνα με την τουρκική ΜΚΟ «Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», από το 1992 έως το 1996 αναφέρθηκαν 792 εξαναγκασμένες από το κράτος εξαφανίσεις και δολοφονίες στην ανατολική Τουρκία, με πολλούς περισσότερους αγνοούμενους για τους οποίους δεν υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες).
Επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από τις Μητέρες της Πλατείας Μαΐου στην Αργεντινή που έψαχναν τα εξαφανισμένα από την χούντα Βιντέλα παιδιά τους, η οργάνωση ξεκίνησε το 1995 αναζητώντας τους συγγενείς της που εξαφανίστηκαν κατά την κράτηση τους ή που έπεσαν θύματα ανεξιχνίαστων πολιτικών δολοφονιών. Όμως μετά από την άγρια καταστολή που αντιμετώπιζε κάθε εβδομάδα και τις διώξεις που εξαπόλυσε εναντίον της το τουρκικό κράτος, στις 27 Μαΐου του 1999 αναγκάστηκε να σταματήσει τις διαμαρτυρίες της, τις οποίες συνέχισε ξανά στις 31 Ιανουαρίου του 2009. Σήμερα οι Μητέρες του Σαββάτου, που το 1995 ξεκίνησαν με περίπου 30 άτομα, έχουν εκατοντάδες συμμετέχουσες. Στις 25 Αυγούστου του 2018 η κυβέρνηση Ερντογάν απαγόρευσε επ’ αόριστο τις συγκεντρώσεις τους, όμως αυτές εψήφισαν την απαγόρευση και στην 700η ειρηνική διαμαρτυρία τους ήρθαν αντιμέτωπες με μια πρωτοφανούς αγριότητας αστυνομική επίθεση που είχε ως αποτέλεσμα πολλές τραυματισμένες και συλληφθείσες (σημ: στη δίκη όλες αθωώθηκαν). Ακολούθησε τον Νοέμβριο του 2020 ένας εισαγγελέας που ζήτησε την τριετή φυλάκιση τους γιατί είναι «παράνομες», ενώ κατά διαστήματα έχουν γίνει στόχος διάφορων παρακρατικών ομάδων που προσπαθούν να τις τρομοκρατήσουν.
Τα βασικά αιτήματα των Μητέρων του Σαββάτου είναι α) ευαισθητοποίηση σχετικά με τη βία, την στρατιωτικοποίηση και τον μιλιταρισμό που προωθεί το τουρκικό κράτος β) άνοιγμα των αρχείων των κρατικών εγγράφων για δημόσια αναθεώρηση προκειμένου να έρθουν στο φως οι πολιτικές δολοφονίες που έχουν γίνει από το κράτος γ) αλλαγές στον τουρκικό ποινικό κώδικα προκειμένου να αρθεί η παραγραφή των πολιτικών δολοφονιών και των αναγκαστικών εξαφανίσεων δ) να υπογράψει η Τουρκία την ICPPED (Διεθνή Σύμβαση για την Προστασία όλων των Ανθρώπων από την Αναγκαστική Εξαφάνιση).
