Σκηνοθέτης: Ρομάν Πολάνσκι
Παίζουν: Εμμανουέλ Σενιέ, Ματιέ Αμαλρικ
Διάρκεια: 96’
Υπάρχουν ορισμένοι σκηνοθέτες-ιερές αγελάδες που οι σινεφίλ πίνουν νερό στ’ όνομά τους, ανεξάρτητα από την ποιότητα των τελευταίων δημιουργιών τους, βασιζόμενοι αποκλειστικά στην εικόνα που έχουν σχηματίσει γι’ αυτούς από το ένδοξο παρελθόν τους. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τον Ρομάν Πολάνσκι, ο οποίος φαίνεται να διανύει κάποιο είδος δεύτερης νεότητας, αφού μετά τον «Συγγραφέα φάντασμα» και τον «Θεό της σφαγής», καταφέρνει να τριτώσει το καλό με την «Αφροδίτη με τη γούνα».
Ακολουθώντας την πετυχημένη συνταγή της προηγούμενης του ταινίας, μας παρουσιάζει ένα έργο που θα μπορούσε άνετα να είναι και θεατρική παράσταση, βασίζεται άλλωστε στο ομώνυμο θεατρικό του Ντέιβιντ Άιβς, το οποίο με τη σειρά του έχει εμπνευστεί από το βιβλίο που έγραψε ο αυστριακός Λέοπολντ φον Ζάχερ-Μαζόχ το 1870 και από το οποίο προήλθε ο όρος μαζοχισμός.
Σ’ ένα θέατρο του Παρισιού, ένας σκηνοθέτης απογοητευμένος από το επίπεδο των ηθοποιών που ήρθαν για οντισιόν για τον βασικό γυναικείο ρόλο στη νέα του παράσταση, ετοιμάζεται να επιστρέψει στην αρραβωνιαστικιά του, όταν εμφανίζεται η χαζοχαρούμενη Βάντα, η οποία θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να τον σαγηνεύσει για να πάρει το ρόλο. Ξεκινάει έτσι ένα γαϊτανάκι συνεχών εναλλαγών εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου, θύτη και θύματος, ηδονής και πόνου, όπου μπλέκονται με τόσο λειτουργικό τρόπο η πραγματικότητα με τα θεατρικά αποσπάσματα που το μόνο που σου μένει είναι να παρακολουθείς εκστασιασμένος, περιμένοντας ποιος θα βγει στο τέλος νικητής στη μάχη των δύο φύλων (όλοι βέβαια ξέρουμε το αποτέλεσμα σ’ αυτόν τον αγώνα..). Εξαιρετικός ο Ματιέ Αμαλρίκ στο ρόλο του σκηνοθέτη, καθώς επίσης και η μουσική του Αλεξάντρ Ντεσπλά.
Αξιολόγηση***
Ορέστης Μανασής