Εισαγγελική έρευνα για την υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης, ένα έργο που έμεινε στα χαρτιά, προκάλεσε δημοσίευμα της εφημερίδας “Μακεδονία”.
Συγκεκριμένα μετά από δικαστική απόφαση, το δημόσιο καλείται να καταβάλλει στον εργολάβο ως αποζημίωση το ποσό των 73 εκατ. ευρώ ενώ όπως αποκάλυψε η εφημερίδα “Μακεδονία” ήδη δεσμεύτηκε από τα κρατικά ταμεία η πρώτη δόση της αποζημίωσης, ύψους σχεδόν 3,7 εκατ. ευρώ.
Το δημοσίευμα προκάλεσε την αντίδραση του εισαγγελέα αντιμετώπισης εγκλημάτων διαφθοράς Θεσσαλονίκης Αργύρη Δημόπουλου ο οποίος παρήγγειλε στο ΣΔΟΕ τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν ποινικές ευθύνες εναντίον παντός υπευθύνου ενώ θα διερευνηθεί εάν στοιχειοθετείται το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας σε βάρος του Δημοσίου.
Η παρέμβαση των εισαγγελικών αρχών, έρχεται άλλωστε μετά και από τις φήμες που ήθελαν παράγοντες της ΝΔ να προτείνουν ως εναλλακτική λύση αντί της αποζημίωσης, η επικεφαλής εταιρεία της αναδόχου ο Άκτωρ, συμφερόντων Μπόμπολα, να πάρει την ΕΥΑΘ.
Ποια είναι η υπόθεση
Πρόκειται για ένα έργο που χειρίστηκε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή την περίοδο 2005-2008 και αποτέλεσε προσωπικό στοίχημα του τότε υπουργού δημοσίων έργων, Γιώργου Σουφλιά. Η σύμβαση για την κατασκευή της υποθαλάσσιας αρτηρίας, υπογράφηκε στις 31 Οκτωβρίου 2006 μεταξύ του δημοσίου και της κοινοπραξίας “Θερμαϊκή Οδός” που αποτελούταν από τον Άκτωρ, τη Boscalis και την Archirodon Group.
Στο σχέδιο, το οποίο προετοιμάστηκε με βιαστικές διαδικασίες και εν κρυπτώ μελέτες, η παραλιακή λεωφόρος Μεγάλου Αλεξάνδρου επρόκειτο να μετατραπεί σε έναν κλειστό αυτοκινητόδρομο με την ονομάσια «Θερμαϊκή οδός» στα πρότυπα της Αττικής οδού. Σύμφωνα με την μελέτη, θα τοποθετούνταν διόδια στον αυτοκινητόδρομο, θα περιοριζόταν κατά πολύ ο ελεύθερος χώρος για τους πολίτες της Θεσσαλονίκης και θα καταστρεφόταν μέρος των πάρκων της παραλίας. Ο σχεδιασμός του έργου ήταν τόσο παρανοϊκός μάλιστα που προέβλεπε μία είσοδο στον αυτοκινητόδρομο από το Λιμάνι το οποίο θα συνδεόταν απευθείας με τη Π. Συνδίκα, χωρίς να μεσολαβούν άλλες είσοδοι!
Η σύμβαση για την κατασκευή της υποθαλάσσιας αρτηρίας υπογράφτηκε μεταξύ ελληνικού δημοσίου και κοινοπραξίας το 2006 παραμονές των δημοτικών εκλογών, και τότε έγινε γνωστό το σχέδιο προκαλώντας αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία. Το 2007 με τις ψήφους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ η σύμβαση κυρώθηκε από τη Βουλή, παρά τις αμφιβολίες τοπικών βουλευτών. Το ναυάγιο του έργου ξεκινά το 2008, οπότε και το σχέδιο άλλαξε μορφή. Τότε οι αλλαγές εκτινάσσουν το προϋπολογισμό του έργου από τα 470 εκατ. ευρώ στα 620 εκατ. ευρώ και πλέον αρχίζει να φαίνεται πως το έργο θα μείνει στα χαρτιά.
Τέλος η σύμβαση καταγγέλεται -από τη “Θερμαϊκή οδό” και τα τραπεζικά ιδρύματα που θα χρηματοδοτούσαν- στις 30 Ιουλίου 2009 με το αιτιολογικό της αθέτησης του έργου. Το δημόσιο εκλήθη να πληρώσει όλες τις δαπάνες που έκανε η κοινοπραξία, από τη στιγμή που αναδείχτηκε προσωρινός ανάδοχος, δηλαδή από τον Ιούνιο του 2005, ποσό που ανήλθε, μετά από παρέμβαση του διαιτητικού δικαστηρίου, στα 73 εκατ. ευρώ.