Συνάδελφε Κώστα.
Έμαθα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την επιτυχία σου στη Νομική, οπότε μπορώ να σε αποκαλώ συνάδελφο.
Το έμαθα βέβαια με έναν περίεργο τρόπο. Είχες συλληφθεί μετά τη μεγάλη πορεία της Αθήνας ενάντια στο νομοσχέδιο της Κυβέρνησης για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Την ώρα που με την κλούβα σε οδηγούσαν κρατούμενο στην Ευελπίδων, είχαν βγει τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων και το χαρμόσυνο νέο σού το φώναξε από μακριά ο πατέρας σου: «Κώστα, περνάς στη Νομική Αθήνας».
Κι όμως τώρα, αντί να βρίσκεσαι σε κάποια παραλία με τους φίλους σου και να γιορτάζεις την επιτυχία, περιμένεις τη δίκη, αντιμετωπίζοντας μάλιστα βαριές κατηγορίες. Έτσι, νωρίς-νωρίς, πριν καν περάσεις την πόρτα της Σχολής, έρχεσαι σε βιωματική επαφή με το αντικείμενο της επιστήμης σου.
Τις ώρες αυτές της σύλληψης και της κράτησής σου είναι βέβαιο ότι θα σου ξανάρχονται στο μυαλό ο χουντικής κοπής νόμος για τις διαδηλώσεις, ο γενιτσαρισμός των πολιτικών σαν τον Χρυσοχοΐδη που αλλάζουν στρατόπεδο, η μεγάλη διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας, το πάθος των διαδηλωτών για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και των συλλογικών δικαιωμάτων, η απρόκλητη βία της Αστυνομίας, η δολοφονική επίθεση των μηχανών της ομάδας «Δράση», που έπεφταν με φόρα πάνω σε συγκεντρωμένους, οι συλλήψεις στο σωρό, η σύλληψή σου…. Πράγματα που θα σε σημαδέψουν για όλη του ση ζωή.
Όπως και ποτέ δεν θα ξεχάσεις τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές σου, που ήρθαν να σου συμπαρασταθούν, δηλώνοντας: «Για εμάς δεν υπάρχουν τα αποτελέσματα των πανελλαδικών. Για εμάς σήμερα υπάρχει μόνο ο Κώστας».
Θα έχεις όμως και την ευκαιρία τις ώρες αυτές να σκεφτείς σοβαρά το μέλλον σου και να πάρεις τις αποφάσεις σου. Η αυταρχική εξουσία ήδη φρόντισε να σου δείξει τα δόντια της: «Όποιον δεν είναι μαζί μας, όποιον μας πάει κόντρα, τον συντρίβουμε».
Στην ίδια ηλικία μ’ εσένα ήταν και ο Ηρακλής, όταν αντιμετώπισε το δίλημμα αν θα ακολουθήσει τον δρόμο της Αρετής ή της Κακίας.
Τι θα κάνεις λοιπόν;
Θα γίνεις ένας δικηγόρος, ένας δικαστής, ένας εισαγγελέας, που θα κοιτάζει τη δουλίτσα του και μόνο αυτήν, το γραφείο και τους πελάτες του ως συνήγορος, κάποια καλή μετάθεση σε μεγάλο Δικαστήριο και την υπηρεσιακή του εξέλιξη ως δικαστικός λειτουργός, πιστός σε κάθε περίπτωση του δόγματος «νόμος και τάξη» και πρόθυμος υπηρέτης της εκάστοτε εξουσίας και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων;
Ή θα γίνεις ένας νομικός, -όποιο ιδιαίτερο επάγγελμα της νομικής επιστήμης κι αν ακολουθήσεις,- υπερασπιστής των δημοκρατικών θεσμών, των συνταγματικών ελευθεριών και των ανθρώπινων δικαιωμάτων όλων των πολιτών, ιδιαίτερα δε των αδύναμων και κοινωνικά ευάλωτων ομάδων, στο πλευρό των εργαζομένων και των ανέργων, των προσφύγων και των μεταναστών, των φτωχών και των αδικημένων;
Η συμμετοχή σου στην προχθεσινή διαδήλωση, συμμετοχή ενός νέου ανθρώπου σε μια διαδήλωση για δημοκρατία και δικαιώματα, σ’ εμένα τουλάχιστον δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τον δρόμο που θα διαλέξεις.
Μη σε τρομάξουν οι προσωρινές δυσκολίες. Και να θυμάσαι: δεν είσαι μόνος.
Δυστυχώς δεν θα έχεις την ευκαιρία στο Πανεπιστήμιο να έχεις δάσκαλό σου τον Γιάννη Μανωλεδάκη. Μπορείς να θυμάσαι όμως τα λόγια του και να ανήκεις στη νέα γενιά νομικών, «που δεν θα μείνει στο ρόλο του τυφλού υπηρέτη του εκάστοτε κατεστημένου, ούτε του απόλυτου αρνητή ή του κατόπιν εορτής τιμητή, αλλά που θα είναι σε θέση να αποτελέσει την πρωτοπορία για ένα καλύτερο αύριο».
Σου το εύχομαι από καρδιάς στην αρχή της ακαδημαϊκής σου ζωής.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς.
Θέμης Αχτσιόγλου
Δικηγόρος