in ,

Δείπνο της Άνοιξης 2016: Οι δρόμοι θα μας ανήκουν, όσο υπάρχουν άνθρωποι

Δείπνο της Άνοιξης 2016: Οι δρόμοι θα μας ανήκουν, όσο υπάρχουν άνθρωποι

Τρίτη συνεχόμενη χρονιά, και η καλύτερη!

Το δείπνο της άνοιξης 2016 πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής 10 Ιουνίου στην γειτονιά της Αλέξανδρου Σβώλου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μια γειτονιά που για τρίτη συνεχόμενη χρονιά άνοιξε την αγκαλιά της στους κατοίκους της, για να υποδεχθεί το Δείπνο της Άνοιξης.

Πρόκειται για ένα κάλεσμα όχι μόνο προς στους κάτοικους και τους επαγγελματίες της Γειτονιάς μας, άλλα και προς όποιον θέλει να συμμετέχει σ’ αυτό το αστικό πείραμα καθημερινού πολιτισμού και συναναστροφής.

Φέτος, για πρώτη φορά, το δείπνο στήθηκε στη μέση του δρόμου, και όχι στο πεζοδρόμιο όπως τις προηγούμενες χρονιές. Έτσι οι πολίτες που πέρασαν από την Αλ. Σβώλου απόλαυσαν τον πιο όμορφο δρόμο της πόλης χωρίς παρκαρισμένα και κινούμενα αυτοκίνητα και μηχανάκια.

Μουσικές κομπανίες, χωρίς τη χρήση μικροφωνικής εγκατάστασης, παιδική γωνιά και κυνήγι θησαυρού για τους μικρούς μας φίλους, εικαστικές παρεμβάσεις, έκθεση κόμικ και άλλες μικρές εκπλήξεις ήταν στο πρόγραμμα καθ’ όλη τη διάρκεια του Δείπνου της Άνοιξης.

Οι δρόμοι ανήκουν στους ανθρώπους και τα ζώα που τους διαβαίνουν κάθε μέρα, που συζητούν, μαλώνουν, ερωτεύονται και δρουν σε αυτούς.

Όπως έγραψε στον ιστότοπο του περιοδικού Εντευκτήριο το μέλος της ομάδας πολιτών που διοργανώνει το Δείπνο της Άνοιξης, Τέλλος Φίλης:

 

Όσο υπάρχουν άνθρωποι

Η καχυποψία των νέων που έγινε συμμετοχή και εθελοντισμός.

Οι χαρούμενες φωνές των παιδιών απ΄ την αρχή ως το τέλος του δρόμου.

Η αδιαμαρτύρητη απομάκρυνση απο τον δρόμο των παρκαρισμένων ΙΧ.

Η εμφάνιση, μετά από καιρό, ανθρώπων της τρίτης ηλικίας που κατοικούν στη γειτονιά κι αποφάσισαν να κατέβουν στον δρόμο, με ασφάλεια και με το πιάτο που μαγείρεψαν.

Οι αόρατοι ανώνυμοι γείτονες που πήραν σάρκα και οστά, απέκτησαν όνομα και πρόσωπο.

Η απίστευτη συμμετοχή όλων όσοι κατοικούμε και δουλεύουμε στον ίδιο δρόμο, σαν από καιρό να το είχαμε ανάγκη αυτό το ειρηνικό ξέσπασμα: «Είμαστε εδώ, είμαστε η γειτονιά μας».

Δεν είναι “θαύμα”, είναι η πόλη, η γειτονιά, ο δρόμος που θέλουμε να ζούμε “μαζί”.

Είναι μια εικόνα του μέλλοντος που μας αξίζει μια Παρασκευή βράδυ στο κέντρο της πόλης.

Σε μια εποχή δύσκολη για όλους, μια εποχή διχασμού, πόλωσης, μοναξιάς και χαμένων προσδοκιών, σε μια εποχή ανασφάλειας, ανεργίας και ανημπόριας, η φωνή τού “ΜΑΖΙ” απέδειξε στην πράξη ότι είναι τελικά η πιο δυνατή.

Απομένει να την ακούσουν όσοι προσδοκούν ένα μέλλον ανθρώπινο, σε μια κοινωνία με ευαισθησία και νοιάξιμο για όλους.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ξεκίνησε η προ-καταγραφή προσφύγων στην Β. Ελλάδα – Παρέμβαση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας

Δήμος Θεσσαλονίκης: Έφτασε η ώρα να πέσουν οι μάσκες? Του Γ. Αβαρλή