To 8o Δεκαήμερο Αγώνα και Ελευθερίας ξεκινάει αύριο Παρασκευή 16 Ιουλίου στις Σκουριές και θα διαρκέσει μέχρι τις 25 Ιουλίου.
Η Επιτροπή Αγώνα Μ. Παναγιάς μαζί με τη Δικτύωση Κινημάτων για Γη και Ελευθερία τονίζουν στο κάλεσμα του δεκαημέρου «πως 15 χρόνια αντίστασης και αγώνα ενάντια στα κυβερνητικά αδιέξοδα, στη συστημική αυθαιρεσία και στον παραλογισμό, δεν είναι αρκετά. Οι Σκουριές, ο εξορυκτισμός, οι νεοφιλελεύθερες εργασιακές συμβάσεις, το περιβάλλον, παραμένουν κεντρικό ζητούμενο στην πολιτική οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα».
«Για εμάς λοιπόν, δεν είναι τυχαίο ούτε περιστασιακό το ότι συνεχίζουμε να επιμένουμε πως η ανάγκη οργάνωσης και αντίστασης είναι επιτακτική. Είναι σταθερή και διαχρονική η απόφασή μας, μαζί με τη δικτύωση κινημάτων για Γη κι Ελευθερία, για την πραγματοποίηση ενός ακόμα Δεκαημέρου Αγώνα και Ελευθερίας. Ενός ακόμα δεκαημέρου φυσικής παρουσίας και παραμονής στο βουνό, ελεύθερης κατασκήνωσης, ελεύθερης σκέψης και ελεύθερου λόγου. Ενός δεκαημέρου, από τις 16 μέχρι τις 25 Ιούλη στις Σκουριές, στα βουνά του Κακάβου, όπου ευελπιστούμε ότι θα καταφέρουμε να συναντηθούμε φέτος και με έναν απίθανο θρύλο: το θρύλο του ζαπατιστικού βουνού που πλέει κόντρα στο ρεύμα της ιστορίας…» καταλήγουν
Δείτε ολόκληρο το πρόγραμμα του δεκαημέρου εδώ
Χρυσωρυχεία ποτέ και πουθενά
«Έρχονται με τα σάλια τους να τρέχουν. Και αυτό που υπάρχει στον πάτο του καζανιού, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο: χρυσός, πετρέλαιο, πολλά μεταλλεύματα, φυσικό αέριο, νερό, οξυγόνο, βιοποικιλότητα. Η απληστία τους είναι ασυγκράτητη, είναι τέτοια που θα κάνει τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς να φουσκώσουν. Ο τραπεζικός λογαριασμός μπαίνει πάνω από τη ζωή. Η ικανοποίηση της απόλαυσης, της αδηφαγίας, μπαίνει πάνω από τη ζωή, όπως τη γνωρίζουμε. Να ξέρουν λοιπόν, ότι η Μητέρα Γη δε θα ανεχτεί τέτοιο χαστούκι.»
Λαός Νάσα, Βόρεια Κάουκα, Κολομβία
Καλοκαίρι 2020, καλοκαίρι 2021. Στη ζωή του χρόνου που πέρασε με τηλεδιασκέψεις και κοινωνική αποστασιοποίηση, με εφαρμογές, sms και ολοκληρωτικό κοινωνικό έλεγχο, η στρεβλή καθημερινότητα της καραντίνας συνέδραμε τα μέγιστα στην ανάδυση ενός «θαυμαστού καινούριου κόσμου».
Η Υγεία; Μονοδιάστατη, αφού μία είναι η παγκόσμια ασθένεια, που μόνο όταν την εκριζώσουμε θα ξαναβρούμε την κανονικότητά μας.
Οι αγώνες; Lockdown… Διαδικτυακοί, με μέτρα και αποστάσεις ασφαλείας, εξιδανίκευση της ατομικής ευθύνης.
Η εκπαίδευση; Ιντερνετική, δυστοπική και γενικώς εξ αποστάσεως, να υποκινείται από καινούριους σκοπούς και να ανιχνεύει νέους στόχους…
Ο Ζαπατισμός, οι κοινότητες αγώνα και αντίστασης, η κοινωνία; Κάτι σαν άπιαστο όνειρο…
Μέσα σ’ αυτό το κοινωνικό-πολιτικό πλαίσιο, το κυρίαρχο παγκόσμιο σύστημα, ο καπιταλισμός, αναδιαρθρώνεται και έχει ήδη εξαπολύσει τη νέα του σταυροφορία.
Αυτή τη φορά στο όνομα της «ενεργειακής μετάβασης» της «απανθρακοποίησης» και της «κλιματικής ουδετερότητας». «Το νέο πετρέλαιο είναι ο χαλκός» διατείνεται η Goldman Sachs.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο κοινωνικού lockdown και εργολαβικής ρεμούλας, οι βουνοκορφές η μία μετά την άλλη, από την Κρήτη και τα Άγραφα μέχρι το Βέρμιο και τη Ροδόπη, ισοπεδώνονται από τις ανεμογεννήτριες και παράλληλα χιλιάδες στρέμματα παραγωγικής γης ερημοποιούνται από την ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών πάρκων.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο και μάλιστα με επικοινωνιακές τυμπανοκρουσίες και ανυπόστατες κυβερνητικές και εταιρικές εξαγγελίες/υποσχέσεις για 4000 νέες θέσεις εργασίας και οπωσδήποτε απόλυτη προστασία του περιβάλλοντος, μέσω του χρηματιστηριακού τζόγου, μπήκαμε και εμείς εδώ στη Β. Α. Χαλκιδική, από τις αρχές του χρόνου και με τη Νέα Επενδυτική Συμφωνία, σε μία νέα «επενδυτική περίοδο». Αυτή της θεσμοθετημένης αποικίας.
Για να σωθεί λοιπόν ο τόπος, τοπικός, ελλαδικός, ευρωπαϊκός κ.λ.π. από την κυβέρνηση των «άριστων» και των «ειδικών», θα πρέπει να αποδοθούν τα δέοντα στον αφέντη του, στην Eldorado και στην όποια Eldorado. Και τα δέοντα στις νέες συνθήκες, αφορούν τα πάντα…
Στην ειδική οικονομική ζώνη των Σκουριών όπως θεσμοθετείται από τη νέα επενδυτική συμφωνία και προφανώς επικυρώνεται/ισχυροποιείται από το νέο εργασιακό νόμο, η εταιρεία αναγνωρίζεται ως ο απόλυτος και ανεξέλεγκτος διαχειριστής/κάτοχος, όλων των φυσικών πόρων της περιοχής.
Δεν υπάρχει πια συγκεκριμένο Επενδυτικό Σχέδιο Ανάπτυξης των Μεταλλείων Κασσάνδρας, αλλά μια υπό διαμόρφωση και κατά το δοκούν, εν δυνάμει επενδυτική προσέγγιση. Μια επενδυτική προσέγγιση που αφορά όχι μόνο τις χωροθετημένες, γνωστές μεταλλευτικές παραχωρήσεις αλλά ολόκληρη την επιφάνεια των 317.000 στρεμμάτων. Το αφεντικό, η εταιρεία, δεν κατέχει μόνο τα μέταλλα, αλλά και ολόκληρο τον υπόγειο υδροφορέα του οποίου χωρίς κανένα προσδιορίσιμο όριο, μπορεί να χρησιμοποιεί όσο νερό χρειάζεται και να αποδίδει στην κοινωνική χρήση αυτό που η ίδια κρίνει απαραίτητο.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα δεν αποτελούν πια υλικά στοιχεία της ιστορίας ενός τόπου, αλλά στοιχεία «μνημονίων συναντίληψης» της εταιρείας με τις αρμόδιες εφορείες αρχαιοτήτων. Η βιοποικιλότητα δεν είναι αυτή που καθορίζεται από τα φυσικά οικοσυστήματα της οξιάς και της βελανιδιάς, αλλά αυτή που επιβάλλεται από τις γλάστρες του «μεγαλύτερου φυτωρίου της Βαλκανικής», στην Ολυμπιάδα.
Οι δημοτικές αρχές δεν είναι τίποτα περισσότερο από λιγούρικες διακοσμήσεις εν αναμονή κάποιου οικονομικού φιλοδωρήματος από τις ποσοστώσεις των μεταλλευτικών τελών και των υπεργολαβιών των έργων Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της εταιρείας.
Η απεργία δεν αποτελεί πια συνταγματικό δικαίωμα των εργαζομένων, αλλά στοιχείο «ανώτερης βίας» κατά της επένδυσης και άρα δεν προβλέπεται στα εργοτάξια της Eldorado! Φυσικά, στην εν λόγω περιοχή δεν τίθεται θέμα οποιασδήποτε αντίδρασης, όχι μόνο κινηματικής, καθώς όπως προβλέπεται από τη νέα συμφωνία, η όποια δραστηριότητα καθίσταται ή θεωρείται ανταγωνιστική των συμφερόντων της επένδυσης, θα διώκεται.
Φαίνεται λοιπόν, πως 15 χρόνια αντίστασης και αγώνα ενάντια στα κυβερνητικά αδιέξοδα, στη συστημική αυθαιρεσία και στον παραλογισμό, δεν είναι αρκετά. Οι Σκουριές, ο εξορυκτισμός, οι νεοφιλελεύθερες εργασιακές συμβάσεις, το περιβάλλον, παραμένουν κεντρικό ζητούμενο στην πολιτική οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα. Για εμάς λοιπόν, δεν είναι τυχαίο ούτε περιστασιακό το ότι συνεχίζουμε να επιμένουμε πως η ανάγκη οργάνωσης και αντίστασης είναι επιτακτική. Είναι σταθερή και διαχρονική η απόφασή μας, μαζί με τη δικτύωση κινημάτων για Γη κι Ελευθερία, για την πραγματοποίηση ενός ακόμα Δεκαημέρου Αγώνα και Ελευθερίας. Ενός ακόμα δεκαημέρου φυσικής παρουσίας και παραμονής στο βουνό, ελεύθερης κατασκήνωσης, ελεύθερης σκέψης και ελεύθερου λόγου. Ενός δεκαημέρου, από τις 16 μέχρι τις 25 Ιούλη στις Σκουριές, στα βουνά του Κακάβου, όπου ευελπιστούμε ότι θα καταφέρουμε να συναντηθούμε φέτος και με έναν απίθανο θρύλο: το θρύλο του ζαπατιστικού βουνού που πλέει κόντρα στο ρεύμα της ιστορίας…
«Τα βουνά δε θα τα κάνουν σκόνη όλης της γης οι δολοφόνοι»
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
ΔΙΚΤΥΩΣΗ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΓΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
