Φτάνει μόνο ένας… μπουμπούκος στην κυβέρνηση για να μπορέσει, η κυβέρνηση, να περάσει μέσα στις επόμενες μέρες όλα αυτά που έχει δεσμευτεί, να περάσει, στους ανθρώπους της τρόικας; Φτάνει μόνο ένας παράφρονας – τηλεπωλητής μπας κλας βιβλίων (το παράφρονας είναι επαγγελματικός όρος για τους τηλεπωλητές, όπως και για τους τηλε-ιεραπόστολους) για να μπορέσει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει, έστω με φθηνό επικοινωνιακό τρόπο την αξιωματική αντιπολίτευση; Φτάνει μόνο ένας Άδωνις που θα τον ζήλευε ακόμα και ο χειρότερος υπουργός της χούντας του Πινοσέτ στη Χιλή;
Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική. Ένας Άδωνις, όπως άλλωστε και ένας Αναίς (από το Παναγής) δεν φτάνει σε καμία περίπτωση όταν απέναντι από την κυβέρνηση βρίσκεται, περίπου, ένας ολόκληρος λαός που πληρώνει τη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική κρίση με 30% ανεργία, 60% ανεργία στους νέους, το 28% εκτός του ασφαλιστικού συστήματος, με 25% μείωση του ΑΕΠ, με 40% μείωση του οικογενειακού εισοδήματος, με αύξηση του δημόσιου χρέους, ως ποσοστό του ΑΕΠ, περίπου κατά 60% μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια της αιματηρής λιτότητας.
Χρειάζονται παραπάνω από ένας Άδωνις και αυτό προσπαθεί ήδη να το επιβάλει το περισσότερο καθυστερημένο και αποκλειστικά κρατικοδίαιτο τμήμα της οικονομικής ελίτ που ζητάει: Έναν Άδωνι στο υπουργείο Παιδείας ώστε να απολύσει όλους τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ και να ανοίξει τις σχολές με τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ. Έναν Άδωνι στο υπουργείο Εργασίας ώστε να καταργήσει όσες προστασίες έχουν μείνει για τους εργαζόμενους από τις ομαδικές απολύσεις και να επιβάλει συμβάσεις εργασίας τύπου Ταϊβάν. Έναν Άδωνι στο υπουργείο Οικονομικών ώστε να απελευθερώσει πλήρως τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Έναν Άδωνι στο υπουργείο Εσωτερικών για να αποφασίσει το “ξαφνικό θάνατο” οργανισμών και υπηρεσιών του δημοσίου ώστε άμεσα να απολυθούν τουλάχιστον 15.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Έναν Άδωνι στο υπουργείο Δικαιοσύνης ώστε να κοπούν οι μαλακίες με το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Και πάει λέγοντας και μάλλον θα πρέπει να αρχίσει να φοβάται ο Σαμαράς για τη θέση του πρωθυπουργού, από τη στιγμή που ο Άδωνις είναι τόσο σούπερ ουάου.
Μόνο που η πραγματική ζωή αρχίζει όταν κλείνει η τηλεόραση, όταν σβήνει το είδωλο του Άδωνι από την οθόνη. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών τα κάστρα της Νέας Δημοκρατίας στους μικρομεσαίους και στον αγροτικό πληθυσμό πέφτουν και από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ προελαύνει στους νέους, τους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, στους άνεργους και στους πληθυσμούς των αστικών κέντρων, ενώ οι συνταξιούχοι ΔΕΚΟ και Δημοσίου του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ ψάχνουν να δουν τι παίζει με τα γενόσημα και αν χρειάζεται να αλλάξουν χάπια.