Παρέμβαση έξω από το σπίτι των δημοσιογράφων Νίκου Ευαγγελάτου και Τατιάνας Στεφανίδου πραγματοποίησε ο Φεμινιστικός Τομέας του Ρουβίκωνα. Στο κείμενό της αναρχικής συλλογικότητας, το οποίο αναρτήθηκε στο athens.indymedia.org αναφέρεται:
Η Τατιάνα Στεφανίδου και ο Νίκος Ευαγγελάτος παρέχουν βρώμικες υπηρεσίες παραπλάνησης, αποπροσανατολισμού και ξεπλύματος στις εκάστοτε διεφθαρμένες κυβερνήσεις, σαν ένα ακριβοπληρωμένο πλυντήριο έμμισθων ρουφιάνων.
Η Στεφανίδου είναι παρουσιάστρια τηλεοπτικών εκπομπών της ιδιωτικής τηλεόρασης με ειδίκευση στη συγκάλυψη, το ξέπλυμα και την αναπαραγωγή έμφυλων και ρατσιστικών στερεοτύπων. Προσφάτως, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε την υπόθεση του παιδοβιαστή Δημήτρη Λιγνάδη, αλλά και ευρύτερα του ελληνικού MeToo, μας υπενθύμισε για μια ακόμα φορά ότι με την αισχρή της προσέγγιση πάνω σε φλέγοντα ζητήματα έχει καταλήξει να είναι ένα αποκρουστικό πρόσωπο της ελληνικής showbiz. Η καριέρα της Στεφανίδου τα τελευταία 20 χρόνια, άλλοτε πατάει πάνω στη διαπόμπευση και την ηθική κακοποίηση καταπιεσμένων και ανίσχυρων ανθρώπων και άλλοτε στο κτηνώδες ξέπλυμα εγκληματιών και πλέον αναδίδει μια ανυπόφορη δυσοσμία. Τον παιδοβιαστή Λιγνάδη προσπάθησε να τον συγκαλύψει με τρόπο πλάγιο, σχολιάζοντας την εικόνα του προσώπου του κατά την σύλληψη του, περιγράφοντάς τον ως «απεγνωσμένο». Έτσι καμουφλαρισμένα ξεπλένεται συνήθως η δημόσια εικόνα των θυτών σε τηλεοπτικές εκπομπές, όπου επιχειρείται η αντιστροφή της πραγματικότητας και οι θύτες παρουσιάζονται ως άνθρωποι που καταστράφηκαν, που η καριέρα τους τελείωσε, που από θύτες έγιναν θύματα. Στην υπόθεση Λιγνάδη, έκανε λόγο για τα κουρασμένα μάτια και την ψυχολογική και σωματική του κόπωση το βράδυ της σύλληψης του: «Η μάσκα κρύβει το πρόσωπο, ο σκούφος κρύβει τα μαλλιά, αλλά το βλέμμα είναι ένα βλέμμα που μιλάει. Είναι το βλέμμα του φόβου, της ανησυχίας και της απόγνωσης… τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής». Τον χαρακτηρίζει ως τρομοκρατημένο, ανήσυχο και τονίζει την δύσκολη βραδιά που πέρασε στο κρατητήριο. Με αυτόν τον τρόπο η Στεφανίδου κάνει επίκληση στο συναίσθημα προσπαθώντας να προκαλέσει τον οίκτο απέναντι στο πρόσωπο του βιαστή. Τον παρουσιάζει σα θύμα. Υποβιβάζει τις μηνύσεις, τις δημόσιες καταγγελίες και τις κατηγορίες που του αποδίδονται, με τρόπο ειδεχθή. Αποκαθιστά ηθικά τον θύτη αδιαφορώντας πλήρως για τις πράξεις και τα αποτελέσματά τους στις ψυχές και τα σώματα των θυμάτων του. Θύματα που ζούσαν κουβαλώντας τα τραύματα που τους είχε προξενήσει ο βιαστής και κακοποιός τους, όσο εκείνος απολάμβανε και εκμεταλλευόταν τα προνόμια της θέσης του. Η Τατιάνα επιλέγει να ξεπλύνει, επιλέγει να συγκαλύψει, επιλέγει να πάρει θέση δημιουργώντας ένα κλίμα συμπόνιας προς τον Λιγνάδη. Αναγνωρίζει την επιρροή που μπορεί να ασκεί στο κοινό ο λόγος της και το εκμεταλλεύεται προς όφελος της εξυπηρετώντας τα συμφέροντα εκείνης, των φίλων και των προϊσταμένων της.
Φυσικά η Στεφανίδου έχει μεγάλη εμπειρία ως θλιβερή απολογήτρια της έμφυλης βίας. Πόση κατάντια θέλει για να θέσεις το ερώτημα «συμφωνείτε με την αντίδραση του κοσμηματοπώλη;» ζητώντας από το κοινό να βγάλει πόρισμα για το εάν ο Ζακ δικαίως δολοφονήθηκε και ο κοσμηματοπώλης έδρασε στα πλαίσια της «νόμιμης άμυνας». Στο τροχαίο δυστύχημα του Ιάσονα από υπηρεσιακό όχημα της φρουράς Μπακογιάννη, η Τατιάνα ομοίως αμφισβητεί την τραγική αλήθεια, επιρρίπτοντας δια της πλαγίας την ευθύνη στο θύμα του θανατηφόρου τροχαίου. Σε απόλυτη σύμπνοια με τα κυβερνητικά συμφέροντα αμφισβήτησε πραγματικότητα καταγεγραμμένη από κάμερες και αυτόπτες μάρτυρες. Η κατάντια δεν πάει πιο κάτω. Αυτά προσιδιάζουν περιϋβριση νεκρών.
Προς υπεράσπιση, λοιπόν, όλων των θυμάτων που έχουν κανιβαλιστεί από τη Στεφανίδου και τον Νίκο Ευαγγελάτο, ήρθε η ώρα να πούμε τους δολοφόνους, δολοφόνους, τους βιαστές, βιαστές και τα θύματα, θύματα. Και να καταδείξουμε ότι τα κατακάθια που υποστηρίζουν και συγκαλύπτουν ένα σάπιο σύστημα ανήκουν στα σκουπίδια, εκεί που έψαχνε κάποτε η Στεφανίδου το επόμενό της θέμα. Είναι σαφές πως η Στεφανίδου και ο Ευαγγελάτος κινούνται πάνω σε κοινούς άξονες και κοινές τακτικές. Εκμεταλλεύονται το δημόσιο βήμα και την επιρροή που ασκούν μέσω αυτού προπαγανδίζοντας οτιδήποτε βολεύει και εξυπηρετεί το κυρίαρχο αφήγημα. Είναι οι άνθρωποι των οποίων ο τραπεζικός λογαριασμός φουσκώνει για να μας μιλήσουν για το “ελεύθερο” βλέμμα του Λιγνάδη, για τον νοικυραίο κοσμηματοπώλη που υπερασπίστηκε το μαγαζάκι του, για να βγάλουν γκάλοπ για τη δολοφονία του Ζακ και μετά άλλο γκάλοπ για τις αμβλώσεις, που προσπαθούν εμμέσως να συγκρατήσουν το κύμα καταγγελιών σεξουαλικής βίας. Επειδή όσο και αν θέλουν, η μνήμη και το μυαλό μας δεν έχει πολτοποιηθεί από τα τηλεοπτικά σκουπίδια που σερβίρουν, ο Ευαγγελάτος είναι αυτός που έβγαζε στις εκπομπές του τους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής και νομιμοποιούσε στα μάτια των θεατών εγκληματίες όπως ο Κασιδίαρης και ο Παναγιώταρος. Είναι αυτός που έδωσε βήμα στο δολόφόνο της Ελένης Τοπαλούδη και τον παιδοβιαστή της 11χρονης αθλήτριας. Είναι ο λακές του συστήματος, που αφού τσέπωσε 869.000 ευρώ από τη λίστα Πέτσα, βγήκε να μας μιλήσει για τα μαλλιά του Πέτσα, για τις ιδανικές συνθήκες που επικρατούν στις σχολικές τάξεις εν μέσω πανδημίας, να μας πει ότι οι Ρομά δε μετράνε στα κρούσματα του ιού και να μας κουνήσει το δάχτυλο για την ατομική ευθύνη, την ώρα που η Στεφανίδου ωρυόταν ότι οι πολίτες δέρνουν αστυνομικούς. Είναι τα καθάρματα που δε διστάζουν να ξεπλύνουν το δολφόνο του Ιάσονα. Είναι αυτοί που προσθέτουν το δικό τους ένοχο λιθαράκι σε όλα αυτά τα εγκλήματα.
Έχουν διαλέξει πλευρά και μάλιστα τη λάθος πλευρά. Εμείς επιλέγουμε να σταθούμε στο πλευρό εκείνων που πήγαν κόντρα στον φόβο και τη στοχοποιήση και επέλεξαν να σπάσουν την σιωπή τους και να εκθέσουν πρόσωπα της τηλεοπτικής βιομηχανίας και του θεάτρου που μέχρι πρότινος θεωρούσαν τους εαυτούς τους άτρωτους και είχαν επαναπαυθεί στην ασφάλεια της εξουσίας που τους παρείχε η θέση τους. Είμαστε με την πλευρά του Δικαίου και θα παλέψουμε για να μην μπορούν να σταθούν πουθενά τα αμετανόητα καθάρματα και οι απολογητές τους.
ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΛΕΜΜΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΘΥΤΕΣ
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ
Φεμινιστικός Τομέας Ρουβίκωνα
