Προβλήματα πρόσβασης στην υγειονομική φροντίδα, έλλειψη στα μέσα προστασίας και ελλιπή πληροφόρηση σχετικά με τον ιό αναφέρει η Parwana, προσφύγισσα από το Αφγανιστάν και κάτοικος της δομής της Ριτσώνας, που μίλησε την Κυριακή σε εκπομπή της διαδικτυακής καμπάνιας «Covid 19- Κανένας μόνος/ Καμία μόνη» σχετικά με τις συνθήκες στο καμπ, το οποίο βρίσκεται σε ολική καραντίνα για τις επόμενες μέρες.
Στη μαρτυρία της καταγράφονται οι καθημερινές δυσκολίες των προσφύγων ήδη πριν το ξέσπασμα του κορονοϊού, σχετικά με την πρόσβαση στην υγειονομική φροντίδα και τις ρατσιστικές συμπεριφορές στα νοσοκομεία. Η κατάσταση υπό καθεστώς καραντίνας είναι ασφυκτική για τους πρόσφυγες, καθώς το επίδομα της Ύπατης Αρμοστείας θα καθυστερήσει να καταβληθεί για 20 μέρες ενώ άλλωστε δεν υπάρχουν ATMs για ανάληψη χρημάτων. Επιπλέον, σύμφωνα με την μαρτυρία της ένα 25% των 2.452 νέων προσφύγων στο καμπ δεν διαθέτει ΑΜΚΑ ενώ προβλήματα αντιμετωπίζουν στην πρόσβαση σε υπηρεσίες περίθαλψης ιδιαίτερα οι γυναίκες και λόγω του γεγονότος ότι δεν υπάρχουν γυναίκες διερμηνείς.
Τα καλάθια φαγητού που διανέμει ο ΔΟΜ δίνονται βάσει κριτηρίων, δεν είναι αρκετά και σίγουρα δεν καλύπτουν τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού. Υπάρχει επίσης έλλειψη σε φάρμακα, καθώς στο καμπ διαμένουν ιδιαίτερα ευάλωτα άτομα, τα οποία ακολουθούν φαρμακευτικές αγωγές. Η Parwana αποδομεί, ακόμη, την αφήγηση της κυβέρνησης που προσπαθεί να στοχοποιήσει τους πρόσφυγες ως «υγειονομική βόμβα» τονίζοντας πως η έγκυος προσβλήθηκε από τον ιό στο νοσοκομείο που γέννησε, όχι το αντίστροφο.
Αυτό που ζητούν οι ίδιοι είναι η αποσυμφόρηση των καμπ και η μεταφορά τους σε συνθήκες όπου δεν θα είναι αναγκασμένοι να συνωστίζονται. Απαιτούν να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο και να σταματήσει η ανισότητα εις βάρος τους. Ζητούν να διαδοθεί η πραγματικότητα για τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν και η αλληλεγγύη μας τούς γεμίζει αισιοδοξία.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
Χριστίνα: Θα μπορούσες να μας περιγράψεις τις συνθήκες διαβίωσης στο καμπ της Ριτσώνας; Πόσοι άνθρωποι διαμένουν σήμερα εκεί;
Πόσα άτομα στεγάζονται σε ένα κοντέινερ; Τι είδους υπηρεσίες σας παρέχονται εκεί;
Parwana: Καταρχάς σας ευχαριστώ που με καλέσατε στην καμπάνια σας για να μιλήσω για την κατάσταση στο καμπ σε όλους. Περισσότεροι από 3.000 πρόσφυγες βρίσκονται στη Ριτσώνα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, 2.452 κάτοικοι είναι νέοι και ανάμεσά τους περίπου το 25% δεν έχει ΑΜΚΑ. Περίπου 122 από αυτούς είναι ηλικίας άνω των 60. Ενιακόσιοι κάτοικοι βρίσκονται στο παλιό καμπ, και όπως ανέφερα, σχεδόν 3.000 μένουν στο καινούριο. Οι υπηρεσίες που μας παρέχονται είναι σίτιση, υγιείνη, υγειονομική περίθαλψη και πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Χ: Parwana, πόσοι άνθρωποι ζούνε μέσα σε ένα κοντέινερ, και συνήθως, πόσο μεγάλο είναι αυτό;
P: Νομίζω ότι τα κοντέινερ είναι μεταλλικά και κυρίως οι παλιοί κάτοικοι μένουν σε αυτά. Αλλά στο καινούριο καμπ έχουν χτίσει κτίρια, δηλαδή σπίτια. Ενιακόσιοι κάτοικοι είναι στο παλιό καμπ και ζουν σε μεταλλικά κοντέινερ και περίπου 3.000 πρόσφυγες κατοικούν σε κτίρια στο νέο καμπ.
Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε στην καθημερινότητά σας;
P: Το κύριο πρόβλημα των κατοίκων είναι το ζήτημα της ιατρικής περίθαλψης. Γιατί τις περισσότερες φορές δεν έχουν ή για παράδειγμα τα ιατρικά ραντεβού που δίνουν στους κατοίκους στην κοντινότερη πόλη που είναι η Χαλκίδα. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες λόγω της έλλειψης διερμηνείας. Οι γυναίκες είναι ένα ιδιαίτερο ζήτημα γιατί δεν υπάρχουν γυναίκες διερμηνείς. Είναι πολύ δύσκολο για τους κατοίκους να εξηγήσουν τα προβλήματά τους. Και τώρα υποθέτω ότι πολλές από τις υπηρεσίες έχουν σταματήσει να παρέχονται μετά την εξάπλωση του κορονοϊού. Δηλαδή τα μαθήματα και άλλες δραστηριότητες. Όλες οι οργανώσεις στο καμπ έχουν κλείσει. Πρόκειται να είναι προσωρινό, όπως είπαν, αλλά ήδη έχει περάσει καιρός.
Πολλοί από τους κατοίκους δεν μπορούσαν καν να εγγραφούν και να έχουν πρόσβαση στα μαθήματα γιατί δεν υπάρχουν αρκετές θέσεις. Σχετικά με τα ιατρικά θέματα, το ιατρικό τμήμα του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης έρχεται 5 ημέρες αλλά έχει αναστείλει τη δράση του. Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ή η Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής ενημέρωσαν εγκαίρως τον πληθυσμό για την παγκόσμια εξάπλωση του κορονοϊού;
Πιστεύεις ότι όλος ο κόσμος στο καμπ της Ριτσώνας είχε πραγματική πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες;
Ρ: Ο ΔΟΜ συγκέντρωσε την πρώτη ομάδα ανθρώπων στις 9 Μαρτίου, ενόψει του εορτασμού της ημέρας της γυναίκας. Μετά τον εορτασμό, έδωσαν κάποιες βασικές πληροφορίες για τις παγκόσμιες προειδοποιήσεις. Μετά από αυτό, ανέστειλαν τις δραστηριότητες με κυβερνητική οδηγία και δεν υπήρχε η δυνατότητα να συγκεντρώνουν κόσμο πλέον. Τους πρότειναν να το κάνουν σε ανοιχτούς χώρους, δηλαδή να συγκεντρώνονται μικρές ομάδες ανθρώπων, να τους δίνουν πληροφορίες και αυτοί να τις μεταφέρουν σε άλλους. Ο ΔΟΜ συνεργάζεται με την αφγανική κοινότητα νέων αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι προσεκτικοί με τη σοβαρότητα αυτού του ιού. Γνωρίζουν για τους βασικούς τρόπους προστασίας αλλά δεν προσπαθούν να παρατηρήσουν
και να κάνουν ό,τι μπορούν για την κοινότητα.
Χ: Τι είδους προληπτικά μέτρα πάρθηκαν στο καμπ πριν τον εντοπισμό του πρώτου κρούσματος πριν λίγες μέρες;
P: Οι προειδοποιήσεις συνεχίστηκαν μέχρι τον εντοπισμό του πρώτου κρούσματος. Κάθε μέρα οι γιατροί επέμεναν να λένε να μη βγαίνουμε έξω από το σπίτι. Ο κόσμος δεν μπορούσε να ακολουθήσει τις οδηγίες των γιατρών επειδή έβγαινε έξω για τα απαραίτητα. Οι προειδοποιήσεις και οι βασικές πληροφορίες ήταν τα μόνα που έγιναν μέχρι πριν λίγες μέρες.
Χ: Σας έδωσε κάποιος μάσκες, αντισηπτικά, καθαριστικά ή κάτι τέτοιο;
P: Όχι, όχι, δεν έδωσαν τίποτα. Γιατί είπαν ότι ούτε εμείς δεν τα έχουμε, πως να τα δώσουμε σε εσάς; Ας μιλήσουμε για την κατάσταση υπό καθεστώς καραντίνας. Πώς αντέδρασε ο πληθυσμός μετά την απόφαση ότι το καμπ θα παραμείνει κλειστό για 14 μέρες; Λοιπόν, μέχρι χθες ο κόσμος δεν γνώριζε για τη διανομή που έκανε ο ΔΟΜ και άλλοι οργανισμοί και έτσι προσπάθησαν να αγοράσουν είδη πρώτης ανάγκης από τα μαγαζιά που υπάρχουν μέσα στο καμπ. Αλλά πολλοί δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να πάρουν όσα χρειάζονταν εξαιτίας της κάρτας μετρητών. Κανονικά έπρεπε να ενεργοποιηθεί στις αρχές αυτού του μήνα αλλά θα υπάρξει καθυστέρηση μέχρι τις 20 (Απριλίου). Αυτό δημιουργεί πολλά προβλήματα στους ανθρώπους γιατί δεν υπάρχουν ΑΤΜs για ανάληψη και έτσι πρέπει να πάνε στην κοντινότερη πόλη για να βρούνε ΑΤΜ. Την πρώτη ημέρα υπήρξε μεγάλος πανικός γιατί δεν ήξεραν και δεν υπήρχε πληροφόρηση.
X: Επομένως, οι Αρχές σας ενημερώνουν για το επιβεβαιωμένο περιστατικό; Σας εξήγησαν τι είδους μέτρα θα παρθούν; Ή υπήρξε πανικός από τον κόσμο ότι το καμπ θα κλείσει για πάντα, χωρίς δικαίωμα εξόδου;
P: Οι περισσότεροι κάτοικοι πιστεύουν ότι τις πρώτες μέρες θέλησαν να αποκρύψουν αυτή την πληροφορία από τους κατοίκους. Ίσως δεν ήθελαν να δημιουργήσουν πανικό στον κόσμο ή ίσως ήθελαν πρώτα να σχεδιάσουν την κατάσταση και έπειτα να δώσουν την πληροφορία. Ίσως δεν ήθελαν να δημιουργήσουν πανικό στον κόσμο ή ίσως ήθελαν πρώτα να σχεδιάσουν την κατάσταση και έπειτα να δώσουν την πληροφορία. Σε κάθε περίπτωση, όταν εμείς ενημερωθήκαμε από τοπικό site δεν αναφερόταν κανένα κρούσμα αλλά όταν μίλησα με τους γιατρούς μας είπαν ότι υπάρχουν 23 επιβεβαιωμένα θετικά άτομα.
X: Μας μίλησες για τα προβλήματα με την κάρτα ανάληψης και το ποσό που δίνει η Ύπατη Αρμοστεία στους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο.
Επιβεβαιώνεις ότι υπάρχουν καθυστερήσεις στην καταβολή. Πώς γίνεται αυτές τις μέρες ο εφοδιασμός του καμπ με φαγητό;
P: Πριν απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, θα ήθελα να προσθέσω ένα περιστατικό που έγινε χθες. Όταν μας είπαν για την καραντίνα και ότι δεν επιτρέπεται κανείς να βγει έξω για 14 ημέρες,
μια ομάδα 10-15 ατόμων αποφάσισε να πάει στην κοντινότερη πόλη για να βρει ΑΤΜ. Αυτό δεν άρεσε πολύ στην Αστυνομία και κάτι συνέβη μεταξύ αυτών και της Αστυνομίας. Δεν είναι σαφές μέχρι σήμερα πώς συμπεριφέρθηκε (η Αστυνομία) στους κατοίκους. Όμως χθες ξεκίνησε η διανομή καλαθιών φαγητού και των πακέτων υγιεινής σε όλους τους κατοίκους, στο παλιό και στο νέο καμπ, μέχρι το απόγευμα. Όμως ακόμα όλα όσα χρειάζονται οι άνθρωποι δεν υπάρχουν, για παράδειγμα το γάλα για τα παιδιά ή τα φάρμακα που παίρνουν κάποιοι
και δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά και κάποια άλλα απαραίτητα που δεν παρέχονται ακόμα.
X: Πιστεύεις ότι τα καλάθια φαγητού είναι αρκετά για τη διατροφή σας; Ξέρω ότι τα καλάθια φαγητού έχουν μόνο κάποια βασικά προϊόντα μέσα.
Τι θα συμβεί αργότερα;
P: Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Καθυστερούν τα χρήματα μέσω της κάρτας, ωστόσο στο καλάθι δεν βρίσκονται όλα τα απαραίτητα για να μαγειρέψεις κανονικό φαγητό.
Ναι, δεν είναι αρκετά.
X: Τι συμβαίνει με το ιατρικό προσωπικό αυτές τις μέρες, μετά την καραντίνα; Είναι επαρκές; Υπάρχει χώρος για την απομόνωση των κρουσμάτων;
P: Θέλω να προσθέσω κάτι για τα καλάθια φαγητού και την διατροφή. Ξέρετε απλά δίνουν τα καλάθια και τα πακέτα υγιεινής μόνο για παιδιά που είναι πάνω από έξι χρονών.
Αλλά οι περισσότερες οικογένειες έχουν παιδιά εώς έξι χρονών, και έτσι τα περισσότερα παιδιά δεν μπορούν να τα έχουν. Για παράδειγμα, οι περισσότερες οικογένειες δεν έχουν πρόσβαση και αυτό είναι ένα σύνηθες πρόβλημα μεταξύ των κατοίκων.
X: Aς μιλήσουμε για το ιατρικό προσωπικό, τους γιατρούς που είναι διαθέσιμοι στο camp, αν υπάρχει αρκετός χώρος για τα περιστατικά να απομονωθούν στο πλαίσιο της καραντίνας και αν έχεις κάποιες πληροφορίες ή πρόσβαση στο τοπικό νοσοκομείο στη περίπτωση σοβαρών περιστατικών.
P: Μέσα στο camp υπάρχει μόνο ένας ιατρικός οργανισμός, του ΔΟΜ. Ναι, ο χώρος είναι επαρκής, αλλά η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που προσφέρεται στους κατοίκους όχι.
Στο camp μένει αρκετός κόσμος που είναι ευάλωτος οπότε χρειάζεται περισσότερη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από αυτή που παρέχεται. Και επίσης τις περισσότερες φορές καλούνται να πληρώσουν για την περίθαλψη και τα φάρμακα που λαμβάνουν την επόμενη μέρα από όταν τα χρειάζονται.
X: Η κυβέρνηση και τα μέσα λένε ότι ο ΕΟΔΥΥ παρέχει περισσότερο επιπλέον προσωπικό στα camps,
ότι υπάρχουν επιπλέον tests και ιατρικό προσωπικό, επιπλέον χώρος για την απομόνωση κρουσμάτων. Αληθεύει;
P: Υπάρχουν περισσότεροι εργαζόμενοι αυτές τις μέρες, αλλά σε γενικά γραμμές ισχύει η κατάσταση που ανέφερα πριν.
X: Πιστεύεις ότι είναι δυνατόν για τους ανθρώπους που μένουν στα camps να τηρήσουν τους κανόνες του social distancing
δηλαδή να μένουν ο ένας σε απόσταση ασφαλείας από τον άλλο; Είναι πιθανό;
P: Δυστυχώς δεν έχουν πρόσβαση στο internet για να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις και τις οδηγίες. Και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα γιατί όταν εμείς ή οι οργανώσεις μιλάνε για την σοβαρότητα του ιού, οι κάτοικοι των camps δεν έχουν επαρκείς πληροφορίες για να το κατανοήσουν την κατάσταση, τι συμβαίνει σε άλλες χώρες και τη σοβαρότητα αυτού του ιού.
Για αυτό, προτείναμε να υπάρχει τουλάχιστον wi-fi για να μπορούν οι άνθρωποι να παρακολουθούν τα νέα και να βρίσκουν πληροφορίες. Κατά πάσα πιθανότητα ξέρετε, ότι η κυβέρνηση και τα mainstream μέσα συνήθως επιδίδονται σε ρατσιστική ρητορική απέναντι στους πρόσφυγες και τους αποκαλούν εισβολείς, εχθρούς και υγειονομική βόμβα.
X: Βιώνετε αντίστοιχες καταστάσεις με τον τοπικό πληθυσμό, στην Χαλκίδα ή αλλού; Ποιο είναι το κλίμα;
P: Όπως ξέρετε,το νοσοκομείο επιβεβαίωσε ότι ο ιός μεταδόθηκε σε μια κάτοικο του camp από το νοσοκομείο. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί είναι επικίνδυνο για μας, και όχι το αντίθετο.
Δεν μεταδόσαμε εμείς τον ιό στον τοπικό πληθυσμό, αλλά μεταδόθηκε από το νοσοκομείο σε εμάς. Τώρα εξαπλώθηκε μέσα στο καμπ. Είναι σαφές όμως ότι μπορούμε να βρούμε λόγους που στα νοσοκομεία εντοπίζουμε μερικές φορές ρατσιστικές ιδέες που έχουν κάποιοι στο μυαλό τους. Και είναι πολύ άσχημο να έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτό.
X: Άλλαξε κάτι αυτή την περίοδο από την εμφάνιση του κρούσματος;
P: Υπάρχουν αρνητικές αντιδράσεις προς τους πρόσφυγες; Εννοείς από τους ντόπιους στους πρόσφυγες; -Ναι. Από τη μέρα της επιβεβαίωσης του κρούσματος δεν μπορούσαμε πια να βγούμε έξω,έπρεπε να μένουμε μέσα στο camp , οπότε δεν υπάρχει επαφή με τους ντόπιους ώστε να καταλάβουμε κάποια αλλαγή.
X: Σε αυτή τη συγκυρία, ποια είναι τα αιτήματα των προσφύγων; Τι χρειάζεστε παραπάνω και πως μπορούμε να συνεισφέρουμε σε αυτό;
P: Όπως ξέρετε, αν είχαν φτιάξει το καμπ για ευάλωτους ανθρώπους, θα έπρεπε να ξέρουν ότι αν συνέβαινε κάτι σαν αυτό που συνέβη, πώς μπορούν να ελέγξουν την κατάσταση,
εφόσον το καμπ δεν είναι ασφαλές για κανέναν άνθρωπο, καθώς μένουμε σε οικίσκους τόσοι πολλοί άνθρωποι μαζί που είναι πολύ εύκολο να μεταδίδουμε τον ιό μεταξύ μας.
Επομένως, ένα από τα αιτήματα είναι η μεταφορά, νομίζω, των ανθρώπων σε διαμερίσματα ή σε άδεια ξενοδοχεία. Ναι, σε ξενοδοχεία αρκεί να μην είμαστε τόσο κοντά μεταξύ μας και να υπάρχει επαρκής χώρος για να κρατούνται ασφαλείς αποστάσεις.
X: Τι μπορούν να κάνουν οι αλληλέγγυοι/ες για σας τώρα; Πώς θα μπορούσαμε να σας βοηθήσουμε;
P: Βλέπουμε ότι σε όλον τον κόσμο πρέπει η αντιμετώπιση να είναι ισότιμη, γιατί οι άνθρωποι να μην λειτουργήσουν έτσι; Γιατί από πλευράς υπηρεσιών (φροντίδας) βλεπουμε την ανισότητα στους ανθρώπους μας κι έχουμε τα πρώτα θύματα αυτής της ανισότητας. Νομίζω ότι πρέπει να μοιραζόμαστε αυτά που έχουμε, να μοιραζόμαστε τα προβλήματα, να μοιραζόμαστε, φυσικά και πνευματικά, την επιθυμία ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Με αυτό και με αντίστοιχα περιστατικά, θυμόμαστε ότι όλα τα παιδιά, όχι μόνο τα παιδιά των μεταναστ(ρι)ών και των προσφύγων, θα είναι τα πρώτα θύματα (της ανισότητας).
X: Είδαμε ότι στο καμπ στη Μόρια υπάρχει μια ελπιδοφόρα αυτό-οργανωμένη πρωτοβουλία από τους ίδιους τους πρόσφυγες και τις προσφύγισσες για να διαδώσουν την ενημέρωση για τον κοροναϊό. Θα μπορούσε κάτι αντίστοιχο να γίνει και στη Ριτσώνα; Πώς μπορεί να οργανωθεί η αλληλοβοήθεια στο καμπ αυτήν την περίοδο;
P: Τώρα είναι που χρειάζεται να υπάρχει αλληλοβοήθεια, και να προσπαθήσουμε να κάνουμε μαζί πράγματα με δημιουργικότητα αλλά πριν απ’ αυτό οι σελίδες που φτιάχνουμε είναι πολύ βοηθητικές, γιατί οι πληροφορίες μπορούν να μοιραστούν μεταξύ των ανθρώπων. Πέρα απ’ αυτό πρότεινα και γω, σαν ελάφρυνση και προστασία, να αρχίσουμε να φτιάχνουμε μάσκες μέσα στο καμπ καθώς υπάρχουν υλικά και μηχανές που δεν είναι δύσκολο να βρεθούν για τις μάσκες. Καθώς τα μέτρα απομόνωσης ξεκίνησαν, δεν μπορούσαμε να ξεκινήσουμε τη δραστηριότητα. Οι κάτοικοι νευρίασαν γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι για να βοηθηθούν!
X: Οπότε πιστεύεις ότι υπερισχύει μεταξύ των κατοίκων του καμπ, ο φόβος ή η αλληεγγύη; Πως νιώθεις για αυτό;
P: Δεν είναι μόνο στο καμπ, αλλά γενικά. Ξέρω δεν είναι ευχάριστο να το πω, αλλά νομίζω είναι ο φόβος αυτός που προκαλεί την αλληλεγγύη τώρα.
Χ: Πιστεύεις ότι υπάρχεις τρόπος να αλλάξει αυτό;
P: Ναι. Έχω δει αρκετές αλλαγές αυτό το διάστημα και είμαι χαρούμενη για αυτό. Δεν ήμουν στην αρχή, αλλά πιστεύω ότι τώρα αλλάζουν κάποια μυαλά γιατί όλοι μπορούν να συνδέσουν και να δούν γιατί χρειάζεται να σταματήσει το μίσος και να αντιμετωπίσουμε ισότιμα τους άλλους. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που συμβαίνουν αλλαγές κάθε μέρα.
X: Parwana, θα ήθελες να προσθέσθεις κάτι παραπάνω σε αυτή τη κουβέντα;
P: Θέλω απλά να πω, ότι αυτές τις ημέρες είμαι χαρούμενη και θέλω να κάνουμε τέτοιου είδους κουβέντες γιατί αρκετός κόσμος μιλάει για την αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες
και όσους έχουν ανάγκη, και αυτό με χαροποιεί γιατί είναι απαραίτητο για μας τους προσφύγες να ακουστούμε και να ενωθούν οι φωνές με το κόσμο. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αλλάξουμε, γιατί αν δεν μοιραστούμε τα προβλήματα τίποτα δεν αλλάζει. Πολλοί πρόσφυγες λένε ότι τώρα είναι καιρός να σωπάσουμε . Αλλά εγώ πιστεύω ότι δεν είναι ώρα να μείνουμε σιωπηλοί!
Είναι ώρα να μοιραστούμε τις απόψεις μας, και να πούμε ότι ζούμε σε τέτοιες κακιές συνθήκες. Γιατί δεν θα πρέπει να μας αντιμετωπίζουν ως ανθρώπους που βιώνουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο;