in

“Do you remember Kosovo?”Του Βασίλη Μουλόπουλου

“Do you remember Kosovo?”Του Βασίλη Μουλόπουλου

Θυμάστε όταν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη υποστήριζαν την απόσχιση της περιοχής, βομβαρδίζοντας τη Γιουγκοσλαβία;

Βέβαια, η στρατιωτική παρέμβαση έγινε, ως συνήθως, για ανθρωπιστικούς λόγους. Θυμάστε ότι στην επέμβαση είχαν στηρίξει χωρίς ενδοιασμούς Δεξιά και Αριστερά της Ευθύνης και το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ;

Μια συμμαχία για την εξαγωγή της δυτικής δημοκρατίας. Όπως και στο Ιράκ (γράφει ο Carlo Formenti στο Il Manifesto). Σήμερα, αυτός ο καμβάς επαναλαμβάνεται, αλλά αντεστραμμένος.

Αυτή τη φορά οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ δεν υπερασπίζονται μια μειονότητα (Αλβανοί – Κοσοβάροι) από την καταπίεση μιας πλειονότητας (Σέρβοι), αλλά θέλουν να αποτρέψουν μια μειονότητα (Ρωσόφωνοι) να διεκδικήσει την αυτονομία της από μια πλειονότητα (Ουκρανοί).

Στην πραγματικότητα, και τότε, και τώρα η πολιτισμένη Δύση υπερασπίζεται τα συμφέροντά της απέναντι στους “βαρβάρους”.

Και πάλι βλέπουμε την ομόφωνη συγχορδία Δεξιάς – Αριστεράς της Ευθύνης και ΜΜΕ για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της νομιμότητας. Α, ναι, εν τω μεταξύ εδώ και χρόνια το Κόσοβο έχει ανακηρυχθεί και αναγνωρισθεί ως ανεξάρτητο κράτος, αλλάζοντας τα σύνορα της μεταπολεμικής Ευρώπης διά της βίας.

Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η Ευρώπη αποτελεί ακόμη ένα μοντέλο δημοκρατίας (έστω και περιορισμένης ευθύνης, όπως στην Ελλάδα) είναι εμφανές ότι η εξάπλωσή της προς Ανατολάς αντικατέστησε τον σοβιετικό ολοκληρωτισμό με αυταρχικά ή νεοφασιστικά καθεστώτα, όπως στην Ουγγαρία. Και βέβαια έχουμε ξεχάσει ότι ο εμφύλιος πόλεμος στην Ουκρανία ξεκίνησε με τις αιματηρές αναταραχές στο Κίεβο που προκάλεσαν οι Ουκρανοί ναζιστές.

Αλλά αυτά δεν φαίνονται να αγγίζουν τις δημοκρατικές χορδές της δημοκρατικής Ευρώπης. Πίσω από τα ιδεολογήματα κρύβονται οι συνήθεις ανταγωνισμοί και οι συγκρούσεις συμφερόντων των υπερδυνάμεων.

Αν την αντισοβιετική προπαγάνδα αντικατέστησε η αντιρωσική (γράφει ο Formenti), δεν οφείλεται στο ότι ο Πούτιν είναι ένας αυταρχικός ολιγάρχης (που είναι), αλλά γιατί είναι ένας αντίπαλος στην ηγεμονία των ανατολικών περιοχών.

Η Ευρώπη με τη βοήθεια ή με την υποκίνηση των ΗΠΑ (διαλέγετε και παίρνετε) προσπαθεί να μετατοπίσει μέσω Ουκρανίας τα σύνορα του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας και η Ρωσία, που έχει περιοριστεί στα σύνορα του 18ου αιώνα, προσπαθεί να το εμποδίσει.

Ποιος είναι ο επιτιθέμενος και ποιος ο αμυνόμενος;

Σε εσάς η απάντηση.

πηγή: Αυγή

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Οι «αντιναζιστές» συνήγοροι της Χρυσής Αυγής. Tου Δημήτρη Ψαρρά

Σύσκεψη συντονισμού ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας