«Στην Χαλκιδική τις τελευταίες μέρες καταλάβαμε τι σημαίνει χούντα». Αυτή ήταν η πρώτη φράση που έβγαινε από τα στόματα των κατοίκων που συμμετείχαν στο συλλαλητήριο της Κυριακής στην Μεγάλη Παναγιά, όταν τους ρωτούσες να σου περιγράψουν το βίωμα της τελευταίας εβδομάδας μετά την επίθεση στο εργοτάξιο των Σκουριών. Άλλοι αρκετά μικροί, δεν έζησαν δικτατορία αλλά έμαθαν και άλλοι πολύ μεγαλύτεροι θυμήθηκαν τι συμβολίζει το να συλλαμβάνεσαι γιατί απλά δηλώνεις αντίθετος με την καταστροφή του τόπου σου. Τι πάει να πει να κάθεσαι στο καφενείο του χωριού, να εισβάλλουν άνδρες της ασφάλειας με κουκούλες και όπλα και να σε πηγαίνουν στο τμήμα χωρίς να υπάρχει κατηγορία εναντίον σου απλά και μόνο επειδή δεν υποστηρίζεις μια πολυεθνική εταιρία. Στην Ιερισσό και την Μεγάλη Παναγιά έχει μπει σε εφαρμογή ένα πραγματικό πείραμα τρομοκράτησης των κατοίκων ακόμη και των μαθητών με στόχο να παύσουν όλες οι αντιστάσεις, να επικρατήσει κλίμα εμφυλίου και να αντιστραφεί κάθε έννοια δικαίου.
«Ζούμε στιγμές ανεπανάληπτες» λέει η Έλλη, 32 χρονών η οποία συμμετέχει από το 2006 στο αγώνα ενάντια στα μεταλλεία χρυσού και είναι το πρώτο άτομο που συνέλαβαν μετά την επίθεση στο εργοτάξιο. «Ήρθαν 20 ασφαλίτες , με πήραν από το καφενείο της Μ. Παναγιάς, με πήγαν στην Ασφάλεια Πολυγύρου και με ανάγκασαν να δώσω γενετικό υλικό. Με ποιον τρόπο; Μου έδωσαν να καταλάβω ότι δεν πρόκειται να φύγω αν δεν το κάνω. Στη συνέχεια με πήγαν στο Νοσοκομείο Πολυγύρου προκειμένου να με ακούσει ο σεκιουριτάς που είχε μεταφερθεί εκεί και να δουν αν αναγνωρίζει τη φωνή μου». Να σημειωθεί ότι ολόκληρη η πτέρυγα του νοσοκομείου ήταν αποκλεισμένη, σε ώρα επισκεπτηρίου, από ασφαλίτες οι οποίοι κυκλοφορούσαν με όπλα και χωρίς να υπάρχει εντολή εισαγγελέα. «Η δικιά μου σύλληψη έγινε την προ Δένδια εποχή» λέει η Έλλη εννοώντας ότι μετά την άφιξη του Δένδια στις Σκουριές τα πράγματα αλλάζουν προς το χειρότερο. «Η κατάσταση που επικρατεί στα χωριά μας είναι ακραία αλλά στα άκρα δεν το πήγαμε εμείς αλλά αυτοί. Ακραία είναι η χαμηλού κόστους ανοιχτή εξόρυξη» δηλώνει και προσθέτει «αυτή είναι η πραγματική βία» .
Τον Γιαννη, 35 χρονών τον πήραν από το σπίτι του λέγοντας του ότι θα του κάνουν δύο τρεις ερωτήσεις στην Ασφάλεια Πολυγύρου. Τελικά τον κράτησαν 9 ώρες και οι ερωτήσεις που του έκαναν δεν είχαν καμία σχέση με κάποιου είδους τέλεσης αδικήματος. «Γιατί δεν πας στην εταιρεία να δουλέψεις αφού είσαι άνεργος εδώ και 2,5 χρόνια. Έχεις κοπέλα; Γιατί αντιτάσσεσαι στην εξόρυξη χρυσού, Τι ψηφίζεις και …αφού δεν ψηφίζεις τίποτα γιατί πήγες στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ;. Πως γνωρίζεις ότι η περιοχή θα καταστραφεί με τις εξορύξεις»… και άλλες «σχετικές» ερωτήσεις. «Έδωσα DNA γιατί κατάλαβα ότι αν δεν δώσω «με το καλό» θα μου το πάρουν με το ζόρι» τονίζει ο Γιάννης σχετικά με την λήψη γενετικού υλικού στην οποία η αστυνομία εξανάγκασε τους περισσότερους προσαχθέντες χωρίς να υπάρχει κατηγορία εναντίον τους . «Δεν έχω να φοβηθώ τίποτα, συμμετέχω στον αγώνα εδώ και έξι χρόνια. Αν γίνει το εργοστάσιο επεξεργασίας χρυσού θα χάσουν όλοι τα σπίτια τους, τα χωράφια τους, τα πάντα» δηλώνει ο Γιάννης επισημαίνοντας πως «σε όποιες περιοχές του κόσμου έγιναν τέτοιου είδους εξορύξεις δεν ξαναυπήρξε ανάπτυξη και οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να ζήσουν μέσα στην μιζέρια»
«Τις τελευταίες μέρες οι άνδρες της ασφάλειας και οι αστυνομικοί τρέχουν στο χωριό πιο γρήγορα και από την ταχύτητα του φωτός» λέει ο Νέστορας, ιδιοκτήτης του καφενείου “Στιλ” στην Μ. Παναγιά, ο οποίος συμμετέχει στον αγώνα, επίση,ς από το 2006. Τον Νέστορα τον προσήγαγαν μέσα από το καφενείο του μαζί με άλλα δύο άτομα. «Στην Ασφάλεια μου ρωτούσαν προσωπικές ερωτήσεις πολλές από τις οποίες είχαν σχέση με μηνύματα που είδαν στο κινητό μου, το οποίο μου πήραν από την πρώτη στιγμή. Η ανάκριση γινόταν επί τρεις ώρες, στην αρχή στα διάφορα γραφεία του υπογείου και στη συνέχεια σε άλλον όροφο» λέει ο Νέστορας και προσθέτει «Δεν είχαμε καμία επαφή με δικηγόρο και έτσι δεν ξέραμε τι να κάνουμε σε σχέση με την λήψη γενετικού υλικού» «Δεν φοβόμαστε, ας μας προσαγάγουν όλους. Αυτό που ζούμε δεν είναι δημοκρατία. Στην Νιγηρία μάλλον θα `χαμε καλύτερη τύχη» τονίζει.
Ο Νέστορας μας μιλά ακόμα για την εμφυλιοπολεμική κατάσταση που επικρατεί στο χωριό και εξηγεί πως υπεύθυνοι για αυτό είναι η εταιρεία και ο Πάχτας . Όπως λέει, ακόμα και οι συλλήψεις γίνονται μετά από πληροφορίες που δίνονται από μεταλλωρύχους. «Η ρουφιανιά πάει σύννεφο εδώ. Έχουμε έρθει πολλές φορές σε αντιπαραθέσεις αλλά αυτοί τραβούν την κατάσταση στα άκρα. Πριν λίγο καιρό έβγαλαν μάλιστα και όπλα» προσθέτει και καταλήγει: «Ο αγώνας των κατοίκων ενάντια στα μεταλλεία θα συνεχιστεί μέχρι τέλους. Αυτό φαίνεται και από την σημερινή συγκέντρωση. Δεν υπάρχει εναλλακτική. Αν δεν κερδίσουμε θα αναγκαστούμε να εγκαταλείψουμε τον τόπο μας».
«Η δική μου δίωξη οφείλεται στο ότι είμαι διαχειρίστρια ενός blog ( Antigoldgreece. WordPress.com) το οποίο προτρέπει τον κόσμο να συμμετέχει σε διαδηλώσεις εναντίον της εταιρείας», λέει η Μαρία Κάδογλου η οποία διώκεται ως ηθικός αυτουργός της επίθεσης στα μεταλλεία μαζί με τον Τόλη Παπαγεωργίου και τον Λάζαρο Τόσκα. « Εγώ ποτέ δεν αρνήθηκα ότι προτρέπω τον κόσμο να συμμετέχει σε διαδηλώσεις. Βεβαίως εκτός από μένα το κάνουν χρήστες εκατοντάδων άλλων blog και χιλιάδες άλλοι πολίτες. Απ`όσο ξέρω η έκφραση της γνώμης δεν είναι ακόμη παράνομη. Διώκομαι επειδή μιλάω και γράφω» τονίζει η Μαρία και συνεχίζει « Εγώ ανήκω σε αυτούς που δεν έχουν ζήσει την χούντα αλλά αυτό που ζούμε είναι σαν τα προεόρτια χούντας ή σαν συγκαλυμμένη χούντα με επικοινωνιακό επικάλυμμα δημοκρατίας».
Σύμφωνα με την Μαρία, εδώ και χρόνια στις περιοχές όπου πρόκειται να γίνουν εξορύξεις χρυσού επικρατούν συνθήκες τρομοκρατίας. Αυτοί που αντιδρούν στις εξορύξεις χρυσού δεν τολμούν να μιλήσουν γιατί δέχονται απειλές. Αυτή η συνθήκη έχει πάρει ακραίες εκφάνσεις σε πολλές περιπτώσεις. Το 2001 διακόσιοι μεταλλωρύχοι εισέβαλλαν στο δημαρχείο Ιερισσού και απειλούσαν δήμαρχο και δημοτικούς συμβούλους επειδή ο Δήμος έκανε αίτηση στο ΣΤΕ για ακύρωση του έργου. Τον Ιούνιο του 2012 το (Συμβούλιο της Επικρατείας) ΣΤΕ εξέδωσε απόφαση για προσωρινή αναστολή της υλοτόμησης, μέχρι να εκδοθεί η απόφαση για την προσφυγή που είχαν κάνει οι κάτοικοι τον Φεβρουάριο του 2011 κατά της παραχώρησης του δάσους και για την ακύρωση του έργου. Μετά την σχετική ανακοίνωση του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, ομάδα μεταλλωρύχων της Μ. Παναγιάς απειλούσαν όσους αντιδρούσαν ότι θα κάψουν τα σπίτια τους και χτύπησαν τρία άτομα μεταξύ των οποίων δύο γυναίκες. Λίγες μέρες μετά σε θερινό τμήμα του ΣΤΕ η επιτροπή αναστολών ανακάλεσε την απόφαση του προέδρου με αποτέλεσμα να επιτραπεί η συνέχιση των υλοτομήσεων. Να σημειωθεί ότι στη συνεδρίαση αυτή δεν κλήθηκαν ούτε δικηγόροι και ότι πριν εκδοθεί η απόφαση της επιτροπής αναστολών η εταιρεία το είχε ήδη ανακοινώσει!
Εδώ και μία εβδομάδα οι προσαγωγές ατόμων από την Μ. Παναγιά και την Ιερισσό έχουν ήδη ξεπεράσει τις 50 αλλά αυτό δεν φαίνεται να πτοεί κανέναν. Στην συγκέντρωση της Κυριακής συμμετείχαν περισσότερα από 2.500 άτομα μεταξύ των οποίων και οι προσαχθέντες. Η συγκίνηση ήταν προφανής. Το πείραμα τρομοκρατίας που εφαρμόζεται στα χωριά της Μ. Παναγιάς και της Ιερισσού όχι μόνο δεν πέτυχε αλλά είχε ως αποτέλεσμα να πεισμώσει ακόμη περισσότερο τους κατοίκους και όσους στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα τους. «Αντιστεκόμαστε, δεν σας φοβόμαστε» έγραφε ένα πανό που κρατούσαν δύο μικρά παιδιά. Μένει να αποδειχτεί τελικά αν στην χώρα μας θα αποφασίζουν από εδώ και πέρα οι εταιρείες ή η κοινωνία .
Σταυρούλα Πουλημένη