Μία μέρα μετά την επιχείρηση – σκούπα ενάντια στους πρόσφυγες που κατέλυαν στην Ηγουμενίτσα, αναζητώντας κάποιο τρόπο να περάσουν στην Ιταλία, αντιρατσιστικές οργανώσεις εκφράζουν τις πρώτες αντιδράσεις τους. Εντωμεταξύ, δυνάμεις των ΜΑΤ συνεχίζουν την πολιορκία του βουνού πάνω από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, περιμένοντας τους μετανάστες που βρήκαν καταφύγιο σε δύσβατα μέρη να αναγκαστούν να κατέβουν λόγω δίψας και να συλληφθούν.
Ακολουθούν οι ανακοινώσεις της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Ηγουμενίτσας, της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης και του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών.
Αλληλεγγύη και όχι επιχειρήσεις «σκούπα» για τους μετανάστες
«Τον πεινασμένο, που σ’ άρπαξε το τελευταίο ψωμί, σαν εχτρό τον αντιμετωπίζεις.
Μα τον κλέφτη, που δεν πείνασε ποτέ του δεν ορμάς ν’ αρπάξεις από το λαρύγγι»
Μπέρτολτ Μπρέχτ (1935)
Καταγγέλλουμε τη βάρβαρη εισβολή σήμερα (9/6/2011) τα ξημερώματα αστυνομικών δυνάμεων στον καταυλισμό των αλλοδαπών στην Ηγουμενίτσα, που στέγαζε και μετανάστες αλλά και πρόσφυγες που είχαν υποβάλει αίτηση για άσυλο (ή είχαν εκδηλώσει την πρόθεση τους να υποβάλλουν και με ευθύνη των αρμόδιων αρχών δεν κατέστη αυτό δυνατόν). Η νέα επιχείρηση «σκούπα», συνέχεια άλλων μικρότερης κλίμακας τις προηγούμενες μέρες, προαναγγέλθηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Υπουργού «Προστασίας του Πολίτη» και, παρά την υποκριτική επίκληση λόγων πυρασφάλειας, συμπίπτει ουσιαστικά τόσο με την αναμενόμενη επιθεώρηση από τις υπηρεσίες της Ε.Ε. όσο και με τις πιέσεις ενός σημαντικού κομματιού της τοπικής κοινωνίας και αποδεικνύει τον αυταρχικό κατήφορο κεντρικών και τοπικών αρχών.
Σκηνές, που στο παρελθόν βλέπαμε μόνο σε δικτατορικά, τριτοκοσμικά καθεστώτα, αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής καθημερινότητας. Άνθρωποι, που στις πατρίδες τους υπήρξαν θύματα καταπίεσης αλλά και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, που στηρίζει η χώρα μας, και έχουν εγκλωβιστεί εδώ εξ αιτίας της απάνθρωπης συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ, γίνονται ο εύκολος στόχος, χωρίς το παραμικρό ίχνος ευαισθησίας για τη διασφάλιση του δικαιώματος στέγασης τους υπό μόνιμες και αξιοπρεπείς συνθήκες, Είναι τραγικό ότι όλα αυτά συμβαίνουν, τη στιγμή που είναι σε εξέλιξη πρόγραμμα του Υπουργείου Υγείας για την υγειονομική, κοινωνική, και νομική τους στήριξη.
Καταδικάζουμε όλους εκείνους, που για να υπερασπίσουν τα μικρά ή μεγάλα συμφέροντά τους, επιδίδονται σε ασκήσεις απανθρωπιάς πάνω στο σώμα του αδύνατου, γιατί στην πραγματικότητα «εκπαιδεύουν» την κοινωνία να μην αντιδρά στην απανθρωπιά του ισχυρού, του δυνατού, του καταπιεστή αλλά να ξεσπάει στον ανίσχυρο, στον αδύναμο, στον ανήμπορο, στον καταπιεζόμενο.
Καλούμε τους κατοίκους της Ηγουμενίτσας και όλης της Ηπείρου να αναλογιστούν ότι το πρόβλημα του λιμανιού της δεν είναι οι μετανάστες αλλά η σχεδιαζόμενη εκποίησή του σε ιδιωτικά συμφέροντα μαζί με όλη την παράκτια ζώνη. Τους καλούμε να συνειδητοποιήσουν ποιοί ευθύνονται για την κρίση βάζοντας τα κέρδη και τα συμφέροντα πάνω από τον άνθρωπο και τις πανανθρώπινες αξίες.
Καλούμε όλους τους δημοκρατικούς φορείς και πολίτες να υπερασπίσουν την κληρονομιά των δημοκρατικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων και να απομονώσουν ακροδεξιά στοιχεία και φασιστικές λογικές.
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Ηγουμενίτσας
____________________________________________________________
Ανοιχτά σύνορα ή βαρβαρότητα
Η βάρβαρη επίθεση των ΜΑΤ ενάντια στους πρόσφυγες στην Ηγουμενίτσα μας προκάλεσε μεγάλη θλίψη και ακόμα μεγαλύτερη οργή.
Οργή απέναντι σε μια κυβέρνηση που έχοντας χάσει κάθε σχέση με την κοινωνία, χρησιμοποιεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ως σάκο του μποξ για τις κατασταλτικές δυνάμεις. Υλοποιώντας την κοινή ευρωπαϊκή αντιμεταναστευτική πολιτική των κλειστών συνόρων, της Frontex και της Συνθήκης του Δουβλίνου, διορίζει τον εαυτό της ευρωπαϊκό ανθρωποφύλακα και μετατρέπει τη χώρα σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων.
Θλίψη για ένα μέρος της τοπικής κοινωνίας που στριμωγμένο από τα αδιέξοδα και την προπαγάνδα, προτιμά να κρυφτεί, παρά να λυθεί το πρόβλημα. Και το πρόβλημα δεν είναι οι μετανάστες: το πρόβλημα είναι τα κλειστά σύνορα και η καταστολή. Οι άνθρωποι που στριμώχνονται στα λιμάνια της Πάτρας ή της Ηγουμενίτσας, η πλειοψηφία των περαστικών προσφύγων που περιμένουν τη σειρά τους στις γειτονιές της Αθήνας, παραμένουν έγκλειστοι στην Ελλάδα ακριβώς λόγω της ευρωπαϊκής –και ελληνικής- πολιτικής των κλειστών συνόρων. Αν έδιναν στους ανθρώπους αυτούς ταξιδιωτικά έγγραφα για να πάνε στις χώρες που επιλέγουν οι ίδιοι, το πρόβλημα θα είχε αυτόματα λυθεί.
Η άλλη «λύση», αυτή της κυβέρνησης και της ακροδεξιάς είναι ένα αδιέξοδο κυνηγητό, γεμάτο όπλα, βία και θανάτους. Μια μέρα μετά την πρώτη επιχείρηση «σκούπα» (λες και οι άνθρωποι είναι σκουπίδια), οι άνδρες των ΜΑΤ κρατούν περικυκλωμένο το βουνό, ώστε όσοι πρόσφυγες κρύβονται εκεί να αναγκαστούν να βγουν από δίψα και να συλληφθούν. Είναι σαφές ότι αυτές οι μέθοδοι δεν μπορούν να σταματήσουν ανθρώπους που έχουν περπατήσει τη μισή γη για να διεκδικήσουν το δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή, Το δίλημμα στην Ηγουμενίτσα, όπως και αλλού, είναι ανοιχτά σύνορα και αλληλεγγύη ή ρατσισμός και βαρβαρότητα.
10 Ιούνη 2011,
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκη
_______________________________________________________________
Ούτε στην Ηγουμενίτσα ούτε Πουθενα. Να σταματήσουμε τη βαρβαρότητα των επιχειρήσεων σκούπα
Οι σημερινές μαζικές συλλήψεις και η καταστροφή των προσφυγικών παραπηγμάτων της Ηγουμενίτσας γράφουν μια ακόμη σελίδα παραβίασης των δικαιωμάτων, κρατικού αυταρχισμού και βαρβαρότητας ενάντια στους πολιτικούς και οικονομικούς πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ο υπουργός Προ.Πο. και οι τοπικές αρχές, όλοι οι θιασώτες της «μηδενικής ανοχής» και των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών, είναι υπεύθυνοι για την κακομεταχείριση και τους όρους κράτησης των εκατοντάδων συλληφθέντων προσφύγων. Είναι επίσης υπεύθυνοι για τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν την περίοδο πριν την μεγάλη επιχείρηση της αστυνομίας: την πολιορκία των προσφύγων, τον εξαναγκασμό στην πείνα, τη φυλάκιση αιτούντων άσυλο.
Οι ίδιοι ιθύνοντες, θιασώτες της Ευρώπης Φρούριο, στο όνομα μιας υποτιθέμενης «αποθάρρυνσης» της μετανάστευσης έχουν κλείσει κάθε δρόμο για την αναγνώριση των δικαιωμάτων και την κοινωνική στήριξη των διερχόμενων από την Ελλάδα πολιτικών και οικονομικών προσφύγων και, την ίδια στιγμή, έχουν αποκλείσει κάθε δυνατότητα συνέχισης του ταξιδιού, ώστε οι πρόσφυγες να αιτηθούν άσυλο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Όπως συνέβη και στην περίπτωση του αφγανικού καταυλισμού στην Πάτρα 3 χρόνια πριν, όχι μόνο δεν «λύθηκε το μεταναστευτικό» μετά την εκκένωση και τον εμπρησμό των παραπηγμάτων, αλλά αντίθετα επιδεινώθηκαν οι συνθήκες τόσο για τους άστεγους πρόσφυγες όσο και για τις γειτονιές όπου αναζήτησαν καταφύγιο. Γιατί οι επιχειρήσεις σκούπα δεν απαντούν στα κοινωνικά προβλήματα ούτε “επιλύουν” το μεταναστευτικό ζήτημα. Πρόκειται για πολιτικές που αδιαφορούν για τις αιτίες της μετανάστευσης και τα προβλήματα των πραγματικών ανθρώπων, ενώ καλλιεργούν την ξενοφοβία και το ρατσισμό. Είναι πολιτικές που εθίζουν την κοινωνία στην ακροδεξιά προπαγάνδα της εθνικής καθαρότητας και των «ριζικών λύσεων» εκκαθάρισης της χώρας από τους ξένους.
Η παράλληλη κοινωνία της αντίστασης και της αλληλεγγύης πρέπει να αντιταχθεί σε αυτές τις πολιτικές στιγματισμού των μεταναστών, να αντιπαρατεθεί σε όσους επιβάλλουν τις επιχειρήσεις σκούπα. Όχι μόνο γιατί αυτές είναι απάνθρωπες, αλλά γιατί οδηγούν στον κοινωνικό κανιβαλισμό, επιβεβαιώνουν την εξαίρεση δικαιωμάτων για χιλιάδες οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες και επιβάλλουν πολιτικές μαζικού εκτοπισμού και φυλάκισης που παραπέμπουν στις σκοτεινότερες σελίδες της ευρωπαϊκής ιστορίας.
Απαιτούμε:
Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών-τριών – Άσυλο στους Πρόσφυγες
Ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας και όχι στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών
Κατάργηση της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ
Αθήνα 9 Ιουνίου 2011
Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών