Νικηφόρα χαρακτηρίζεται η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που βγάζει άκυρη την Κοινή Υπουργική Απόφαση του 2017 για την τιμολόγηση του νερού.
Όπως επισημαίνει σε ανακοίνωση του το Σωματείο Εργαζομένων στην ΕΥΑΘ πρόκειται για «άλλη μια μεγάλη νίκη κατά της (έμμεσης) ιδιωτικοποίησης του νερού, μετά από προσφυγή του Σωματείου μας στο ΣτΕ».
Όπως επισημαίνει το Σωματείο:
-Η ΚΥΑ τιμολόγησης είναι αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Οδηγία ότι το “το νερό δεν είναι εμπόρευμα “, δηλαδή αυτοί που την έγραψαν μετέτρεψαν το νερο σε εμπορικό προϊόν όπως πολύ καλά είχαμε γράψει τότε (1ο σχόλιο).
-Η ΚΥΑ τιμολόγησης (αυτοί που την έγραψαν δηλαδή), άφηναν τους παρόχους νερού να ΤΙΜΟΛΟΓΟΥΝ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς και οικονομικούς παράγοντες, δηλαδή μόνο ΚΕΡΔΟΣ να βγάζουν και ας διαλύεται η κοινωνία π.χ. αυξήσεις στην ενέργεια.
Αναλυτικότερα η ανακοίνωση του Σωματείου αναφέρει:
«Η 2519/2022 απόφαση της μείζονος σύνθεσης του Δ’ Τμήματος του ΣτΕ ακύρωσε ομόφωνα, στο σύνολό της, την υπ’ αριθμ. 135275/19.05.2017 απόφαση της διυπουργικής Εθνικής Επιτροπής Υδάτων (γνωστής ως ΚΥΑ τιμολόγησης νερού).
Η απόφαση του ΣτΕ αναφέρεται στη διακήρυξη της ίδιας της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ ότι «το ύδωρ δεν είναι εμπορικό προϊόν» και σημειώνει ότι από τις διατάξεις της Οδηγίας και το σκοπό της, συνιστάμενο στη διασφάλιση της ποιότητας του ύδατος και στη διαχείριση αυτού όχι ως εμπορικού προϊόντος, αλλά ως κοινωφελούς αγαθού, προκύπτει ότι η εθνική πολιτική παροχής υπηρεσιών ύδρευσης, συμπεριλαμβανομένης και της τιμολόγησης αυτών, σχεδιάζεται από τα κράτη μέλη ως πολιτική παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, με βασικό κριτήριο την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων της εν λόγω Οδηγίας για την προστασία των εσωτερικών, επιφανειακών και υπόγειων υδάτων.
Ακυρώνει λοιπόν την ΚΥΑ τιμολόγησης ως αντίθετη στην ανωτέρω Οδηγία και στην εφαρμοστική αυτής εθνική νομοθεσία (ν. 3199/2003 και π.δ. 51/2007) διότι:
- Δεν θεσπίζονται συγκεκριμένοι κανόνες ώστε να διασφαλίζεται ότι οι πάροχοι των υπηρεσιών ύδατος προσαρμόζουν την τιμολογιακή τους πολιτική στα δεδομένα που προκύπτουν από τα εγκεκριμένα σχέδια διαχείρισης της κάθε λεκάνης απορροής ποταμών (πέραν των ειδικών ρυθμίσεων για το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου),
- Δεν προβλέπεται ότι κατά την έγκριση των τιμολογίων των παρόχων από τις αρμόδιες αρχές, ελέγχεται η τήρηση των κατευθύνσεων που τίθενται στα σχέδια διαχείρισης, ώστε να εξασφαλίζεται ότι η τιμολογιακή πολιτική διαμορφώνεται κατά τρόπο σύμφωνο προς την Οδηγία, κατ΄ εκτίμηση των κοινωνικών, περιβαλλοντικών και οικονομικών αποτελεσμάτων της ανάκτησης κόστους και της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» και
δεν προσδιορίζονται συγκεκριμένοι παράμετροι, κατ’ εκτίμηση των οποίων πρέπει να καθορίζεται το επίπεδο ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις.
Θα ακολουθήσει αναλυτικό Δελτίο Τύπου, ας το καταλάβουν επιτέλους:
Από το Δημοψήφισμα του Νερού της Θεσσαλονίκης το 2014 μέχρι τις αλλεπάλληλες αποφάσεις του ΣτΕ,
ΤΟ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΠΩΛΕΊΤΑΙ
ΟΥΤΕ ΑΜΕΣΑ ΟΥΤΕ ΈΜΜΕΣΑ!».
