Ανήμερα των Χριστουγέννων αρκετοί άνθρωποι επιλέγουν να πάμε στον Κινηματογράφο. Για τους λάτρεις του ντοκιμαντέρ, η ιδανική επιλογή είναι το “Gunda” του Bίκτορ Κοσακόφσκι. Ένα εγχείρημα το οποίο αγκάλιασε ο Χόακιν Φοίνιξ κι αποθέωσε ο Πωλ Τόμας Άντερσον. Το θέαμα είναι πραγματικά σοκαριστικό. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί την εμπειρία, παρά μονάχα αν τη ζήσει. Δεν υπάρχει αφήγηση, δεν υπάρχει μουσική, δεν υπάρχει τεχνολογία, ο άνθρωπος είναι σχεδόν απόντας. Ο λόγος περνάει στην μάνα-Φύση. Το μεγαλείο της κρύβεται στα απλά κι αυτό έρχεται να μας θυμίσει.
Νορβηγία, στην αγαπημένη μας Σκανδιναβία. Η γουρούνα και τα γουρουνάκια της. Το μεγαλείο της γέννησης και της ανατροφής. Οι κότες που αναζητούν έναν αέρα ελευθερίας, οι αγελάδες που ξεχύνονται στο λιβάδι. Ένας κόσμος που τείνει να εκλείψει. Υπήρξε όμως κι αρκετοί από τους γονείς μας τον έζησαν. Η ιδέα της αποκέντρωσης μπορεί να μην επικράτησε τα προηγούμενα χρόνια, ωστόσο οι φρενήρεις ρυθμοί στα μεγάλα αστικά κέντρα μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε τη σημασία της ηρεμίας, της σιωπής, της περισυλλογής, της σκέψης.
Ξεχάστε λοιπόν την καθημερινότητα. Καθαρίστε το μυαλό και τη ψυχή σας και μπείτε στην αίθουσα με στόχο να γνωριστείτε ξανά με τα υπόλοιπα μέλη του ζωικού βασιλείου. Κάπως έτσι οικοδομείται η οικολογική συνείδηση. Αφορμή μπορεί να είναι ένα ντοκιμαντέρ, μία ταινία, ένα βιβλίο, ένα άρθρο σε μία εφημερίδα. Ποιος όμως κάνει τον κόπο να “παιδευτεί”; Πριν λίγες ημέρες παρακολουθήσαμε τον “Αμνό” είναι ακόμα ένα έργο που θέλει να ευαισθητοποιήσει και να μας στρέψει προς αυτή την κατεύθυνση με εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα.
Μπορεί να μην προβάλετε τόσο έντονα, αλλά η κλιματική αλλαγή κι οι συνέπειές της αναγκαστικά θα μας στρέψουν ξανά πίσω. Αυτή η ταινία τεκμηρίωσης είναι ένα βήμα μπροστά κι ας μην μπορεί να το αντιληφθεί η πλειοψηφία σήμερα. Σου μαθαίνεις να παρατηρείς, να ακούς, να νιώθεις. Όντα που στερούνται ανάλογης λογικής και κριτικής σκέψης, αλλά δεν έχουν τα δικά μας άγχη. Η αρμονία του περιβάλλοντος που ο άνθρωπος έχει διαταράξει ποικιλοτρόπως. Εδώ δεν υπάρχει στο πλάνο κι όλα είναι όμορφα, σχεδόν ονειρικά. Η εξαιρετική φωτογραφία δεν αφήνει περιθώρια να αμφιβάλλουμε.
Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα που θα βρει απέναντί της αρκετούς επικριτές για την απλότητά της. Μία ταινία που συνειδητά πρέπει να επιλέξεις μετά από ώριμη σκέψη. Αν δεν είσαι έτοιμος, θα βαρεθείς και πιθανότατα θα αποχωρήσεις από τον κινηματογράφο κοντά στην μία ώρα προβολής. Αν όμως έχεις τον χώρο θα φύγεις νικητής μέσα από μία μεγάλη εσωτερική μάχη. Αληθινή ποίηση δίχως στίχους, λόγια και ομοιοκαταληξία. Η επιλογή της εβδομάδας.
