Συνέντευξη με το συγγραφέα Γιώργο Λίλλη

Ο Γιώργος Λίλλης γεννήθηκε το 1974 στο Bielefeld της Γερμανίας, όμως μεγάλωσε στηνΑθήνα και αργότερα στο Αγρίνιο, τόπο καταγωγής του. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές. Ασχολήθηκε με την βιβλιοκριτική και το δοκίμιο σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά. Τα Ίχνη στο χιόνι είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. Από το 1996 ζει στη Γερμανία.
 
-Το 1992 σ΄ ένα ταξίδι μου στην ορεινή Αιτωλία γνώρισα τον ήρωα του μυθιστορήματος, τον Περικλή. Με φιλοξένησε και όπως είχαμε καθίσει κοντά στο τζάκι, όπως στα παραμύθια, μου αφηγήθηκε ότι οι γονείς του δολοφονήθηκαν από τους άντρες του Εθνικού στρατού και πως φυγαδεύτηκε με τους αντάρτες στα βουνά της Ευρυτανίας. Από εκείνη την μέρα ξεκίνησαν όλα. Τότε δεν γνώριζα ότι κάποτε θα έγραφα ένα μυθιστόρημα εξαιτίας εκείνης της αφήγησης. Η ιδέα ήρθε πολύ αργότερα, το 2009. Βρισκόμουν σ΄ ένα μεταβατικό στάδιο, μόλις είχε εκδοθεί η ποιητική μου συλλογή Τα Όρια του λαβύρινθου και δεν μπορούσα να γράψω άλλο ποίηση για τον λόγο ότι δεν ήθελα να επαναλαμβάνομαι. Έτσι άρχισα να γράφω, διστακτικά στην αρχή και με πολλές αμφιβολίες το πρώτο μου μυθιστόρημα.

-Τα Ίχνη στο χιόνι ακολουθούν την ζωή ενός αγοριού από την στιγμή που οι γονείς του δολοφονούνται στην διάρκεια του εμφυλίου. Εξήντα χρόνια αργότερα ένας φοιτητής που κάνει το διδακτορικό του για τις επιπτώσεις που είχε ο πόλεμος στα παιδιά, θα ωθήσει τον ηλικιωμένο πια πρωταγωνιστή του μυθιστορήματος να θυμηθεί εκείνα τα γεγονότα. Ταξιδεύουν μαζί στα ίδια μέρη και του αφηγείται όσα συνέβησαν τότε. Είναι ένα ταξίδι απολογισμού, τι χάθηκε και τι κερδήθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Ο εμφύλιος δεν είναι το κύριο θέμα του βιβλίου,
 έχουν γραφτεί πολλά για το θέμα αυτό. Παρακολουθώ πως φθείρονται τα ιδανικά μέσα στο χρόνο. Τον ίδιο τον άνθρωπο που αγωνίζεται να σώσει την ψυχή του. 

-Ήθελα μ΄ αυτό τον τρόπο το μυθιστόρημα να έχει ένα αντικαθρέφτισμα στο σήμερα. Δεν με ενδιέφεραν μόνο τα γεγονότα που συνέβησαν τότε, αλλά το πιο σημαντικό να βρω ένα τρόπο να τα επαναφέρω στην επιφάνεια σχολιαζοντάς τα. Σαν μια μελέτη που πραγματεύεται με την απώλεια. Ο φοιτητής είναι η φωνή του σήμερα. Γνωρίζει τον Περικλή λίγο πριν τον θάνατό του και καθώς γίνονται φίλοι, αποφασίζουν να ταξιδέψουν μαζί στα μέρη που συνέβησαν τα γεγονότα. Στην διάρκεια του ταξιδιού ο Περικλής κάνει έναν απολογισμό της ζωής του, γεγονός που
 βοηθά τον νεαρό να αξιολογήσει και την δική του ζωή. 

-Μπορούμε να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος μόνο όταν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε αυτοκριτική.

Τη συνέντευξη πήρε ο Δάνης Κουμασίδης

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Βενιζέλος vs Λαφαζάνης στην Βουλή

Αφιέρωμα 2012: «Ευλογημένος ο ερχόμενος»: Ο Μοργκεντάου στη Θεσσαλονίκη (1923)