Oι νέες ταινίες της εβδομάδας

Oι νέες ταινίες της εβδομάδας
 

Ο κριτικός κινηματογράφου Στράτος Κερσανίδης γράφει κάθε εβδομάδα για το alterthess τις νέες ταινίες που κάνουν  πρεμιέρα στις κινηματογραφίκές αίθουσες.

ΑΛΥΓΙΣΤΟΣ
UNBROKEN

Σκηνοθεσία: Αντζελίνα Τζολί
Πρωταγωνιστούν: Τζακ Ο’ Κόνελ, Γκάρετ Χέντλαντ, Ντόνολ Γκλίσον, Μιγιαβί, Φιν Γουίτροκ

 

Το 2010 κυκλοφόρησε το βιβλίο της Λόρα Χίλεμπραντ, «Αλύγιστος: Μια ιστορία επιβίωσης, προσαρμοστικότητας και λύτρωσης στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», το οποίο έγινε μπεστ σέλερ. Σε αυτό βασίστηκε η Αντζελίνα Τζολί για να γυρίσει την ταινία «Αλύγιστος» (Unbroken) η οποία έχει για θέμα της τη ζωή του Λούι Ζαμπερίνι. Γιατί όμως η ζωή αυτού του γιου ιταλών μεταναστών είχε τόσο ενδιαφέρον ώστε να απασχολήσει εκδοτικούς οίκους και κινηματογραφικά στούντιο;

Στις 29 Ιανουαρίου 1917, γεννήθηκε στο Όλεαν της Νέας Υόρκης, μια μικρή κωμόπολη που σήμερα έχει 15.000 κατοίκους περίπου, ο Λούι και όταν ήταν 2 ετών οι γονείς του μετακόμισαν στο Τόρανς της Καλιφόρνιας, μια πόλη με 147.000 κατοίκους. Εκεί τελείωσε το γυμνάσιο περνώντας τα παιδικά χρόνια και μέρος της εφηβείας του αναπτύσσοντας παραβατική συμπεριφορά, μπλεγμένος σε καυγάδες, και μικροκλοπές. Ο μεγάλος του αδελφός, Πιτ, ο οποίος ήταν ήδη διακεκριμένος αθλητής στο σχολείο, βλέποντας πως ο Λούι ήταν ικανός στο τρέξιμο τον παρότρυνε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Πολύ σύντομα ο μικρός αδελφός άρχισε να σπάζει όλα τα ρεκόρ ξεπερνώντας τον Πιτ. Το 1934 κέρδισε το μαθητικό πρωτάθλημα της Καλιφόρνιας στην απόσταση του ενός μιλίου. Αυτό ήταν και το εισιτήριό του ώστε να κληθεί στην ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ η οποία επρόκειτο να εκπροσωπήσει τη χώρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, στο Βερολίνο. Μπροστά στα μάτια του Αδόλφου Χίτλερ, αυτός ο ταπεινός γιος ιταλών μεταναστών, εντυπωσίασε με τις επιδόσεις του σε τέτοιο βαθμό, που ο ίδιος ο Χίτλερ ζήτησε να τον γνωρίσει. «Ώστε εσύ είσαι το αγόρι με το ταχύτερο φινάλε», του είπε και του έσφιξε το χέρι. Όμως δεν πέρασε καιρός, ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Ζαμπερίνι κατετάγη και υπηρέτησε στα βομβαρδιστικά. Σε μία από τις επιχειρήσεις που πήρε μέρος, τον Απρίλιο του 1943, το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε, έπεσε στον Ειρηνικό Ωκεανό με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι 8 από τους 11 επιβαίνοντες. Ανάμεσα στους τρεις που επέζησαν ήταν και ο Λούι, ενώ οι άλλοι δύο ήταν ο Φιλ και ο Μακ. Οι τρεις άνδρες προσπάθησαν να επιβιώσουν επάνω σε μια σχεδία. Μετά από 33 μέρες, ο Μακ πέθανε αλλά ο Φιλ και ο Λούι κατάφεραν να αντέξουν 47 ολόκληρες μέρες στη θάλασσα, μέχρι που τους συνέλαβαν οι Ιάπωνες. Ακολούθησε ο εγκλεισμός τους σε στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου, όπου πέρασαν δυο χρόνια φρίκης. Ο Λούι υπέφερε πολλά από Το Πουλί, ένα σαδιστή δεσμοφύλακα ο οποίος του έκανε τη ζωή μαρτύριο. Όταν τελείωσε ο πόλεμος απελευθερώθηκε και έτσι, το 1945 επέστρεψε στην πατρίδα του. Όμως τα βάσανά του δεν τελείωσαν, αφού επί τέσσερα χρόνια, υπέφερε μέχρι να ξεπεράσει το μετατραυματικό στρές. Ο Λούις Ζαμπορίνι, αφού αντίκρισε κατάματα το θάνατο τρεις φορές και κατάφερε να του ξεφύγει και τις τρεις, στράφηκε προς το χριστιανισμό κι αποφάσισε να συμφιλιωθεί με το παρελθόν, συγχωρώντας τους βασανιστές τους. Ταξίδεψε στην Ιαπωνία για να τους συναντήσει, αλλά Το Πουλί δεν εμφανίστηκε.

O Λούι Ζαμπερίνι. πέθανε sτις 3 Ιουλίου 2004 σε ηλικία 97 ετών.

Το 1957 κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Ο διάβολος στα τακούνια μου» (Devil at my heels), στο οποίο εξιστορούσε την περιπετειώδη ζωή του. Η Γιουνιβέρσαλ αγόρασε τα δικαιώματα, αλλά μόλις το 1998, προβλήθηκε ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του. Τότε ο παραγωγός Μάθιου Μπέιερ αποφάσισε να κάνει την ταινία και αναζήτησε σκηνοθέτη. Η Αντζελίνα Τζολί, έχοντας ολοκληρώσει την πρώτη της ταινία, «Στη χώρα του μελιού και του αίματος» (In the land of blood and honey), η οποία είχε πάρει πολύ καλές κριτικές και υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα, ανέλαβε να φέρει σε πέρας το εγχείρημα.

Πήρε καιρό στην Τζολί να πείσει τόσο το στούντιο όσο και τον Λούι, με τον οποίο, τυχαία έμεναν στην ίδια γειτονιά, πως μπορεί να σκηνοθετήσει με έμπνευση τη ζωή του και να την αποτυπώσει. Και αφού τα κατάφερε ήρθε το επόμενο βασανιστικό ερώτημα: Πόσα και ποια γεγονότα της ζωής του Ζαμπορίνι θα έπρεπε να αφηγηθεί; Εκεί βοήθησαν οι αδερφοί Κοέν, που δέχτηκαν να ασχοληθούν με το σενάριο, πράγμα σπάνιο για εκείνους. Και η έτσι η ταινία ολοκληρώθηκε και πήρε το δρόμο για τις αίθουσες.

 

ΝΟΡΒΗΓΙΑ
NORWAY

Σκηνοθεσία: Γιάννης Βεσλεμές
Πρωταγωνιστούν: Βαγγέλης Μουρίκης, Αλεξία Καλτσίκη, Ντάνιελ Μπόλντα, Σόφη Ζαννίνου, Μάρκος Λεζές, Βασίλης Καμίτσης, Κρις Πρότιν, Γιάννης Μπονσταντζόγλου

 

Αθήνα 1984. Ο Ζανό λοιπόν, φωτοφοβικός ως βρικόλακας και λάτρης του χορού, καταφθάνει ένα βράδυ σε μια ντίσκο με το όνομα Ζαρντόζ. Εκεί συναντιέται με μία πόρνη, την Αλίκη και με έναν νορβηγό ντίλερ, τον Πίτερ. Κι ακόμη με τον ιδιοκτήτη της ντίσκο και ένα κατεστραμμένο πρεζόνι. Γοητευμένος από την Αλίκη, την ακολουθεί σε μια περιπλάνηση μέσα σε υπόγειους και σκοτεινούς τόπους για να καταλήξουν σε ένα δωμάτιο όπου βρίσκεται ένας υπερήλικας άνδρας. Η γυναίκα ζητά από το Ζανό να δαγκώσει τον υπερήλικα για να του προσφέρει την αιώνια ζωή. Ποιος ώμως είναι ο μυστηριώδης γέρος;

Η ταινία παίρνει πολύ καλό βαθμό ως παραγωγή. Προσωπικά θεωρώ πως κάπου εκεί τελειώνει και η αξία της. Η αλήθεια είναι πως δίχασε το κοινό που την παρακολούθησε στο Φεστιβάλ, επειδή πολλοί θεατές είχαν (είχαμε) πολλές προσδοκίες. Και ενώ η ταινία κυλά με τον πρωταγωνιστή να τρέμει χορεύοντας και να τρέχει οπλίσω από την Αλίκη, κάποια στιγμή αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται για ένα πολιτικό σχόλιο το οποίο αναφέρεται στην προσπάθεια νεκρανάστασης του ναζισμού και του φασισμού. Μόνο που για να καταλήξουμε εκεί έχει περάσει περίπου μία ώρα σουρεαλισμού και γκροτέσκου άνευ λόγου και αιτίας, με σκηνοθετικούς ακκισμούς χωρίς ουσία. Με λύπη μου, βλέποντας την ταινία, κατέληξα στο συμπέρασμα: Πολύ κακό για το τίποτα.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γιάννη Βεσλεμέ, η οποία προβλήθηκε στο πλαίσιο του 55ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, κέρδισε το βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) για το διεθνές διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, στο οποίο συμμετείχε. Ο Βεσλεμές, μέχρι πρότινος ήταν περισσότερο γνωστός ως μουσικοσυνθέτης με το ψευδώνυμο Felizol.

Ο Γιάννης Βεσλεμές, σημειώνει για την ταινία: «Ο Ζανό είναι βαμπίρ. Ένας Έλληνας βρικόλακας που χορεύει για να ζει, πίνει αίμα για να επιβιώνει. Η καρδιά του είναι παγωμένη αλλά αυτός είναι πυρακτωμένος σαν το κέντρο της γης. Καίγεται κάθε βράδυ σαν να μην υπάρχει αύριο.

Η Νορβηγία είναι ένα τραγούδι για την παγωμένη χώρα που κατεβαίνει στη Μεσόγειο , ένας κόσμος που κινείται παράλληλα με τον δικός μας, ένας ρυθμός που αρνείται να σταματήσει».

 

 

ΜΕΓΑΛΑ ΜΑΤΙΑ
BIG EYES

Σκηνοθεσία: Τιμ Μπάρτον
Πρωταγωνιστούν: Έιμι Άνταμς, Κριστόφ Ουόλτς, Τζέισον Σουόρτσμαν, Κρίστεν Ρίτερ, Τζον Πολίτο, Ντάνι Χιούστον, Βανέσα Ρος, Έμιλι Φόντα

Η ζωγράφος Μάργκαρετ Κιν έγινε διάσημη ζωγραφίζοντας γυναίκες και παιδιά με τεράστια λυπημένα μάτια. Μόνο που η αλήθεια αποκαταστάθηκε μετά από μακροχρόνια δικαστική διαμάχη αφού μέχρι τότε ως δημιουργός των έργων εμφανιζόταν ο σύζυγός της, Ουόλτερ Κιν.

Πολύ καλή ταινία με τον Τιμ Μπάρτον να χρησιμοποιεί τεχνικολόρ, να αναπαριστά με επιτυχία την εποχή (1950-1960) και να ξεκινά την αφήγησή του με τη γνωριμία και τον μεγάλο έρωτα της Μάργκαρετ και του Ουόλτερ και καταλήγοντας στη δίκη που τη δικαίωσε ως δημιουργό των έργων της και την απάλλαξε από την εκμετάλλευση του συζύγου της.

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ
INTO THE WOODS

Σκηνοθεσία: Ρομπ Μάρσαλ
Πρωταγωνιστούν: Μέριλ Στριπ, Τζόνι Ντεπ, Έμιλι Μπλαντ, Άνα Κέντρικ, Τζέιμς Κόρντεν, Κρις Πάιν

Ένας φούρναρης και η γυναίκα του θέλουν απεγνωσμένα να αποκτήσουν παιδί. Έτσι συμμαχούν με τα αρχετυπ[ικά σύμβολα από τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ, όπως το γυάλινο γοβάκι της Σταχτοπούτας, η κόκκινη κάπα της Κοκκινοσκουφίτσας κ.α. Σε αυτή την προσπάθειά του θα ανατραπούν ακόμη και τα παραμύθια. Ένα παραμυθένιο μιούζικαλ, με τη Μέριλ Στριπ και τον Τζόνι Ντεπ.

 

ΑΠΟΨΕ ΤΡΩΜΕ ΣΤΗΣ ΙΟΚΑΣΤΗΣ

Σκηνοθεσία: Βασίλης Μυριανθόπουλος
Πρωταγωνιστούν: Ρένια Λουιζίδου, Τάκης Σπυριδάκης, Παύλος Ορκόπουλος, Λεωνίδας Καλφαγιάννης, Κλέλια Ρένεση, Δημήτρης Μακαλιάς, Μαρία Γεωργιάδου, Μπέτυ Μαγγίρα, Σάββα Πούμπουρα

Η ταινία «Απόψε Τρώμε Στης Ιοκάστης» είναι βασισμένη στο ομώνυμο, επιτυχημένο, θεατρικό έργο του Άκη Δήμου. Η θεατρική της απόδοση αποθεώθηκε στο θεατρικό σανίδι, όταν το 2008 ανέλαβε να τη σκηνοθετήσει ο Σταμάτης Φασουλής, με τη Σοφία Φιλιππίδου, σατιρίζοντας, χωρίς φόβο και πάθος, την αλλοπρόσαλλη γοητεία της σουρεάλ ελληνικής οικογένειας.

Γοητευτική, εκρηκτική, παθιασμένη η Ιοκάστη Παπαδάμου είναι μια γυναίκα που μαγνητίζει τους πάντες. Όταν μια λεττονή μανικιουρίστα που μένει στη γειτονιά της εξαφανίζεται, η Ιοκάστη, μαζί με τη φίλη της, Βιβή Νεραντζάκη, αποφασίζουν να διαλευκάνουν την υπόθεση αφού τρομάζουν στην ιδέα πως τα νύχια τους θα παραμείνουν χωρίς μανικιούρ!

Την ίδια ώρα, στο σπίτι της οικογένεια Παπαδάμου, η Κάτια, κόρη της Ιοκάστης, επιχειρηματία και μητέρα, ετοιμάζει το φαγητό της βραδιάς. Ο Στέφανος, γιος της Ιοκάστης, αιώνιος φοιτητής στη Βουδαπέστη, γράφει μουσική για ταινίες πορνό για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Πηγαίνοντας στο σπίτι της μητέρας του φαγητό, να πέσει πάνω σε έναν νεοπροσληφθέντα μπάτλερ, το Γιούρι, από την Εσθονία. Αυτός θα είναι και ο καταλύτης αφού θα συμβάλλει στο να αποκαλυφθούν όλα τα μέλη της οικογένειας σε ένα αποκαλυπτικό και ξεκαρδιστικό δείπνο. Συμπλήρωμα σε όλους αυτούς είναι ο Κοσμάς, πιστός βοηθός της Ιοκάστης στην επιχείρησή της, έμπιστος του μακαρίτη του άντρα της και μέγας επιβήτωρ και λαμόγιο. Και ενώ το δείπνο ετοιμάζεται, οι αποκαλύψεις πέφτουν βροχή πάνω από το …ανυποψίαστο πτώμα της μανικιουρίστ! Η ώρα των αποκαλύψεων έχει φτάσει…

Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Άκη Δήμου, που ανέβηκε το 2008 σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.     

 

Η ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΕ (3D)
TINKERBELL AND LEGEND OF THE NEVERBEAST

Σκηνοθεσία: Στιβ Λότερ

Η σκανταλιάρα και γενναία νεράιδα Φλώρα πιάνει φιλίες με ένα μυστηριώδες πλάσμα, γνωστό ως Το Τέρας του Ποτέ. Ενώ η Τίνκερ Μπελ και οι υπόλοιπες νεράιδες δεν είναι και πολύ σίγουρες ότι η καινούρια αυτή προσθήκη θα ταιριάξει με το Καταφύγιο των Νεραϊδών, οι Επίλεκτοι Ανιχνευτές, που είναι το σώμα προστασίας της Νεραϊδοχώρας, αποφασίζουν να αιχμαλωτίσουν το τέρας πριν καταστρέψει τη χώρα τους. Η Φλώρα που διακρίνει μια τρυφερή καρδιά κάτω από το τρομακτικό παρουσιαστικό του τέρατος, πρέπει να αποκτήσει εμπιστοσύνη στο ένστικτο της και να επέμβει, έχοντας στο πλευρό της τις αγαπημένες της φίλες.

Γοητευτικό παιδικό παραμύθι κινουμένων σχεδίων.   

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Συμβουλές για να τρώμε υγιεινά, νόστιμα και οικονομικά

Το σπίτι της Μπερνάρντα ‘Αλμπα στο Θέατρο του Άλλοτε