Η τύχη του Αχελώου θα κριθεί το επόμενο διάστημα –και- στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καθώς ξεκίνησε σήμερα στο Λουξεμβούργο η συζήτηση για τα 14 «προδικαστικά ερωτήματα» που έχει αποστείλει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Τα ερωτήματα αυτά αφορούν τη συμβατότητα του νόμου Σουφλιά για την εκτροπή του Αχελώου με την κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία διερευνώντας κατά πόσο επιτρέπεται από τη νομοθεσία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων η μεταφορά νερού από μια υδατική λεκάνη σε άλλη, όταν ο σκοπός της δεν είναι μόνο η ύδρευση, αλλά και η χρήση του νερού για αρδευτικούς, ενεργειακούς και άλλους λόγους. Η μεταφορά αυτή μάλιστα γίνεται χωρίς να έχουν εκπονηθεί τα σχέδια διαχείρισης των λεκανών απορροής όλης της χώρας, όπως επιβάλλεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία (Οδηγία για τα νερά).
Η γνωμοδότηση αυτή ζητείται στο πλαίσιο της εκδίκασης της προσφυγής που έκανε το WWF Ελλάς ενάντια στον τελευταίο Νόμο Σουφλιά. Πρόσφατα, η Ολομέλεια του Τμήματος Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας, υπό τον πρόεδρό της Παν. Πικραμμένο, με την υπ’ αριθμ. 141/2010 απόφασή της, έκανε δεκτή την αίτηση του «Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF) Ελλάς», που ζητούσε να ανασταλούν προσωρινά τα έργα εκτροπής του Αχελώου ποταμού.
Ειδικότερα, η WWF Ελλάς υποστηρίζει ότι η συνέχιση των έργων «θα έχει ως αποτέλεσμα α) να κλονισθεί ανεπανόρθωτα η φέρουσα ικανότητα του Αχελώου (αφού οι υδροταμιευτήρες της Μεσοχώρας και της Συκιάς κατασκευάζονται και θα λειτουργήσουν στον άνω ρου του ποταμού, δηλαδή στην κρίσιμη περιοχή, όπου τελούνται οι φυσικές διεργασίες εμπλουτισμού και ενδυνάμωσης του υδάτινου στοιχείου, β) να αλλάξει λόγω της δημιουργίας τεχνητών λιμνών το κλίμα από υποαλπικό σε λιμναίο με συνέπεια τη μείωση των χιονοπτώσεων και εν γένει την αλλαγή των ποσοτικών και ποιοτικών παραμέτρων που καθορίζουν το υδατικό δυναμικό του ποταμού με επιπτώσεις στο Δέλτα και τη Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού, γ) να αλλοιωθεί ανεπανόρθωτα το κοιλαδικό και φαραγγιακό τοπίο της Νότιας Πίνδου σε στάσιμες υδάτινες επιφάνειες με έντονη πτώση της στάθμης και αντίστοιχη αποκάλυψη νεκρής ζώνης κατά τη θερινή περίοδο, δ) να υποβαθμισθεί η βιοποικιλότητα της Πίνδου, ε) να εκλείψει ολόκληρος ο οικισμός της Μεσοχώρας και τμήματα πολλών άλλων παρόχθιων οικισμών, στ) να αφανισθούν δάση και δασικές εκτάσεις επιφάνειας 17.510 στρεμμάτων από την αποψίλωση που θα διενεργηθεί για την πλήρωση των ταμιευτήρων και να προκληθούν έντονες επεμβάσεις στην κοίτη του ποταμού Αχελώου, ζ) να υποβαθμιστεί το Μνημείο του Μοναστηρίου του Αγίου Γεωργίου Μυροφύλου Τρικάλων και η) να αφανισθεί πλήθος άλλων πολιτιστικών αγαθών».
Ακόμα περισσότερο αξίζει να τονιστεί ότι η περιοχή του Αχελώου, και ειδικά η Μεσοχώρα Τρικάλων, η οποία και θα κατακλυστεί από τα νερά του φράγματος όποτε αυτό γίνει, αποτελεί τον τόπο του πιο μακρόχρονου και ισχυρού τοπικού οικολογικού κινήματος στην Ελλάδα. Στην τελευταία φάση, οι κάτοικοι πρώτα αρνήθηκαν τις παχυλές αποζημιώσεις που παρείχε το κράτος με βάση το Νόμο Σουφλιά για την παραχώρηση των σπιτιών και των χωραφιών τους και στη συνέχεια αντιστάθηκαν στην υποχρεωτική απαλλοτρίωσή τους. Η αντίσταση αυτή πήρε την μορφή σωματικής υπεράσπισης του χωριού από την εισβολή δυνάμεων ασφαλείας. Απέναντι στο πολύχρονο αυτό κίνημα, αρχίζει να συζητείται μια μερική αναδίπλωση με την ακύρωση της εκτροπής του Αχελώου και την ολοκλήρωση μόνο του φράγματος στη Μεσοχώρα.
Στην κρίσιμη συνεδρίαση του ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θα παραστούν οι δικηγόροι των ελληνικών περιβαλλοντικών οργανώσεων από τη μια πλευρά καθώς και δικηγόροι του ελληνικού δημοσίου από την άλλη. Στην υπεράσπιση της εκτροπής του Αχελώου θα βρεθεί φυσικά και ο κυρίαρχος πολιτικός κόσμος της Θεσσαλίας. παρόντες στη διαδικασία θα είναι τόσο ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας και πρόεδρος της ΠΑΣΕ για τον Αχελώο Κώστας Αγοραστός όσο και ο δήμαρχος Λαρισαίων Κώστας Τζανακούλης εκ μέρους της ΤΕΔΚ, αλλά και οι νομικοί σύμβουλοι, που θα αναπτύξουν τη θεσσαλική επιχειρηματολογία.
Η θέση της Περιφέρειας Θεσσαλίας και των λοιπών υποστηρικτών της εκτέλεσης του έργου, η οποία θα αναπτυχθεί και προφορικά, επικεντρώνεται στην άποψη ότι: η μεταφορά υδάτων από τον άνω ρου του Αχελώου προς τη Θεσσαλία είναι απολύτως συμβατή με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και οι επιμέρους διατάξεις του προαναφερόμενου νόμου, με τις οποίες εγκρίνονται τα σχέδια διαχείρισης των λεκανών απορροής του ποταμού, δεν είναι αντίθετες στην Κοινοτική Νομοθεσία και στις οδηγίες της. Ακόμα και έτσι βέβαια, δεν απαντούν στις βάσιμες αναλύσεις που αποδεικνύουν τον παραλογισμό μιας πολιτικής που πρώτα αποξηραίνει τον κάμπο, μετά επιβάλλει τις πιο υδροβόρες καλλιέργειες, στη συνέχεια εξαντλεί τον υδροφόρα ορίζοντα με ασύστολες γεωτρήσεις και μετά προσπαθεί να γεμίσει το τρύπιο πηγάδι με έναν ποταμό που είχε την ατυχία να βρίσκεται στη γειτονιά. Ο Γιώργος Σουφλιάς και η προηγούμενη ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ μιλούσαν – ειρωνικά- για το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό έργο. Σήμερα, η κυβέρνηση της «πράσινης» ανάπτυξης συνεχίζει το ίδιο έργο.
Όπως υπολογίζεται, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θα εκδοθεί σε 6 με 8 μήνες, εν συνεχεία θα σταλεί στο ΣΤε το οποίο και θα ορίσει νέα δικάσιμο (που πάντως θα καθυστερήσει αρκετούς μήνες), προκειμένου να τελεσιδικήσει για το θέμα.
Πηγές http://www.mesochoranet.gr/