Το ΝΑΙ
Οι δικαστές του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης έκαναν δεκτό το αίτημα της Ελλάδας, να παρέμβει και να παρασταθεί στην εκκρεμή μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας δίκη για το θέμα αυτό, αναγνωρίζοντας της έννομο συμφέρον στη υπόθεση. Η αίτηση παρέμβασης είχε κατατεθεί στις 13 Ιανουαρίου 2011, λίγες ημέρες πριν εκπνεύσει η επίσημη προθεσμία. Το 17σέλιδο έγγραφο είχε συντάξει και καταθέσει εκ μέρους της Ελλάδας ο καθηγητής Στ. Περράκης.
Η εξέλιξη αυτή σημαίνει ότι η ελληνική πλευρά θα μπορεί πλέον να λάβει μέρος στη συζήτηση της κύριας διαφοράς μεταξύ Ιταλίας-Γερμανίας, η οποία αναμένεται να γίνει το φθινόπωρο. Αντικείμενο της δίκης είναι εάν η Γερμανία έχει ή όχι δικαίωμα ετεροδικίας, μπορεί δηλαδή να δικαστεί από δικαστήρια άλλου κράτους, για τα εγκλήματα των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο ιταλικός Αρειος Πάγος δίκασε και καταδίκασε το Γερμανικό Δημόσιο για τα εγκλήματα αυτά σε βάρος Ιταλών. Δικαίωσε όμως παράλληλα και τους συγγενείς των θυμάτων του Διστόμου στην Ελλάδα, επιτρέποντας την αναγκαστική εκτέλεση στην Ιταλία αμετάκλητης καταδικαστικής απόφασης του ελληνικού Αρείου Πάγου κατά της Γερμανίας. Η απόφαση αυτή δεν μπορούσε να εκτελεστεί εδώ γιατί ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν δίνει την απαιτούμενη από το νόμο άδεια.
…Kαι το ΟΧΙ
Κατά πλειοψηφία το Δικαστήριο, με απόφασή του, που είναι τελεσίδικη και δεν επιδέχεται έφεση, απέρριψε, ως απαράδεκτη, την προσφυγή Σουντούρη και τριών άλλων Ελλήνων, που ζητούσαν αποζημιώσεις από τη Γερμανία, για το σφαγιασμό των γονέων τους, το 1944, στο Δίστομο από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής Waffen-SS.
Οπως προκύπτει από το περιεχόμενο της απόφασης, οι εν λόγω προσφεύγοντες και 250 ακόμη άλλοι Ελληνες άσκησαν αγωγή αποζημίωσης κατά της Γερμανίας το 1995 και δύο χρόνια αργότερα δικαιώθηκαν μερικώς.
Αν και -όπως σημειώνεται- η αξίωσή τους έγινε αποδεκτή και από το εφετείο, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας αρνήθηκε να προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες εκτέλεσης αυτής της απόφασης κατά της Γερμανίας.
Με πληροφορίες από enet.gr