Οι ίδιοι άνθρωποι που τα τελευταία πέντε χρόνια μας ενημέρωναν ανελλιπώς για τις μεγάλες επιτυχίες και το τεράστιο μεταρρυθμιστικό έργο των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, τώρα μας εξηγούν πως και γιατί η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να συμφωνήσει με τους… θεσμούς σε ένα πακέτο μέτρων σκληρής λιτότητας γιατί άλλη επιλογή από αυτή την υπάρχει αν θέλει, η νέα κυβέρνηση, αυτή η χώρα να συνεχίσει να υπάρχει. Στο πλαίσιο αυτής της εξήγησης υποσημειώνουν πως για να γίνει αυτό, η λήψη ενός νέου πακέτου μέτρων σκληρής λιτότητας, θα πρέπει ο πρωθυπουργός – ως πρόσωπο, μόνος του; – να συγκρουστεί με όλους όσοι βρίσκονται στη δική του πλευρά: Με τους υπουργούς του, με τους βουλευτές του, με τα στελέχη του κόμματος του, με κάθε ένα μέλος των τοπικών οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ και πάνω απ’ όλα με αυτούς και αυτές που στις τελευταίες εκλογές ψήφισαν Αριστερά. Το πράγμα δεν βγάζει απολύτως κανένα νόημα…
Είναι αλήθεια πως οι βασικοί διαμορφωτές της κοινής γνώμης έχουν χάσει εδώ και μερικούς μήνες το βηματισμό τους και δίνουν την εντύπωση πως κάθε μέρα που περνάει αποκτούν όλο και μεγαλύτερη απόσταση από αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Γι’ αυτήν τους την κατάσταση δεν κρύβουν το θυμό τους και τα νεύρα τους, απαιτούν από τον Τσίπρα να κάνει αυτό ή το άλλο και το κάνουν με ένα τρόπο που μόνο γελοίος μπορεί να χαρακτηριστεί. Τρελαίνονται, και δεν το κρύβουν, που δεν γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου και που κανένας υπουργός, πλην ενός, δεν τους αναζητά στο τηλέφωνο για να του γράψουν μερικές καλές κουβέντες και να τον διαχωρίσουν από το… μπουλούκι των αριστεριστών και των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Και περισσότερο απ’ όλα πονάνε, γιατί αν αυτή η κυβέρνηση μακροημερεύσει η διαπλοκή των ΜΜΕ με πολιτικά κόμματα και τράπεζες θα είναι κάτι άγνωστο, μία ιστορία από το παρελθόν, για τη νέα γενιά πολιτών.
Παρόλα αυτά, η νέα κυβέρνηση είναι πράγματι αντιμέτωπη με πιέσεις για να λάβει μέτρα σκληρής λιτότητας, να συμπιέσει κι άλλο τις δημόσιες δαπάνες, να φορολογήσει σκληρότερα τον Κόσμο της Εργασίας και τα κατώτερα μεσαία στρώματα, να… εξυγιάνει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης μετατρέποντας το σε προνοιακού χαρακτήρα, να ολοκληρώσει τη μεγαλύτερη απορύθμιση που έχει γίνει στην Ευρώπη, από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στις εργασιακές σχέσεις. Προφανώς η νέα κυβέρνηση έχει κι άλλες επιλογές, προφανώς αν δεν γίνει αυτή η επιλογή – που αν γίνει η Θάτσερ θα γυρνάει από τη χαρά της στον τάφο της – η χώρα θα συνεχίσει να υπάρχει. Καλό θα ήταν κάποιος να εξηγήσει στους… θεσμούς πως όσο σκληρότερα μέτρα ζητούν, τόσο πλησιάζει η ώρα που θα τα σπάσουμε.
*Ο Θεόφιλος Σιχλετίδης είναι ένας από τους Δύο Λύκους: καθημερινά, 12 με 1, στο ρ/σ «Στο Κόκκινο 93,4».