Η συνέντευξη τύπου του 22ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί την έναρξη της μεγάλης γιορτής των σινεφίλ που φέρνει η άνοιξη στην πόλη μας. Η φετινή διοργάνωση ξεκινά την ερχόμενη Πέμπτη 5 Μαρτίου και θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 15. Οι συνθήκες όμως που διαμορφώνονται δεν είναι οι ιδανικές. Μία αχτίδα πολιτισμού θα λάμψει στη Νύμφη του Θερμαϊκού, την ώρα που ο φόβος πολλαπλασιάζεται μετά τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της υγείας, της παιδείας και φυσικά της εξωτερικής πολιτικής.
Γράφει ο Μίλτος Τόσκας
Μετά το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα ασθενή με τον COVID-2019 στο ΑΧΕΠΑ, οι ελάχιστες μάσκες που είχαν απομείνει στα φαρμακεία εξαντλήθηκαν, τα ράφια των σούπερ μάρκετ άδειασαν κι οι μαζικές τηλεφωνικές παραγγελίες αγαθών πρώτης ανάγκης έγιναν συχνό φαινόμενο. Η πλατιά μάζα του κόσμου έχει τρομοκρατηθεί. Τα δελτία ειδήσεων στην τηλεόραση προκειμένου να αφήσουν τα υπόλοιπα μείζονα θέματα της επικαιρότητας σε δεύτερη γραμμή, αναπαράγωγουν όσα περισσότερα μπορούν για τη νέα μορφή κορονοϊού που ξεκίνησε τη διαδρομή της από την Κίνα και “ταξιδεύει” αργά ή γρήγορα σε ολόκληρο των κόσμο.
Μία ματιά στη γειτονική Ιταλία είναι ικανή να μας δείξει με τον πλέον εμφατικό τρόπο τι περιμένουμε να ακολουθήσει όσο τα κρούσματα αυξάνονται. Την ίδια στιγμή είχαμε ένα τρομακτικό τριήμερο σε Χίο και Μυτιλήνη. Τα δύο αυτά νησιά του Βορείου Αιγαίου μαζί με τη Σαμό έχουν σηκώσει τεράστιο βάρος στις πλάτες τους με το προσφυγικό από το 2015. Η απόβαση των αστυνομικών δυνάμεων λίγο έλειψε να φέρει το μοιραίο. Από θαύμα δεν είχαμε νεκρό.
Την ίδια στιγμή μαίνονται συγκρούσεις γύρω από την ΑΣΟΕΕ των Αθηνών σχεδόν καθημερινά. Αναίτια χρήση βίας από πλευράς των ΜΑΤ εναντίον των φοιτητών και επιβολή μίας δήθεν ευταξίας για το θεαθήναι. Όταν όμως ο κόσμος έχει πάψει να ελπίζει, να αντιστέκεται, να αμφισβητεί, να αντιδρά, ολοένα και θα αποδέχεται σιωπηλά τέτοιου είδους εγκληματικές συμπεριφορές. Προφανώς συμβαίνουν επειδή ένα ποσοστό ακροατηρίου τις επικροτεί και συντάσσεται με αυτές τις πρακτικές “λύκων”.
Μέσα σε όλον αυτόν τον πανικό, τη σύγχυση, διεξάγεται το φετινό μας Φεστιβάλ. Μία απάντηση σε όσους θέλουν να φιμώσουν τη διαφορετικότητα. Με παραστικότητα, με ζωντάνια, με αμεσότητα. Ποικιλία θεμάτων, εκατοντάδες επιλογές. Η οικολογική κρίση κι η κλιματική αλλαγή στο επίκεντρο. Ένα μεγάλο αφιέρωμα στο animation για πρώτη φορά. Μία διαδρομή από άκρη σε άκρη σε ολόκληρο τον κόσμο. Από το παρελθόν, στο παρόν και με το βλέμμα στο μέλλον. Καλό Φεστιβάλ σε όλους!