Το νέο της οριστικής παύσης του καθηγητή από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ο οποίος είχε βάλει τιμοκατάλογο για να περνάνε τα μαθήματα οι φοιτητές, κυκλοφόρησε αστραπιαία. Τόσο που χάθηκε το όνομά του από την ειδησεογραφία. Ίσως για να μην θυμηθούν οι σημερινοί πτυχιούχοι του ότι ήταν «λαδιάρηδες». Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια στην υπόθεση είναι πως οι συνάδελφοί του τον αποκαλούσαν ειρωνικά «ψιλικατζή», διότι, για να βαθμολογήσει με 10 έπαιρνε 400 ευρώ, για 9 ζητούσε 350 ευρώ, και κλιμακωτά, για το 8 λάμβανε 300 ευρώ και 280 ευρώ για το 7. Το παρατσούκλι, θέλω να ελπίζω, ότι δεν σημαίνει πως έχασε τη δουλειά του γιατί είχε «σκοτώσει» τις τιμές του λαδώματος ενώ, άλλοι, διατηρούσαν την αξιοπρέπεια του λαδώματος στα ύψη που της αρμόζει. Άτυχος ο καθηγητής του ΠΑΜΑΚ. Αν είχε λίγο υπομονή, και ήταν κομμάτι πιο προσεχτικός, θα είχε προλάβει την ιδιωτικοποίηση που βαφτίζεται δίδακτρα και θα έβγαζε το κατιτίς του νομίμως.
Επίσης, δεν είχε μπει καν στον κόπο, να βρει άλλο, νόμιμο δρόμο για τα πουρπουάρ του. Σαν εκείνη τη λεωφόρο που είχε ανοίξει άλλος καθηγητής, σε κοντινό ίδρυμα, ο οποίος δεν περνούσε φοιτητές αν προηγουμένως δεν είχαν αγοράσει το βιβλίο που είχε γράψει για το μάθημά του. Όταν μάλιστα είχε οικονομικά ζόρια δεν τους περνούσε ακόμη κι αν το είχαν το αγοράσει, οπότε υποχρεωνόταν να το αγοράσουν και πάλι. Με κάτι τέτοια είχαν βρεθεί φοιτητές με τρία αντίτυπα του βιβλίου του στην βιβλιοθήκη τους και χωρίς αφιέρωση.
Το πανεπιστήμιο όμως ταλανίζεται και από άλλα προβλήματα πέραν της ακόρεστης απληστίας ορισμένων εκ των μελών ΔΕΠ. Οργιάζει λένε το εμπόριο ναρκωτικών στις αλέες του ΑΠΘ. Παράδοξο φαινόμενο, αν σκεφτεί κανείς ότι το φούντωμα του εμπορίου χωρίς απόδειξη, λαμβάνει χώρα, ενόσω το καθεστώς του ασύλου έχει καταργηθεί άρα, η Ασφάλεια μπορεί να κινείται με την άνεση της ΕΚΟΦ στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Ως και πυροβολισμοί πέφτουν όπως μας διηγείται το αστυνομικό δελτίο. Αλλά τις βραδυνές ώρες. Α, όλα κι όλα, να λέμε την αλήθεια. Τώρα, κανείς δεν διαμαρτύρεται για την απουσία του νόμου και της τάξης και των οργάνων τους, όπως τα περασμένα χρόνια. Είναι να απορείς! Μα καλά, κανείς δεν είπε στους εμπόρους των ναρκωτικών ότι καταργήθηκε το άσυλο και ότι ανά πάσα στιγμή δύνανται να τους τσουβαλιάσουν οι αστυνομικοί; Να γίνει μια ενημερωτική καμπάνια, να ενημερωθούν οι άνθρωποι, να αλλάξουν πάρκο, γιατί έτσι όπως εκτίθενται λες και θέλουν με το ζόρι να συλληφθούν. Συμπτωματικώς, κι ενώ το άσυλο δεν υφίσταται και οι Ζητάδες μπορούν με άνεση να πίνουν τον καπουτσίνο τους στο κυλικείο της φιλοσοφικής, «έσκασε» στην ενημέρωση μας η αναγκαιότητα για ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης. Και μάλιστα, το θέμα ήρθε στην πρώτη γραμμή των ενδοπανεπιστημιακών συζητήσεων με τον πλέον επίσημο τρόπο. Το έθεσε θεσμικά ο ίδιος ο γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ Ανδρέας Παπαμιμίκος, που έχει τεχνογνωσία από τα χρόνια εκείνα, όταν με πραότητα την οποία θα ζήλευε ακόμη και ο ευαγγελιστής Ματθαίος, μαχόταν επικεφαλής ταγμάτων αγγελόμορφων οννεδιτών, να συνετίσει τα θρασίμια του καιρού του στο ΠΑΜΑΚ, συμπτωματικώς (κι ας τους ξέφυγε μέσα από τα χέρια ο «ψιλικατζής»). Ως και ΟΝΝΕΔ α.ε. είχε αναγκαστεί να δημιουργήσει κι ας του κάνουν τώρα έλεγχο κάτι ασεβείς εισαγγελικοί λειτουργοί. Ο Παπαμιμίκος, τα είπε όλα στους πρυτάνεις που συνάντησε και τον άκουγαν με προσοχή για να αντιληφθούν το βάθος του κηρύγματός του, παρά ταύτα όμως, δεν εννόησαν τίποτα, γι αυτό και πήγαν και έβγαλαν ανακοίνωση για την μείωση του προϋπολογισμού των ιδρυμάτων στα οποία ετυγχάνουν επικεφαλής.
Δεν είναι, δα, και τίποτα σημαντικό. Από τα 70 εκατομμύρια που έπαιρνε, για παράδειγμα, το ΑΠΘ πριν λίγα χρόνια, έπεσε στα 15 για το 2015 και πρέπει να βγάλουν και από αυτά το 9% ως πρωτογενές πλεόνασμα. Το χειρότερο είναι ότι τους πρυτάνεις που μέχρι χθες κοσμούσαν τα τηλεοπτικά πάνελ για να εξηγήσουν τι καλό κάνουν τα ΜΑΤ στην ανώτατη εκπαίδευση, τώρα κανείς δεν τους καλεί να μιλήσουν γι αυτό το ζήτημα, τζάμπα πήγαν δηλαδή οι γνωριμίες. Αν προτείνουν να συζητήσουν για την ασφάλεια των ιδρυμάτων και ζητήσουν χρήματα για να προσλάβουν ιδιωτικές σεκιούριτι, ίσως τους καλέσουν, διότι ως γνωστόν τα κανάλια έχουν πρώτο σκοπό της ύπαρξής τους την τήρηση του νόμου και της τάξης. Μία σεκιούριτι θα φρόντιζε υποθέτω και ζητήματα ευρύτερης ανομίας ως του ανωτέρω «ψιλικατζή».
Μέσα σε τούτην την κοσμικού τύπου αναμπουμπούλα στα τμήματα των πανεπιστημίων σκέφτονται τα… χθαμαλά, πώς θα πληρώσουν δηλαδή φως, νερό και τηλέφωνο αντί να ενθουσιαστούν με τις μεταφορές φοιτητών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη οπότε θα βγαίνουν για μάθημα στο πάρκο αναβιώνοντας τις αρχαίες περιπατητικές σχολές ενώ, ταυτοχρόνως, τα περιφερειακά ιδρύματα αφού θα έχουν ξεμείνει από φοιτητές θα το ρίξουν στην έρευνα με αποτέλεσμα να παραχθεί φρέσκια, μοσχομυριστή και τραγανή, ζουμπουρλή σαν το «οίδημα του Μπορχ», η χρυσαφιά τρούφα της άσπιλης γνώσης. Όχι σαν αυτές τις κατουρημένες από τους σπόνσορες.
Τα ζητήματα αυτά όμως θα τα λύσει ο νέος υπουργός παιδείας που είναι ικανός να κάνει ακόμη και ΕΔΕ σε βάρος του, όχι σαν τον προηγούμενο, τον Αρβανιτόπουλο, που έτρεχε από ιδιωτικό ΙΕΚ στο γήπεδο, μέχρι που τον έβγαλε δήμαρχο τον Μώραλη και ησύχασε, και τώρα μπορεί με άνεση να συντάσσει τροπολογίες για τα αυθαίρετα στο Μικρολίμανο. Διότι τα αυθαίρετα είναι σαν τον «ψιλικατζή» καθηγητή. Άμα τα νομιμοποιήσεις ο νόμος και η τάξη βάζουν κάθε θρασίμι στη θέση του. Μέσα σε τούτη την αναμπουμπούλα έχω μείνει και με την απορία: εκείνα τα περίφημα Συμβούλια των πανεπιστημίων με τους αλλοδαπούς προεδρεύοντες έχουν άποψη για όλα αυτά, κατατέθηκε κάπου και διέλαθε της προσοχής μου ή επιλύουν άλλα καυτά ζητήματα και ποιά να είναι άραγε αυτά;