Με αιτήματα για αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και να μπει φρένο στην ακρίβεια, σωματεία και συνδικάτα διαδήλωσαν στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας της ΓΣΕΕ.
Στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκαν τρεις πορείες που αντιστοιχούσαν στα τρία καλέσματα που υπήρχαν για συγκέντρωση στο ΕΚΘ (από το ΕΚΘ και συνδικάτα), στο άγαλμα Βενιζέλου από σωματεία και δυνάμεις που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ και στην Καμάρα από οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, του αντιεξουσιαστικού χώρου και από πρωτοβάθμια σωματεία.
Οι συλλογικότητες και οι οργανώσεις καθώς και οι φοιτητικοί σύλλογοι υπενθυμίζουν ότι το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση κάνει έναν απίστευτο «αγώνα δρόμου» για να διαλύσει οτιδήποτε Δημόσιο και Δωρεάν έχει κατακτηθεί με σκληρούς αγώνες, χειροτερεύοντας ακόμη περισσότερο την ήδη αφόρητη καθημερινότητά μας. «Με το νομοσχέδιο Πιερρακάκη, διαλύουν τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, για να μη μπορούν να σπουδάζουν τα παιδιά μας, κάνοντας την εκπαίδευση εμπόρευμα και προνόμιο για λίγους. Στην Υγεία, επιβάλλει τα απογευματινά χειρουργεία, ανοίγει διάπλατα την πόρτα του ΕΣΥ στους ιδιώτες γιατρούς και μετατρέπει τους γιατρούς του ΕΣΥ σε ιδιώτες. Όλα τα σωματεία χαρακτηρίζουν την ανακοινωμένη αύξηση του κατώτατου μισθού ψίχουλα καθώς είναι βίωμα σε όλους τους εργαζόμενους ότι στα σουπερμάρκετ κάνουν πάρτι με τις τιμές ενώ η αισχροκέρδεια καλπάζει και στην ενέργεια. Αποτέλεσμα αυτών είναι ότι ο μισθός φτάνει μέχρι τις 20 του μήνα, ενώ οι εργαζόμενοι γυρίζουν από τη δουλειά εξοντωμένοι από την εντατικοποίηση των εργοδοτών. Να σημειωθεί ότι οι απεργιακές κινητοποιήσεις γίνονται εν μέσω ενός κύματος απολύσεων σε πολλές εργασιακούς τομείς αλλά και τεράστιας αύξησης των εργατικών δυστυχημάτων» αναφέρουν συγκεκριμένα.
Σύμφωνα μάλιστα με την Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (Ο.Σ.Ε.Τ.Ε.Ε.) το δράμα στους εργασιακούς χώρους στην Ελλάδα παραμένει αμείωτο, κάτι που επιβεβαιώνει και η έγκυρη και διαρκής επιστημονική έρευνα της Ομοσπονδίας, καθώς μόνο το διάστημα των τελευταίων 23 ημερών, από τις 20 Μαρτίου έως σήμερα 12 Απριλίου, 12 εργαζόμενοι σκοτώθηκαν στους χώρους εργασίας, φτάνοντας τους 31 νεκρούς από την αρχή της χρονιάς για το 2024, με 60 σοβαρά τραυματίες.
Μιλώντας στους δημοσιογράφους ο Χάρης Κυπριανίδης, πρόεδρος του ΕΚΘ τόνισε ότι «η σημερινή κινητοποίηση ζητάει την επιστροφή των συλλογικών διαπραγματεύσεων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων προκειμένου να επιλυθούν προβλήματα, όπως ο κατώτατος μισθός γιατί η αύξηση της κυβέρνησης ήταν πολύ μικρή και υπολείπεται κατά πολύ απο το όριο της φτώχειας, οι συλλογικές και οι κλαδικές συμβάσεις (μόνο το 1/4 των εργαζομένων στη χώρα καλύπτεται από τέτοιου τύπου συμβάσεις), η υγεία και η ασφάλειας με την τεράστια αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, και η ακρίβεια που πρέπει να χτυπηθεί και είναι το μείζον ζήτημα για τους εργαζόμενους και τα μικρομεσαία νοικοκυριά». Το ζήτημα της ακριβείας, μπορεί, σύμφωνα με τον ίδιο, να επιλυθεί μόνο με πολιτικές προς το συμφέρον του εργαζόμενου και των μικρομεσαίων.
Από τα πρωτοφανή της σημερινής απεργίας είναι το γεγονός ότι η διοίκηση του ΟΑΣΘ προσέφυγε κατά της 24ωρης απεργίας που κήρυξε το πρωτοβάθμια σωματείο.
«Πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση μια επιχείρηση στρέφεται κατά των εργαζομένων και της ΓΣΕΕ για να βγάλει παράνομη μια απεργία. Ήμασταν στο δικαστήριο για να αντικρούσουμε τα επιχειρήματα της εργοδοσίας και δηλώνουμε ότι οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ θα συμμετέχουν στην απεργία που έχει προκηρύξει το πρωτοβάθμιο σωματείο ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα” δήλωσε ο Γ. Δήμκας, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του ΟΑΣΘ σχετικά με την προσφυγή της διοίκησης του οργανισμού κατά της σημερινής απεργίας.
Να σημειωθεί ότι η ΑΔΕΔΥ δε συμμετέχει στην 24ωρη πανελλαδική απεργία και έχει κηρύξει απεργία για τις 21 Μάη ενάντια στην ακρίβεια και στην οικονομική εξαθλίωση των εργαζομένων.
Στη διαδήλωση ωστόσο συμμετείχαν Σύλλογοι Εκπαιδευτικών στο πλαίσιο στάσεων εργασίας που κήρυξαν για συμμετοχή στις συγκεντρώσεις.
Να αναφέρουμε τέλος ότι από πλήθος σωματείων γίνεται κριτική στο γεγονός ότι η ΓΣΕΕ δεν κήρυξε απεργία στις 28/2 καθώς και ότι δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, ακόμη και όταν μετρούσαμε τα θύματα της κρατικής δολοφονίας στα Τέμπη, ενώ σημειώνεται ότι ο ρόλος της είναι ανασταλτικός και υπονομευτικός για τους αγώνες του εργατικού κινήματος. Ξεκαθαρίζεται, ωστόσο, ότι όλα αυτά δεν αρκούν «για να μας κάνουν να αδιαφορήσουμε μπροστά σε μια γενική απεργία που προκηρύχτηκε με αφορμή την ακρίβεια και την γενικότερη αύξηση του κόστους ζωής, καθώς και την όλο και πιο ραγδαία υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου τεράστιας μερίδας της κοινωνικής βάσης».
