Την κατάρρευση δύο μεγάλων δημόσιων νοσοκομείων καταγγέλλει με ανακοινώσεις της η Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης. Στο νοσοκομείο Παπανικολάου η λειτουργία της νευροχειρουργικής κλινικής τίθεται εν αμφιβόλω λόγω της τεράστιας υποστελέχωσης.
Την ίδια ώρα στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο λειτουργούν οι 5 από τις 12 χειρουργικές αίθουσες και υπηρετούν 9 αναισθησιολόγοι στις 29 οργανικές θέσεις, ενώ η αναμονή για τα χειρουργεία σε πολλές περιπτώσεις είναι πάνω από 6 μήνες.
Διαβάστε αναλυτικά τις τραγικές ελλείψεις που αντιμετωπίζει το Ιπποκράτειο:
- Ο υπουργός υγείας πανηγυρίζει για την έναρξη των απογευματινών χειρουργείων, όταν αυτή τη στιγμή λειτουργούν οι 5 από τις 12 χειρουργικές αίθουσες και υπηρετούν 9 αναισθησιολόγοι στις 29 οργανικές θέσεις και η αναμονή για τα χειρουργεία σε πολλές περιπτώσεις είναι πάνω από 6 μήνες. Από την περίοδο covid και μετά ένα μεγάλο ποσοστό των προγραμματισμένων χειρουργείων γινότανε σε ιδιωτικές κλινικές (άλλο ένα δωράκι στους ιδιώτες) λόγω … έλλειψης αναισθησιολόγων και νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά ξαφνικά βρέθηκε προσωπικό για την ιδιωτική λειτουργία. Η επιμονή τους στα απογευματινά δεν είναι ότι μόνο ότι νομιμοποιεί το φακελάκι αναγκάζοντας στους ασθενείς να πληρώσουν για να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας που έχουν ανάγκη και στους υγειονομικούς να μετατρέψουν τους ασθενείς σε πελάτες απεμπολώντας κάθε έννοια εργασιακού ωραρίου για να αυξήσουν το εισόδημα τους. Οδηγεί ταυτόχρονα σε περαιτέρω υποβάθμιση της τακτικής λειτουργίας και σε εντατικοποίηση και απορρύθμιση όλων των τμημάτων (πχ ΜΕΘ, εργαστήρια) για την υποστήριξη των απογευματινών χειρουργείων.
- Ο αξονικός τομογράφος του Ιπποκράτειου λειτουργεί οριακά καθώς αυτή τη στιγμή έχουν μείνει μόνο 2 συνάδελφοι για την πρωινή λειτουργία και 3 για τις εφημερίες, ενώ αντίστοιχες είναι και οι ελλείψεις τεχνολόγων (έχουν μείνει 7 εργαζόμενοι όταν σε κάθε γενική εφημερία χρειάζονται 6), σε ένα τμήμα πρώτης γραμμής που οι ανάγκες είναι τεράστιες αφού σε κάθε εφημερία εξετάζονται πάνω από 50 ασθενείς (περισσότερες από 70 εξετάσεις) και καθημερινά εξετάζονται πάνω από 30 ασθενείς. Το αποτέλεσμα είναι από τη μία η εξουθένωση των συναδέλφων που αναγκάζονται να κάνουν πάνω από 10 εφημερίες με ελάχιστα ρεπό και από την άλλη η δυσλειτουργία όλων των κλινικών του νοσοκομείου καθώς καθυστερεί και δυσχεραίνει η διάγνωση των νοσηλευόμενων ασθενών. Η μετακίνηση συναδέλφων από άλλα νοσοκομεία, που για άλλη μία φορά επέλεξε η διοίκηση και η 4η ΥΠΕ, όχι μόνο δεν αποτελεί μόνιμη και ασφαλή λύση, αλλά δημιουργεί επιπλέον προβλήματα και στα άλλα νοσοκομεία της πόλης και διαλύει συνολικά τις εργασιακές σχέσεις των ιατρών του ΕΣΥ.
- Με πρόσχημα τον Covid διαλύθηκε δήθεν προσωρινά η Α παθολογική κλινική, που ήταν η μόνη παθολογική του ΕΣΥ, με αποτέλεσμα οι 3 υπόλοιπες κλινικές να κάνουν συνεχόμενες εφημερίες, αυξάνοντας ταυτόχρονα τις φιλοξενίες ασθενών σε άλλες κλινικές, καθώς οι κλίνες δεν επαρκούν, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία αλλά και την επισφαλή νοσηλεία τους. Από την άλλη η λειτουργία της νεοσύστατης πνευμονολογικής κλινικής είναι προβληματική και στηρίζεται στις μετακινήσεις παθολόγων ειδικών και ειδικευόμενων. Τέλος η ψυχιατρική κλινική επίσης σταμάτησε να λειτουργεί από την περίοδο της πανδημίας.
- Οι μετακινήσεις των συναδέλφων σε άλλα νοσοκομεία συνεχίζονται, όπως παθολόγων (από τις παθολογικές και τη ΜΕΘ) προς τα νοσοκομεία Δράμας και Ξάνθης, ακτινολόγων στο νοσοκομείο Πολύγυρου, ενώ μέχρι πρότινος οι συνάδελφοι του αξονικού κάλυπταν και τον αξονικό του Πολύγυρου!!!
- Σε πολλές κλινινικές οι συνάδελφοι δεν παίρνουν τα ρεπό εξαναγκαζόμενοι σε απλήρωτη εργασία και σε εργασιακό burn out μετά από 32 συνεχόμενες ώρες εργασίας. Οι κενές οργανικές θέσεις παραμένουν ακάλυπτες με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία των ασθενών, την αυξημένη πιθανότητα ιατρικού λάθους, την εντατικοποίηση και την έλλειψη εκπαίδευσης. Αυτές είναι οι αιτίες που μαζί με τον καθηλωμένο μισθό οδηγούν τους συναδέλφους στην παραίτηση.
- Οι τεράστιες ελλείψεις δεν αφορούν μόνο το ιατρικό προσωπικό αλλά συνολικά τους εργαζόμενους νοσοκομείου, νοσηλευτικό, διοικητικό, παραϊατρικό, τεχνικό προσωπικό κλπ. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας όλων των ειδών (συμβασιούχοι ΟΑΕΔ, επικουρικοί κλπ) αφορούν όλο και μεγαλύτερο ποσοστό εργαζόμενων, ενώ και η ιδιωτικοποίηση μέσω εργολάβων επίσης επεκτείνεται πχ στους τραυματιοφορείς και το διοικητικό προσωπικό πέρα απο την εδώ και χρόνια πλήρη εργολαβοποίηση της σίτισης, της φύλαξης και της καθαριότητας.
