Το πρώτο: Το Γενάρη του 2006 η κυβέρνηση Καραμανλή ολοκλήρωσε την, σχεδιασμένη από την κυβέρνηση Σημίτη, πώληση της Εμπορικής Τράπεζας στην κρατική Αγροτική Τράπεζα της Γαλλίας. Ένας από τους όρους της συμφωνίας ήταν η Εμπορική να παραδοθεί στην κρατική Αγροτική Τράπεζα της Γαλλίας απαλλαγμένη από το βιομηχανικό χαρτοφυλάκιο της και κάπως έτσι μπήκε το λουκέτο στο εργοστάσιο της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων της Θεσσαλονίκης και απαξιώθηκε πλήρως το εργοστάσιο της Καβάλας το οποίο χαρίστηκε από το ελληνικό δημόσιο στον Λαυρεντιάδη. Μέχρι τότε η Ελλάδα ήταν «αυτοδύναμη» στην παραγωγή λιπασμάτων, με τεράστιες εξαγωγικές δυνατότητες που όμως ποτέ δεν αξιοποιήθηκαν γιατί την, ημικρατική, ΒΦΛ διοικούσαν κάτι… γίδια από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα εισάγουμε αβέρτα – φυσικά και από τη Γαλλία – λιπάσματα.
Το δεύτερο: Η συμφωνία κυβέρνησης και τρόικας για το «φρέσκο» γάλα έντεκα ημερών μοιάζει με ένα δευτερεύον θέμα μπροστά στο συνολικό σχέδιο της φτωχοποίησης των πολλών καλών ανθρώπων στην Ελλάδα και όχι μόνον. Όμως δεν είναι γιατί βρίσκεται στον πυρήνα αυτού του σχεδίου, μάλιστα συνδέεται άμεσα και με το χάρισμα της κρατικής Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος στην Τράπεζα Πειραιώς. Το «φρέσκο» γάλα έντεκα ημερών είναι μία υπόθεση που πάει πολύ μακρύτερα από το θέμα των εισαγωγών γάλακτος στην Ελλάδα Και σήμερα γίνονται μεγάλες εισαγωγές καθώς η παραγωγή γάλακτος στην Ελλάδα μπορεί να καλύψει ένα μικρό μέρος της εγχώριας ζήτησης γαλακτοκομικών προϊόντων. Ο στόχος αυτής της συμφωνίας είναι να αφανιστεί η μικρή και η μεσαία αγελαδοτροφία και στη θέση της να έρθει ένα βιομηχανικό, υπερεντατικό, μοντέλο παραγωγής γάλακτος και αγελαδινού κρέατος.
Το τρίτο: Με δεδομένο ότι ο κατασκευαστικός κλάδος δεν πρόκειται να δώσει αύξηση του ΑΕΠ για τις επόμενες δεκαετίες και ότι ο τουρισμός δίνει μεγάλα κέρδη σε λίγους και εποχικές κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας, το αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα φαίνεται πως αποτελεί τη βασική απάντηση στο πώς μπορεί να υπάρξει μία «αυτοδύναμη» παραγωγική ανασυγκρότηση που θα βγάλει την ελληνική κοινωνία, όρθια και με αξιοπρέπεια, από την οικονομική κρίση. Οι άθλιες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ έχουν καταστρέψει και καταστρέφουν τα «εργαλεία», όπως η παραγωγή λιπασμάτων, η Αγροτική Τράπεζα, η μικρή και μεσαία αγελαδοτροφία, που είναι αναγκαία για να δουλέψει αυτή η ιστορία. Η αποκατάσταση αυτής της καταστροφής πρέπει να αποτελέσει απόλυτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση της Αριστεράς που έρχεται και η σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση των νεοφιλελεύθερων λόμπι μοιάζει και θα είναι αναπόφευκτη και σε αυτό το πεδίο. Αυτά γιατί, εντάξει, στις 25 Μαΐου θα ψηφίσουμε και η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς θα φύγει, αλλά να έχουμε στο μυαλό μας και αυτά που θα έρθουν.
Ο alterthess ιανός