Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η νέα μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ καθώς αναδεικνύει πτυχές, που πολλές φορές ξεφεύγουν από τις επίσημες έρευνες και στατιστικές.
Ας αρκεστούμε όμως στο εξής: το δεύτερο τρίμηνο του 2020 το 12% των εργαζομένων ζούσε με μισθό (;) των 200 ευρώ, που ίσως αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα της δραματικής αύξησης των ανέργων αλλά και της διαρκούς συρρίκνωσης του εισοδήματος των εργαζομένων.
Η μείωση του μισθολογικού κόστους παραμένει άμεση προτεραιότητα για τον ΣΕΒ, την κυβέρνηση (διαμέσω της επιτροπής Πισσαρίδη που προμηνύει περικοπές μισθών στο δημόσιο και των συντάξεων) αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ίδια στιγμή ο κόσμος της εργασίας μετράει περισσότερους από 1.000.000 άνεργους (πριν το δεύτερο lockdown) και συνυπολογίζοντας ότι 30.000 εργαζόμενοι έχασαν τις δουλειές τους στο πρώτο, κανείς δεν ξέρει το που μπορεί να φτάσει ο δείκτης της ανεργίας, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε αναστολή ή εργάζονται με συμβάσεις μερικής απασχόλησης.
Περιμένουμε τις επόμενες δηλώσεις δόξας από κάποιο στέλεχος μίας κυβέρνησης, που τυφλωμένη από τα συμφέροντα που εξυπηρετεί, τσακίζει χωρίς αιδώ και όλο και πιο εντατικά, το δημόσιο σύστημα υγείας, τα δικαιώματα των εργαζομένων, της κοινωνικές ελευθερίες.