in

Σιωπηλή διαμαρτυρία για τον Μιχάλη. «Όχι άλλο αίμα στους δρόμους, όχι άλλα θρανία αδειανά»

Το μάθημα σήμερα στο 2ο ΓΕΛ Σταυρούπολης ξεκίνησε με μια απουσία. Λείπει ο Μιχάλης. Λείπει από την περασμένη Πέμπτη όταν παρασύρθηκε από ένα όχημα της αστυνομίας στην οδό Δενδροποτάμου στους Αμπελόκηπους. Ο Μιχάλης πήγαινε με το ποδήλατο του στο αθλητικό κέντρο Αμπελοκήπων και δεν επέστρεψε σπίτι. Ο μαθητής έχασε τη ζωή του ενώ έδινε μάχη μέρες τώρα στη ΜΕΘ του Παπαγεωργίου. Η οικογένειά του αποφάσισε να προχωρήσει στη δωρεά των οργάνων του. Ο πατέρας του έχει απευθύνει έκκληση για να βρεθούν μάρτυρες του ατυχήματος.

Στις 22 Σεπτέμβρη μέσα σε λίγες ώρες έγιναν τρεις παρασύρσεις ανηλίκων, του 16χρονου μαθητή του ΓΕΛ Σταυρούπολης, ενός 13χρονου πεζού στον δρόμο Θέρμης-Πανοράματος και μιας 15χρονης μαθήτριας στην Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Σήμερα το σχολείο θα γιόρταζε την πανελλήνια μέρα σχολικού αθλητισμού αλλά σήμερα δεν ήταν μια μέρα γιορτής για το σχολείο, ήταν μια μέρα βαθιάς θλίψης, μια μέρα αφιερωμένη στο Μιχάλη και στο δικαίωμα των παιδιών να επιστρέφουν σπίτι τους.

Μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου και του Λυκείου, ντυμένες-οι στα μαύρα ξεκίνησαν μια σιωπηλή διαμαρτυρία από το σχολείο μέχρι την οδό Λαγκαδά. «Σήμερα το μάθημα έχει απουσία, του Μιχάλη δίνουμε εδώ την παρουσία» έγραφε το πανό που σήκωσαν οι μαθητές και οι μαθήτριες κρατώντας παράλληλα πλακάτ με συνθήματα που φώναζαν: «Όχι άλλο αίμα στους δρόμους, η ταχύτητα σκοτώνει». Η οδός Λαγκαδά βρίσκεται πάνω σε κατοικημένη περιοχή, δίπλα σε σχολεία, όπου καθημερινά περνούν μαθητές-τριες και χιλιάδες άλλοι πεζοί και ποδηλάτες. Και όμως είναι ένας δρόμος ταχείας κυκλοφορίας με τα αυτοκίνητα να ξεπερνούν τα 70 χιλιόμετρα. Το ίδιο συμβαίνει με την οδό Δενδροποτάμου, έναν δρόμο χωρίς πεζοδρόμια, ράμπες και ασφαλείς διαβάσεις.

Τα τελευταία δύο χρόνια δύο μαθητές, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, έχασαν τη ζωή τους κοντά στα σχολεία από οχήματα που τους παρέσυραν. Όλη η περιοχή είναι βαμμένη με το αίμα των παιδιών. Αν δεν αλλάξει κάτι δραστικά, τα τροχαία εγκλήματα θα συνεχιστούν. Αυτό ήταν και το αίτημα των μαθητών, των εκπαιδευτικών και του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων: μια βιώσιμη πόλη, μια πόλη που θα δίνει προτεραιότητα στη ζωή και όχι στα αυτοκίνητα.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες, αφού στάθηκαν για αρκετή ώρα στα τέσσερα σημεία της διασταύρωσης στο ύψος του σχολείου, κρέμασαν τα πανό στα κάγκελα, μοίρασαν ενημερωτικό υλικό στους οδηγούς και φώναξαν το όνομα του Μιχάλη. Να μην υπάρξει άλλο θύμα!.

Με πρωτοβουλία του διευθυντή του σχολείου και σε συνεργασία με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων έγιναν ακόμη δράσεις ενημέρωσης γύρω από την οδική ασφάλεια και τις πρώτες βοήθειες.

«Πρόθεσή μας ήταν οι μαθητές-τριες να εκφράσουν την οδύνη γι’ αυτό που συνέβη αλλά ταυτόχρονα να ευαισθητοποιήσουμε τους πεζούς και τους οδηγούς που κινούνται στην οδό Λαγκαδά για την αναγκαιότητα να σεβόμαστε την υγεία και τη ζωή των μικρών παιδιών. Ο χώρος που έγινε η εκδήλωση είναι ένας χώρος γεμάτος με χαμένα παιδιά. Ακριβώς δίπλα είναι το εκκλησάκι του Γιώργου του ποδηλάτη από το 1ο Λυκείου Σταυρούπολης που χάθηκε πριν δύο χρόνια. Λίγο πιο πάνω είναι το σημείο που έχασε τη ζωή της η Λίνα, μαθήτρια του 2ου ΓΕΛ Πολίχνης. Αυτό που εκφράσαμε είναι η ανάγκη να αντιληφθούν όλοι ότι πρέπει να διαμορφώσουμε θεσμούς, διαδικασίες και κουλτούρα στην οποία να είναι κυρίαρχη η προστασία και η ασφάλεια των παιδιών. Το να μη γυρνάει ένα παιδί στο σπίτι είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί και δείχνει και τις αξιακές επιλογές της κοινωνίας μας. Αν η προτεραιότητα είναι η ζωή, οι επιλογές πρέπει να είναι αντίστοιχες. Ακόμη και λάθος να κάνει ένα παιδί δεν μπορεί αυτό να αποτελεί αιτία θανατικής καταδίκης» δήλωσε ο διευθυντής του Λυκείου Ευθύμης Παπαδημητρίου.

«Μπαίνουμε σε μια διαδικασία δράσεων μέσα από τις οποίες τα παιδιά θα διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν και τους τα έχουμε στερήσει εμείς. Διεκδικούμε και εμείς σαν γονείς μια πόλη που δεν θα σκοτώνει τα παιδιά της, που θα σέβεται τους ανθρώπους με αναπηρία, τους ποδηλάτες, τους πεζούς» σημείωσε από την πλευρά του ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Κώστας Ανθίτσος.

Στη δράση, εκτός από τους εκπαιδευτικούς του σχολείου και γονείς, παραβρέθηκε και ο Αλέξης Μπένος, καθηγητής Ιατρικής και μέλος του Σύλλογου SOS Τροχαία Εγκλήματα, ένας σύλλογος συγγενών θυμάτων τροχαίων που εδώ και χρόνια ζητάει την θεσμοθέτηση του ορίου ταχύτητας στις πόλεις στα 30 km με τους αρμόδιους να αδιαφορούν επιδεικτικά για τα καθημερινά εγκλήματα που συμβαίνουν στις ασφάλτους της χώρας.

Αντιπροσωπεία των μαθητών-τριών στη συνέχεια κατέθεσε ψήφισμα της σχολικής κοινότητας στον δήμαρχο του Δήμου Παύλου-Μελά Δημήτρη Δεμουρτζίδη, εκφράζοντας τη συμπαράσταση τους στην οικογένεια του Μιχάλη και ζητώντας να μην υπάρξουν αλλά αδειανά θρανία.

Ο Δήμαρχος εξέφρασε τη θλίψη του για το περιστατικό τονίζοντας την ανάγκη παρεμβάσεων οδικής ασφάλειας στους δρόμους της περιοχής.

«Είναι ό,τι χειρότερο συμβαίνει, να χάνονται παιδιά στην άσφαλτο. Τα παιδιά ανοίγουν δρόμους και εμείς που έχουμε στα χέρια κάποια ευθύνη πρέπει να ακούμε τις προτροπές τους για να κάνουμε έναν κόσμο όπως τον θέλουμε» δήλωσε μεταξύ άλλων. «Ελπίζω να είναι το τελευταίο παιδί που θρηνούμε» είπε ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος Σάκης Λαζαρίδης, εκφράζοντας το αίσθημα ντροπής «για την πόλη που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, μια πόλη χωρίς ΜΜΜ, χωρίς κυκλοφοριακή αγωγή που να σέβεται τον ποδηλάτη, τον πεζό και τον συνάνθρωπό μας. Πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι και να δώσουμε μια ελπίδα στα παιδιά και σε όλους εμάς που κινδυνεύουμε».

Οι μαθητές του 2ου Γυμνασίου και Λυκείου Σταυρούπολης δεν πρόκειται να αφήσουν να ξεχαστεί αυτό που έγινε.  Ήδη εξέφρασαν την επιθυμία μαζί με μαθητές των άλλων σχολείων που βρίσκονται στη Σταυρούπολη να διαμορφώσουν ένα πλαίσιο παρέμβασης και διεκδικήσεων για να γίνουν οι περιοχές δίπλα στα σχολεία περισσότερο ασφαλείς. «Είναι υποχρέωσή μας να συνεχίσουμε τις δράσεις για μια βιώσιμη πόλη, το χρωστάμε στον Μιχάλη» μας λέει ο διευθυντής του σχολείου.

Σταυρούλα Πουλημένη

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αντιφασιστικό διήμερο στα 10 χρόνια του ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ

Μ.Α.Ρ.Ι.Κ.Α., ένα θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα για τη γυναίκα και τις έμφυλες διακρίσεις