του Θ.Μαρουλιάδη
Και να λοιπόν που βρέθηκε η άκρη του νήματος για να βγει η χώρα από το τούνελ της οικονομικής κρίσης. Η κυβέρνηση θα δουλέψει όπως δούλεψε κατά την περίοδο της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004! Εξαιρετικά…
Ο Βενιζέλος είχε δείξει ότι έχει ένα κόλλημα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών, την πρώτη ημέρα μετά την παραλίγο τηλεφωνική παραίτηση του Παπανδρέου και την παραλίγο κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ. Στην πρώτη του ομιλία είχε αναφερθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στο πως τα “είχαμε” καταφέρει τότε, στο πως τα κατάφερε η “ψωροκώσταινα” να κάνει τους πιο πετυχημένους Ολυμπιακούς Αγώνες ever. Έχει ο άνθρωπος τα κολλήματα του, θα σκέφτηκαν πολλοί, αλλά ο Βενιζέλος το εννοούσε: Όπως τα καταφέραμε με τους Ολυμπιακούς έτσι θα τα καταφέρουμε και τώρα με το χρέος. Έτσι και τώρα, όπως τότε, συγκροτούνται διάφορες επιτροπές υπουργών και γενικών γραμματέων υπουργείων ώστε το γενικό ξεπούλημα που προβλέπει το μεσοπρόθεσμο να εφαρμοστεί σύμφωνα με το – συμφωνημένο με την τρόικα – χρονοδιάγραμμα. Εξαιρετικά…
Το τραγικό σε αυτή την ιστορία είναι ότι Ολυμπιακοί Αγώνες και χρέος έχουν μία στενή σχέση, καθώς την περίοδο της προετοιμασίας η κυβέρνηση Σημίτη – με υπουργούς τον Παπανδρέου και τον Βενιζέλο – για μερικά χρόνια και η κυβέρνηση Καραμανλή για μερικούς μήνες, κατάφεραν να ξεκοκαλίσουν το λεγόμενο “ολυμπιακό δάνειο” ύψους 45 δις ευρώ. Τ’ ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες κόστισαν τελικά περίπου 28 δις ευρώ είναι μία λεπτομέρεια…
Η αποπληρωμή αυτών των 45 δις ευρώ ήταν ο λογαριασμός που ήρθε στον Καραμανλή στις αρχές του 2009 και που ξεχείλισε το ποτήρι του ελληνικού χρέους, ανεβάζοντας το πάνω από τα 200 δις ευρώ και καθιστώντας το μη “βιώσιμο”, οπότε – κάπως έτσι – ξεκίνησε και η κούρσα των πρόσθετων επιτοκίων επισφάλειας των δανείων, που – μεθοδευμένα από την κυβέρνηση Παπανδρέου – οδήγησαν στο Μνημόνιο 1.
Και επειδή πράγματι σε αυτόν τον τόπο για όλα φταιει η Αριστερά, αξίζει να θυμηθούμε πως ο Γιάννης ο Δραγασάκης (γνωστός τραμπούκος) και ο συχωρεμένος ο Μιχάλης ο Παπαγιαννάκης (γνωστός εχθρός της δημοκρατίας) ήταν οι πρώτοι που υποστήριξαν πως η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων θα οδηγούσε την οικονομία της χώρας, με μαθηματική ακρίβεια, στη χρεοκοπία.
Τ’ ότι το know how των Ολυμπιακών Αγώνων, που μας οδήγησε – μαζί με το γενικότερο πάρτι της πολιτικής και οικονομικής ελίτ – στη χρεοκοπία, είναι η συνταγή για να βγούμε από την κρίση του χρέους, σαν επιχείρημα δεν στέκεται ούτε σε συζήτηση τετράχρονων σε παιδικό σταθμό. Βέβαια ο Βενιζέλος έχει ένα κάποιο δίκιο γιατί όταν λέει να “βγούμε”, εννοεί το πώς θα βγουν από την κρίση, αλώβητοι και ατσαλάκωτοι, οι από τα πάνω, αυτοί που έχουν τις καταθέσεις στην Ελβετία και τις off shore εταιρίες. Που πάει να πει πως οι από τα κάτω θα πρέπει να κάνουν πιο συγκεκριμένο το δικό μας το να “βγούμε”.