in ,

Ο Σταμάτης Παπαδόπουλος μιλά στο Alterthess για την παράσταση «ΚΟΙΤΑ ΤΟΥΣ, η συλλογική συνείδηση στα σχοινιά»

ΚΟΙΤΑ ΤΟΥΣ | Η συλλογική συνείδηση στα σχοινιά, του Μάριου Ποντίκα. H sold out παράσταση της ομάδας Εν Παρόδω επιστρέφει για 6 μόνο παραστάσεις το Δεκέμβριο στη Θεσσαλονίκη, στο νέο φιλόξενο πολυχώρο “Rinokeros: Art Studio & Space2Create”.

Μιλήσαμε για την παράσταση και τους συμβολισμούς της με το μέλος της θεατρικής ομάδας, Σταμάτη Παπαδόπουλο.

 

-Ποια είναι η ομάδα Εν Παρόδω; Πώς δημιουργήθηκε; Το όνομα της παραπέμπει σε “ευκαιρία” ή “διάλειμμα”. Είναι συμβολικό;

Η θεατρική ομάδα Εν Παρόδω συστάθηκε το 2015 μέσα από τα σπλάχνα του φοιτητικού θεάτρου με πρωτοβουλία του Κυριάκου Δανιήλ. Είχαμε ήδη γνωριστεί και συνυπάρξει σε μικρές θεατρικές παρουσιάσεις ωστόσο εκείνη την χρονιά, στην προσπάθειά του να μεταφέρει στην σκηνή το «νεογέννητο», τότε, πρωτότυπο θεατρικό του έργο «Το πιο γλυκό ανάθεμα» αναζήτησε ανθρώπους στους κόλπους των φοιτητικών θεατρικών ομάδων για να υλοποιήσει αυτή του την φιλοδοξία, με την ανομολόγητη υπόσχεση ότι δεν θα είναι το πρώτο και τελευταίο μας εγχείρημα.

Η τωρινή σύνθεση της ομάδας ασφαλώς δεν έχει και πολύ μεγάλη σχέση με την αρχική, αυτή η ζύμωση ήταν όμως κάτι που μοιραία θα συνέβαινε. Εν Παρόδω… ειρήσθω εν παρόδω; Μπορεί. Ίσως και όχι. Τα βαφτίσια της ομάδας έγιναν χωρίς πολλή φιλοσοφία, μάλλον ενστικτωδώς. Στο τέλος του φοιτητικού μας δρόμου ήμασταν ουσιαστικά έτοιμοι να εγκαταλείψουμε αυτό το «αστείο» που λέγεται θέατρο και μεταξύ άλλων είχε ήδη παρατείνει και τα έτη σπουδών μας. Αλλά κάτι μας συγκράτησε ή για την ακρίβεια μας εξέτρεψε προς μια πάροδο που θα έδινε διάρκεια και διαφορετική υπόσταση σε αυτό το «αστείο». Θα ήταν το καταφύγιό μας στο άγνωστο της μετά-φοιτητικής μας διαδρομής.

Στο έμβλημα της ομάδας, με το οποίο ας πούμε ότι πειραματίστηκα προσωπικά, βρισκόμαστε στην λεγόμενη πάροδο ενός αρχαίου θεάτρου. Διαρκώς σε αναμονή και εγρήγορση για να βγούμε σε μία σκηνή. Λίγοι το παρατηρούν και το αντιλαμβάνονται βλέποντάς το. Και τι σημασία έχει… Το ζητούμενο είναι να μας βλέπουν επί σκηνής. Ποιος παρακολουθεί τους ηθοποιούς στην πάροδο, στα παρασκήνια;

-Επιλέξατε μια σύνθεση δύο έργων του Μάριου Ποντίκα. Πώς έγινε αυτή η επιλογή; Τι έχει να δώσει στο σήμερα ένα έργο που γράφτηκε πριν 40 χρόνια;

Ο Μάριος Ποντίκας έπεσε στο θεατρικό μας τραπέζι με κρότο. Ο Κυριάκος, που έχει πολύ καλή σχέση με την θεατρική βιβλιογραφία και θα είχε άλλωστε και την σκηνοθετική επιμέλεια, μας έφερε για ανάγνωση μια συλλογή από έργα του Ποντίκα έχοντας κατά νου ότι στις δεκαετίες που μεσολάβησαν από την γραφή τους μάλλον δεν έχουν ξεθωριάσει και πολύ… Το Κοίτα τους, που ήταν και ο βασικός κορμός της παράστασης εισέβαλλε μέσα στον αστικό ιστό της νεοελληνικής κοινωνίας, στα μικρά καθημερινά «παιχνίδια εξουσίας» που λαμβάνουν χώρα σε αυτόν. Οι επιλεγμένες ιστορίες των Εσωτερικών Ειδήσεων ήρθαν να χοντρύνουν τα παιχνίδια εξουσίας εισάγοντας ακόμα πιο ισχυρούς εκπροσώπους της. Το παράδοξο και το τρομακτικό σε όλη αυτή τη σύνθεση είναι πως με λεπτές επεμβάσεις στα κείμενα εξαφανίστηκε πολύ γρήγορα το χρονικό τους στίγμα… Είναι ασφαλώς η τέχνη του Ποντίκα ο οποίος με απλή, καθημερινή γλώσσα στόχευσε σε βαθύτερα συστατικά και πιο πρωτόγονα ένστικτα της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, είναι όμως και οι παθογένειες της νεοελληνικής κοινωνίας που ταξιδεύουν ακάθεκτες στον χρόνο.

-Έχετε στήσει ως σκηνικό ένα ρινγκ κι εσείς ενδύεστε τον ρόλο του μποξέρ. Ποιος νικάει στο τέλος αυτού του αγώνα;

Το σκηνικό μας ή μάλλον όλη η σκηνή μας είναι ένα ρινγκ με θεατές σε κάθε πλευρά του. Η οπτική γωνία ενίοτε διαφοροποιεί τις αντιδράσεις και τις εντυπώσεις στα μάτια του κοινού όμως ο κοινός παρονομαστής είναι η βία, η δίψα για επιβολή και για εξόντωση του «αντιπάλου», άλλοτε λυσσαλέα και αφρίζουσα κι άλλοτε υπόγεια. Στο τέλος αυτού του αγώνα των αλλεπάλληλων γύρων υπάρχει άραγε νικητής; Κι αν ναι, με ποιο τίμημα; Στο τέλος αυτής της παράστασης πάντως δεν υψώνεται το χέρι κανενός πυγμάχου-νικητή, όπως και κάθε άλλη παράσταση τελειώνει με σκοτάδι. Από την άλλη, η αναμνηστική μας φωτογραφία από τις παραστάσεις του καλοκαιριού μπορεί να δίνει μια κάποια απάντηση…

-Πώς αντιμετωπίζει το κοινό την παράσταση; Ταυτίζεται; Υπήρξε κάποια αντίδραση που σας εντυπωσίασε ή προβλημάτισε;

Οι αντιδράσεις του κοινού είναι ένα πολύ ενδιαφέρον ψυχογράφημα. Σε κάθε παράσταση κυριολεκτικά εισπράττουμε και διαχειριζόμαστε μια διαφορετική γκάμα αντιδράσεων. Η αλήθεια είναι πως ο καταιγιστικός ρυθμός της παράστασης δεν αφήνει περιθώρια για μεγάλη επεξεργασία των ερεθισμάτων κι αυτό ίσως είναι που ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά του κοινού. Τα γέλια είναι σύντομα, κοφτά κι εκ των υστέρων λίγο ένοχα. Άλλοτε το στομάχι σφίγγεται από την ένταση μιας σκηνής ή ακόμα και την παύση της. Οι ανάσες μας συντονίζονται, είναι και η εγγύτητα του κοινού με την σκηνή, όλα διαδραματίζονται σε απόσταση αναπνοής. Η αδράνεια του κοινού μπροστά στη βία της σκηνής εδώ είναι προστατευμένη από την θεατρική σύμβαση, τι συμβαίνει όμως όταν αυτό το φίλτρο φεύγει από την μέση;

-Ποια είναι τα επόμενα βήματα της ομάδας;

Η ομάδα κάνει τολμηρά αλλά όχι βιαστικά βήματα. Οι καθημερινοί μας ρυθμοί πλέον είναι διαφορετικοί, απαιτητικοί η επιθυμία μας όμως για αυτού του είδους την απόδραση είναι άλλη τόση. Δεν είναι αυτοσκοπός μας το συστηματικό «παρών», μόνο για να καταγραφεί μια ακόμα παρουσία στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης. Ακούμε τις ανησυχίες μας, αραδιάζουμε τις προκλήσεις με τις οποίες θέλουμε να αναμετρηθούμε και αρχίζουμε να μελετάμε την επόμενη συνταγή μας. Εφόσον είμαστε συνεπείς με αυτό, να είστε σίγουροι ότι θα είμαστε συνεπείς και με την παρουσία μας στην θεατρική σκηνή.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

/Η παράσταση είναι κατάλληλη για άτομα άνω των 16 ετών

/Για 6 μόνο παραστάσεις:

Σάββατο – Κυριακή – Δευτέρα, στις 9-10-11 Δεκεμβρίου & 16-17-18 Δεκεμβρίου στις 21.00

/Διάρκεια: 80’

/Σε νέα τοποθεσία – Στο φιλόξενο Rinokeros: Art Studio & Space2Create (Λαγκαδά 35, 546 29, Θεσσαλονίκη) 

/Σημεία προπώλησης: 

1) Rinokeros: Art Studio & Space2Create (Λαγκαδά 35, 546 29 – Θεσσαλονίκη) 

2) Ηλιοτρόπιο cafe (Πλατεία Ναυαρίνου 14, 546 21 – Θεσσαλονίκη)  

3) Xορόδεντρο (Καθολικών 2-6, 546 25 – Θεσσαλονίκη)

4) Σάρωθρον (Κατούνη 17, 54625 – Θεσσαλονίκη)

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Μάριος Ποντίκας

Σκηνοθεσία: Κυριάκος Δανιήλ

Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Αννέτα Ιμπρισίμη

Μουσική επιμέλεια: Κώστας Ιωακείμ

Φωτισμοί – Ήχος: Στέφανος Μανουσαρίδης

Κατασκευή σκηνικών: Δημήτρης Μπακαλίδης-Αστέριος Δελιγκάς

Σχεδιασμός αφίσας: Κώστας Ιωακείμ-Μάνος Καρυστινός

Επιμέλεια teaser: Μάνος Καρυστινός

Φωτογραφίες: Ιωάννης Πουρλίτσης

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Λουκία Αργυριάδου

Οργάνωση παραγωγής: Θεατρική Ομάδα Εν Παρόδω

 

ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ

Άννυ Σταυρίδου, Βασιλική Σιταροπούλου, Δήμος Παπαδημητρίου, Κυριάκος Δανιήλ, Μαρία Γραμματικοπούλου, Σταμάτης Παπαδόπουλος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ζώνη ενδιαφέροντος

Έμμεση ιδιωτικοποίηση των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης ετοιμάζει η κυβέρνηση