Αντικατασταλτική διαδήλωση υπεράσπισης του «Στεκιού στο Βιολογικό» και των καταλήψεων

Μεγάλη αναμένεται να είναι η συμμετοχή στην διαδήλωση υπεράσπισης των καταλήψεων που έχει προγραμματιστεί για σήμερα, Σάββατο 15 Ιανουαρίου στις 13.00 στην Καμάρα. Στην διαδήλωση καλούν στέκια, καταλήψεις, φοιτητικά σχήματα και συλλογικότητες του αναρχικού χώρου, ενώ συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στο «Στέκι στο Βιολογικό» θα πραγματοποιηθούν και σε άλλες πόλεις της χώρας.

Στο κάλεσμά της η συνέλευση υπεράσπισης του στεκιού αναφέρει:

«Τον Νοέμβριο του 1987, καταλαμβάνεται το “στέκι στο βιολογικό” από φοιτητές καθώς δημιουργείται η ανάγκη για ένα νέο κοινωνικό χώρο έκφρασης. Το στέκι που κάποτε προοριζόταν για πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη πλέον λειτουργεί ως αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο, στέκι αντιπληροφόρησης και ορμητήριο κοινωνικών και φοιτητικών αγώνων.

Εξ’ αρχής η σύσταση και η δράση του είναι πολυμορφική εφόσον στο ίδιο χώρο συστεγάζονται ομάδες με διαφορετικά χαρακτηριστικά και ποικίλους τρόπους δράσης.

Μέσα σε αυτό το διάστημα των 34 χρόνων στο χώρο του στεκιού έχουν στεγαστεί φοιτητικά, συναυλιακά, θεατρικά, ραδιοφωνικά και πολιτικά εγχειρήματα, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί καφενεία, συλλογικές κουζίνες, προβολές, μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες, μαθήματα αυτοάμυνας, κ.α. Έχουν στηριχτεί αγώνες όπως αυτή των αρνητών στράτευσης, των πολιτικών κρατουμένων, των μαθητικών καταλήψεων και έχουν φιλοξενηθεί προσπάθειες οικονομικής στήριξης δικαστικών εξόδων, αναγκών τετραπόδων συντρόφων και ιατρικών εξόδων στο πλαίσιο της αλληλεγγύης. Το στέκι μέχρι και σήμερα, συνεχίζει να αποτελεί σημείο συνάντησης και πολιτικής ζύμωσης με βασικό άξονα την αυτοοργάνωση με αντιεμπορευματικούς όρους, την αλληλεγγύη στα έγκλειστα συντρόφια και την καθημερινή διεκδίκηση των ζωών μας».

Η κατάληψη «Φάμπρικα Υφανέτ» τονίζει πως «οι καταλήψεις δεν είναι τα ντουβάρια τους, αλλά αυτά τα ντουβάρια έχουν σημασία, καθώς μέσα τους έχει υπάρξει ένα μέρος της καθημερινότητας και των αγώνων που αλλάζουν τη ζωή μας. Κάθε φορά που το κράτος τα γκρεμίζει, μέσα μας γεννιέται μια ρωγμή, για όλες τις στιγμές που ζήσαμε. Ένα κενό απ’ όλες τις νύχτες που χορέψαμε σαν να μην υπάρχει αύριο, απ’ όλα τα λάηβ που ερωτευτήκαμε υπό τους ήχους ξεκούρδιστων κιθάρων. Μια ανάμνηση για τους ανθρώπους που γνωρίσαμε εντός τους,για τους αγώνες που ξεκινήσαμε και ήταν κομμάτι τους. Το στέκι στο Βιολογικό για εμάς είναι όλα αυτά και πολλά παραπάνω. Είναι ένα συνεχές σημείο οικειοποίησης των πανεπιστημίων μέσα από τα ατέλειωτα καφενεία και τα αράγματα ανάμεσα στα μαθήματα. Είναι ένας τόπος συνάντησης όλων όσων, φοιτητ(ρι)ών και μη, εναντιώνονται στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Είναι κομμάτι του κινήματος των πανεπιστημίων. Αυτές τις σχέσεις αγώνα και συνάντησης υπερασπιζόμαστε τώρα».

Η Ταξική Αντεπίθεση Θεσσαλονίκης στην ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Ξέρουμε καλά πως ο δρόμος που έχουμε να βαδίσουμε είναι μακρύς και δύσβατος και κανένας δεν θα μπορέσει να τον περπατήσει μόνος του μέχρι τέλους. Σ’ αυτό το δρόμο θα παλέψουμε ως τάξη αλλά και ως κίνημα με όσους και όσες αντιλαμβάνονται με αυτούς τους όρους την εξέλιξη του αγώνα, αν θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα ενός καλύτερου κόσμου, ενός κόσμου αντιεξουσιαστικού και κομμουνιστικού, ενός κόσμου χωρίς τάξεις, εκμετάλλευση και καταπίεση. Γιατί ο αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό είναι αγώνας για επιβίωση και όχι ιδεολογικό φετίχ.

Τα 34 χρόνια του Στεκιού του Βιολογικού, του χώρου στον οποίο ήρθαν κοντά, ζυμώθηκαν, πολιτικοποιήθηκαν άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών και ιδεολογικών αναφορών είναι κομμάτι της ιστορίας του κινήματος στη Θεσσαλονίκη. Και η ιστορία μας είναι ο πλούτος μας αλλά και απαραίτητο συστατικό του παρόντος και του μέλλοντός μας».

Ενώ η συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά γράφει πως «σε μία περίοδο που η κοινωνική και οικονομική κρίση βαθαίνει, πριν καν προλάβουμε να πάρουμε ανάσα από τις συνέπειες που είχε στις ζωές μας την περασμένη δεκαετία, οι καταλήψεις αποτελούν απαραίτητες δομές όχι μόνο για την οργάνωση του αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσία, αλλά και για την ίδια μας την επιβίωση».

α