Επιστρέφω από μετάβαση σε “εν λειτουργία κατάστημα προμηθειών αγαθών πρώτης ανάγκης”.
Αυτό που πριν την χούντα το ονομάζαμε “ψώνια”, αν θυμάστε.
Οδηγώ προς το σπίτι και βλέπω δύο αστυνομικούς να σταματούν τα μπροστινά αυτοκίνητα.
Μου κάνουν νόημα να σταματήσω. Σταματάω.
Ο αστυνομικός φοράει μάσκα, όχι γάντια.
Κατεβάζω το παράθυρο. Κοιτάζει μέσα στο αυτοκίνητο με διερευνητικό βλέμμα.
Αισθάνομαι σαν να περνάω από τα σύνορα των Σκοπίων τη δεκαετία του 90 αν και βρίσκομαι ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι μου.
“Που πηγαίνετε;” με ρωτάει. “Καλησπέρα” του απαντώ. “Σπίτι μου”.
“Που ήσασταν;”.
Άσκοπη ερώτηση μιας και θα έπρεπε το αστυνομικό του δαιμόνιο να είχε αναγνωρίσει τις σακούλες της γνωστής αλυσίδας.
“Στο σούπερ μάρκετ” του απαντώ.
Με ρωτάει τη διεύθυνση της κατοικίας μου και του δείχνω το γνωστό σε όλους μας εξοδόχαρτο. Κάπου εδώ θεωρώ πως η συζήτησή μας θα τελείωνε.
“Έχετε κι άλλα σούπερ μάρκετ πιο κοντά στο σπίτι σας, τι δουλειά είχατε σε αυτό”.
Στο σημείο αυτό να σημειώσω πως η απόσταση σπίτι-κατάστημα ήταν 2,4 χιλιόμετρα.
“Δεν έχω τη συγκεκριμένη αλυσίδα, κοντά στο σπίτι μου υπάρχει μόνο ένα μίνι μάρκετ που τη συγκεκριμένη περίοδο, είναι σχεδόν άδειο”.
“Είστε υποχρεωμένη να πηγαίνετε στο πιο κοντινό, αλλά τέλος πάντων. “
Με αφήνει να φύγω μιας και πίσω μας είχε ήδη δημιουργηθεί κίνηση.
Άσκοπη κίνηση, με μοναδικό σκοπό το όργανο της τάξεως να έχει τον χρόνο να με “μαλώσει” που δεν επέλεξα το πιο κοντινό μίνι μάρκετ για τα ψώνια της εβδομάδας.
Κίνηση, για να μπορέσει να αισθανθεί Μπέκας με τις ευλογίες της κυβέρνησης που του έδωσε το δικαίωμα να επιπλήττει φορολογούμενους πολίτες οι οποίοι μάλιστα είναι υποχρεωμένοι αυτή τη στιγμή να αναμένουν ένα επίδομα.
Ανήκει άραγε και ο εν λόγω κύριος στους “ήρωες της πρώτης γραμμής” όπως καθημερινά μας διαφημίζουν οι αντικειμενικές ειδήσεις του ΣΚΑΪ;
Η συμπεριφορά του μου θύμισε παλιούς συμμαθητές που δεν έβρισκαν δωμάτιο να κοιμηθούν στην 7ήμερη της τρίτης λυκείου και μας απειλούσαν πως “μια μέρα θα δούμε”.
Τώρα που φόρεσαν τη στολή, όντως είδαμε.
Κρατήστε τα εξοδόχαρτά σας σφιχτά, όσοι ξέρετε καλλιγραφία χρησιμοποιήστε το, φοράτε πάντοτε τον βαφτιστικό σας σταυρό σε ορατό σημείο και εύχομαι αν σας σταματήσουν να μην σας επιπλήξουν για την ποιότητα των ζαρζαβατικών που επιλέξατε.
Μαρία Λαφτσίδου, Μιχάλης Δαρνάκης