Στις 2 Νοέμβρη, μετά από αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, η ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή Frontex ανέλαβε στρατιωτικά καθήκοντα στον Έβρο. Ένα μήνα μετά, αντιρατσιστικές οργανώσεις από όλη την Ελλάδα οργανώνουν κιητοποιήσεις ενάντια στην παρουσία της Frontex και το Συνθήκη του Δουβλίνου που εγκλωβίζουν τους πρόσφυγες, ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την ποινικοποίηση της μετανάστευσης.
Στο μεταξύ, εκατοντάδες πρόσφυγες σε όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους χώρους κράτησης της Θράκης παραμένουν φυλακισμένοι σε άθλιες συνθήκες. Οι παράνομα φυλακισμένοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Φυλακίου εξέγέρθηκαν, διεκδικώντας την ελευθερία και την αξιοπρέπειά τους. Τέσσερις ιρανοί πρόσφυγες, κλεισμένοι αρχικά στις Φέρες και τώρα στο Σουφλί, ξεκίνησαν απεργία πείνας, ράβοντας μάλιστα το στόμα τους. Και, κυρίως, όλο και περισσότεροι πρόσφυγες παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, αφού η ελληνική κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση τους αρνούνται το δικαίωμα να κατευθυνθούν στις χώρες όπου θέλουν να ζητήσουν άσυλο.
Αύριο Πέμπτη, 16 Δεκέμβρη στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης, γίνεται εκδήλωση – συζήτηση για τα σύνορα, το άσυλο και τη Frontex.
Επισυνάπτονται τα δύο κείμενα – καλέσματα και η αφίσα.
Η Frontex είναι στρατός του Δ.Ν.Τ.
Όταν κάνουν φτερά δικαιώματα και κατακτήσεις, όταν συντάξεις, πρόνοια και μισθοί χαρίζονται στους διεθνείς τραπεζίτες, όταν ο κοινωνικός πλούτος μεταβιβάζεται στις πολυεθνικές, τότε έχει έρθει η ώρα να μπει φραγμός. Όμως τα σύνορα που ορθώνονται είναι για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες…
Τα παπαγαλάκια των αφεντικών επιμένουν στο ίδιο τροπάρι: οι μετανάστες κι οι πρόσφυγες δεν χωράνε στη χώρα μας – μα με την επικράτηση του καπιταλισμού της καταστροφής η Ελλάδα δεν μπορεί να συντηρήσει ούτε τους ντόπιους… Η αγροτική παραγωγή και η βιοτεχνία διαλύθηκαν, η ύπαιθρος και τα δάση εγκαταλείφθηκαν, τα νερά κι οι θάλασσες μολύνθηκαν.
Δύο δεκαετίες καταναλωτισμού και γκλαμουριάς έκρυψαν τη διάλυση των μέσων εξασφάλισης της ζωής και τη μεταφορά της παραγωγής σε χώρες φτηνής εργασίας και υπερεκμετάλλευσης.
Δύο δεκαετίες εξαθλίωσης των μεταναστών και μετατροπής των ανθρώπινων δικαιωμάτων από δικαίωμα όλων σε προνόμια για τους ντόπιους άνοιξαν τελικά το δρόμο για την κατάργηση των δικαιωμάτων και των ντόπιων.
Τώρα ο εργασιακός μεσαίωνας μπορεί να εγκαθιδρυθεί και εδώ. Τώρα οι ντόπιοι σαστισμένοι βλέπουν να υποδουλώνονται στους τραπεζίτες, να βρίσκονται στο έλεος των πολυεθνικών.
Τώρα οι μετανάστες και οι πρόσφυγες μετατρέπονται σε αποδιοπομπαίο τράγο, ένας αντιπερισπασμός από την αναζήτηση των πραγματικών υπευθύνων.
Τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, στον Άγιο Παντελεήμονα, συσσώρευσαν εσκεμμένα ανθρώπους και δυστυχίες για να δημιουργηθεί μια φιδοφωλιά εκτροφής φασιστικού λαϊκισμού – ως αντίδοτο στις εξεγέρσεις που φοβούνται πως θα’ ρθουν. Δεν θα τους περάσει.
Η Frontex ως σύμβολο βάζει ένα όριο:
τα σύνορα ελεύθερα για το χρηματιστικό κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και τους ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς, τις off-shore εταιρίες και το δουλεμπόριο εργαζομένων. Tα σύνορα κλειστά για τους ανθρώπους, τις ανάγκες, τα δικαιώματα.
Κι εμείς βάζουμε ένα άλλο:
Από τη μια πολυεθνικές, τραπεζίτες, φασίστες, όλα τα αποκρουστικά εξαμβλώματα του χρεοκοπημένου καθεστώτος. Από την άλλη εμείς, εργαζόμενοι, άνεργοι, προσωρινοί, απολυμένοι, νεόπτωχοι, πρόσφυγες και μετανάστες.
Ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους τα σύνορα είναι αδιάβατα, δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ανακωχή. Δε θα επιτρέψουμε να μετατραπεί η χώρα σε χωματερή ανθρώπων και δικαιωμάτων.
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν είναι θύματα – είναι άνθρωποι που αρνήθηκαν να αποδεχθούν το μέλλον που τους επεφύλασσαν πολυεθνικές και τραπεζίτες. Και τώρα πρέπει όλοι μαζί, μετανάστες και ντόπιοι να πολεμήσουμε ενάντια στον κοινό εχθρό.
Όλοι μαζί! Πιο πολλά στόματα, πιο δυνατές φωνές. Πιο πολλά χέρια, πιο πολλές γροθιές!
Και το αναλυτικότερο κείμενο για τη Frontex:
Τι είναι η Frontex;
Η Frontex λειτουργεί από το 2005 ως ευρωπαϊκή συνοριακή αστυνομία με σκοπό, όπως ισχυρίζεται, «το συντονισμό της επιχειρησιακής συνεργασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την ενίσχυση της ασφάλειας στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης, για την ελευθερία και την ασφάλεια των πολιτών της Ευρώπης».
Στην πράξη, αποτελεί ένα ευρω-στρατό ενάντια στους πρόσφυγες που φτάνουν στα σύνορα των Ευρωπαϊκών χωρών, συμβάλλοντας, σε συνεργασία με τις εθνικές συνοριοφυλακές, στη σύλληψη, τη φυλάκιση και την απέλασή τους.
Ποιο ήταν μέχρι σήμερα το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής;
Απώτερος σκοπός της Ε.Ε. είναι η εξωτερίκευση των συνόρων. Σε μεγάλο βαθμό αυτό ήδη συμβαίνει: κατασκευή φυλακών στις όμορες χώρες (Λιβύη, Μαρόκο, Ουκρανία κ.α.), παροχή εξοπλισμού, τεχνογνωσίας και μεγάλων χρηματικών ποσών, διμερείς συμφωνίες επαναπροώθησης.
Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να εγκλωβίσει όσους πρόσφυγες καταφέρουν να διασχίσουν τα ευρωπαϊκά σύνορα στις περιφερειακές χώρες: η Συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ στερεί από τους πρόσφυγες το δικαιώμα να επιλέγουν αυτοί τη χώρα που θα καταφύγουν και τους αναγκάζει να ζητούν άσυλο στην πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που φτάνουν. Μετά τις συμφωνίες επαναπροώθησης που υπέγραψαν Ισπανία, Ιταλία και Μάλτα με βορειοαφρικανικές χώρες, κύρια είσοδος των προσφύγων στην Ε.Ε. είναι πλέον η Ελλάδα, η οποία μετατρέπεται έτσι σε τεράστια φυλακή για χιλιάδες πρόσφυγες που θέλουν να μετακινηθούν σε άλλες χώρες αλλά εγκλωβίζονται εδώ.
Ποια είναι η δράση της Frontex στα ελληνικά σύνορα;
H Frontex δρα εδώ και λίγα χρόνια στη Μεσόγειο και το Αιγαίο, προσπαθώντας να καταστείλει τη μετανάστευση, υλοποιώντας στην πράξη αυτή την πολιτική. Επιτίθεται στις βάρκες των προσφύγων, στελεχώνει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και καταγράφει όσους πρόσφυγες μπαίνουν στην Ελλάδα, ώστε αυτοί να μην μπορούν να ζητήσουν μετά άσυλο σε άλλη χώρα της Ευρώπης. Στην πραγματικότητα όμως, κανένα στρατός και κανένα σύνορο δεν μπορεί να σταματήσει τους πρόσφυγες που παλεύουν για να σώσουν το μέλλον τους, ή ακόμα και τη ζωή τους.
Έτσι, το μόνο αποτέλεσμα ήταν οι πρόσφυγες να στραφούν από το Αιγαίο και τη Μεσόγειο προς τον Έβρο.
Τi κάνουν οι πρόσφυγες που φτάνουν στον Έβρο;
Οι πρόσφυγες συνεχίζουν να έρχονται «παράνομα» στην Ελλάδα, αφού δεν υπάρχει κανένας «νόμιμος» τρόπος να μεταναστεύσουν ή να φτάσουν στις χώρες που θέλουν να ζητήσουν άσυλο.
Μόλις μπαίνουν στη χώρα, παραδίνονται συνήθως στην Αστυνομία. Αν δεν απελαθούν ή δεν κλειστούν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, παίρνουν μια γραπτή εντολή να εγκαταλείψουν τη χώρα σε 30 ημέρες και προσπαθούν να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Όμως, απαγορεύεται να ταξιδέψουν έξω από τη χώρα με αυτό το χαρτί, ενώ δεν έχουν καμία ελπίδα να πάρουν άσυλο εδώ και δεν υπάρχει καμιά διαδικασία να νομιμοποιηθούν. Έτσι, παραμένουν εγκλωβισμένοι «χωρίς χαρτιά» και δικαιώματα σε μια αδιέξοδη κατάσταση.
Τι θα κάνει η Frontex στον Έβρο;
Από το Νοέμβρη του 2010, μετά από αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, η Frontex επεκτείνει τη δράση της και στα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα του Έβρου, με μια δύναμη 200 αστυνομικών, με ειδικά οχήματα, ελικόπτερα, θερμικές κάμερες κοκ.
Εγκατέστησε το στρατηγείο της Ορεστιάδα και αυτοδιαφημίζεται στα ΜΜΕ για το έργο της, το οποίο εκφράζει την «αλληλεγγύη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ελλάδα, απέναντι στους πρόσφυγες.
Τι σημαίνει στην πράξη η «αλληλεγγύη» της Ε.Ε.;
Στη πράξη, η Frontex διαχωρίζει τους πρόσφυγες σε αυτούς που είναι άμεσα απελάσιμοι και οι οποίοι δεν θα έχουν καν το δικαιώμα να καταθέσουν αίτηση ασύλου στην Ελλάδα ή άλλη χώρα. Οι πρόσφυγες αυτοί θα φυλακίζονται μέχρι να απελαθούν στις χώρες καταγωγής τους ή τις ενδιάμεσες, όπως η Τουρκία (για να προσπαθήσουν μετά ξανά και ξανά να περάσουν τα σύνορα).
Οι υπόλοιποι, αυτοί δηλαδή που προέρχονται από κάποια εμπόλεμη χώρα όπως η Σομαλία ή το Αφγανιστάν (ακόμα και το Ιράκ θεωρείται πια «ασφαλές»), θα παίρνουν την ίδια γραπτή εντολή για εγκατάλειψη της χώρας σε 30 ημέρες. Αν το επιθυμούν, θα καταθέτουν αίτηση ασύλου στην Ελλάδα, η οποία θα απαντά (σχεδόν πάντα αρνητικά) μέσα σε 30 ημέρες. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν θα έχουν το δικαιώμα να συνεχίσουν το ταξίδι τους στη χώρα προορισμού τους, αφού θα έχουν καταγραφεί και από την Frontex, και θα εγκλωβίζονται στην Ελλάδα, ή θα προβιβάζονται και αυτοί στην κατηγορία των απελάσιμων.
Επιπλέον, πρόσφυγες καταγγέλουν ότι οι αξιωματικοί της Frontex, κατά τη διαδικασία του αρχικού «κοσκινίσματος» των προσφύγων, παραποιούν την ηλικία και την εθνικότητά τους, ώστε να είναι άμεσα απελάσιμοι.
Τί θα φέρει η Frontex στην Ελλάδα και τον Έβρο;
Τα πρακτικά αποτελέσματα θα είναι ακόμα περισσότερη βία, βαρβαρότητα και καταστολή στα σύνορα της χώρας μας: ο Έβρος, τα νησιά, η Πάτρα ή η Ηγουμενίτσα καλούνται να σηκώσουν το βάρος του πολέμου ενάντια στους πρόσφυγες που κήρυξε ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επίσης, ακόμα περισσότεροι φυλακισμένοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης: τα στρατόπεδα κράτησης στο Φυλάκιο και το Σουφλί είναι πιο γεμάτα από ποτέ.
Τέλος, ακόμα περισσότεροι μετανάστες καταδικασμένοι στην παρανομία, ακόμα περισσότεροι πρόσφυγες εγκλωβισμένοι στις πόλεις μας χωρίς χαρτιά και χωρίς δικαιώματα, ακόμα μεγαλύτερη γκετοποίηση και βία στις γειτονιές.
Ποιοι έχουν συμφέρον από αυτούς τους φραγμούς;
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, το πιο αδύναμο κομμάτι της κοινωνίας, στοχοποιούνται ως ο «νέος εχθρός» για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Η κατάργηση των δικαιωμάτων τους και η εξαθλίωσή τους ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση των δικαιωμάτων όλων μας και την εξαθλίωση όλης της κοινωνίας, προς το συμφέρον των «μετόχων» της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.
Η μετατροπή τους σε εξιλαστήρια θύματα από τους ρατσιστές και τους φασίστες, αθωώνει όλους τους πραγματικούς υπεύθυνους για την υποβάθμιση των ζωών μας.
Τα κλειστά σύνορα και η δράση της Frontex μετατρέπουν τις γειτονιές μας σε χωματερές ανθρώπων και δικαιωμάτων και έτσι σε εκτροφεία φασιστικού λαϊκισμού.
Γιατί αντιδρούμε στην παρουσία της FRONTEX στον Έβρο;
Γιατί εναντιωνόμαστε στην στρατιωτικοποίηση των συνόρων και στον εκφασισμό των γειτονιών μας.
Γιατί πιστεύουμε όλοι και όλες εμείς, εργαζόμενοι και άνεργοι, φτωχοί και μετανάστες, μοιραζόμαστε τις ίδιες ανάγκες και έχουμε τους ίδιους εχθρούς.
Γιατί εναντιωνόμαστε στην ποινικοποίηση και το κυνηγητό των προσφύγων και των μεταναστών.
Γιατί απεχθανόμαστε τους ανθρωποκυνηγούς, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την καταστολή, τα ναρκοπέδια.
Γιατί σε «ξέφραγο αμπέλι» μας μετέτρεψε η ασυδοσία του χρηματιστικού κεφαλαίου που ληστεύει πόρους, κατακτήσεις και δικαιώματα και όχι η ελευθερία των προσφύγων να μετακινηθούν προς τις χώρες που επιθυμούν.
Γιατί το δικό μας όπλο είναι η αλληλεγγύη των εργαζομένων, των κυνηγημένων, των καταπιεσμένων, ντόπιων ή μεταναστών.
Πανελλαδική κινητοποίηση στον Έβρο, 18 Δεκέμβρη 2010
Αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις
