«Μιά σπίθα θέλουμε για να πάρουμε φωτιά» είπε χθες μια από τις γυναίκες της Πρωτοβουλίας Έδεσσας που μέσα σε τρεις μέρες συγκέντρωσαν και κουβάλησαν στα γραφεία του Κόκκινου στη Θεσσαλονίκη περί τα είκοσι κιβώτια φαρμακευτικό υλικό αγαθό για την Γάζα. Είχαν προηγηθεί οι φίλες και οι φίλοι από την Χαλκιδική και το Ωραιόκαστρο και οι Σερραίοι του ραδιοσταθμού «Μπλε Γιακάς». Με την επικράτεια να φλέγεται από ζόρια, δυστυχίες, καταστροφές και επιδρομές τροικανών, δανειστών και επενδυτών αποδείχθηκε ότι στον τόπο τα αποθέματα κουράγιου, αλτρουισμού, ευαισθησίας, συμπόνιας δεν έχουν εξαερωθεί.
Ιδού λοιπόν: το Κόκκινο έτριψε απλώς τις πετρωμένες ευαισθησίες και βγήκε η σπίθα. Και η σπίθα άναψε εκείνο το υλικό, που φαντάζει λίγο και ηττημένο ή και εξαφανισμένο όταν οι ορδές της γουρουνότητας παρελαύνουν στις λεωφόρους. Το υλικό υπάρχει και το γνώρισα στα γραφεία του Κόκκινου στις συλλογικές αλλά και τις ατομικές προσφορές για την απάλυνση και γιατρειά των δεινοπαθούντων της Γάζας.
Οι άνθρωποι αυτοί άκουσαν μια έκκληση και έσπευσαν από όλες τις μεριές της Θεσσαλονίκης. Μενεμένη και Αμπελόκηπους, κέντρο και Νεάπολη, Ξηροκρήνη και Κορδελιό, Σταυρούπολη και Καλαμαριά, Εύοσμο και Πολίχνη και τον δήμο Δέλτα. Εργάτες και δημόσιοι υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, φαρμακοποιοί και αρτοποιοί, ταξιτζήδες και μικρέμποροι. Αναλογίστηκαν το μέγεθος της τραγωδίας του παλαιστινιακού λαού. Έκλαψαν για τα εκατοντάδες μακελεμένα παιδιά. Ύστερα μέτρησαν το έχει τους. Όσα τους έχουν απομείνει από την επέλαση των σωτήρων της δικής μας πατρίδας. Πήγαν στο φαρμακείο της γειτονιάς, αγόρασαν αυτά που μπορούσαν, τους έβαλε και κανένα κουτί αντιβιοτικά επιπλέον ο φαρμακοποιός, πήραν το λεωφορείο και ανέβηκαν μέχρι τα γραφεία του Κόκκινου στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, την Καβάλα, τις Σέρρες.
Πρόσωπα λαικών ανθρώπων καταύγασαν τα πρωινά μας, τα μεσημέρια και τα απογεύματα. Συνταξιούχοι, σερβιτόροι και γιατροί, δικηγόροι και αγρότες σε ανιοδιοτελές δόσιμο. Δεν επιζητούν τις κάμερες και την επίδειξη. Δεν κραυγάζουν την ταπεινότητα. Την εκπέμπουν, διότι υφίσταται αυτοτελής, πηγή ενέργειας και ελπίδας. Παραδίδουν τις σακουλίτσες τους γεμάτοι αμφιβολία και φυσική συστολή για το μέγεθος της συνεισφοράς, «λίγα έφερα, τόσα μπορούσα», «αχ άλλοι φέραν μεγαλύτερη σακούλα, για δες και κούτες, μπράβο τους», «θα μου πουν άραγε τίποτα;», «πήρα τα σωστά φάρμακα άραγε;». Ανυπόκριτες αμηχανίες.
Από τις δυτικές και ανατολικές συνοικίες, ακροάτριες και ακροατές ενός ραδιοφώνου, οι άνθρωποί μας, οι αγαπημένοι μας άνθρωποι. Το κουράγιο μας και η μαγιά του αειθαλούς μέλλοντος της ανθρωπότητας.
Πρόσωπα χαρακωμένα από τις ταλαιπώριες ή περιποιημένα, αλλά που η καλοπέραση δεν υπέστειλε μέσα τους την συμπάθεια στον πόνο και τον καημό του Άλλου ενός άγνωστου που υποφέρει.
Ευεργέτες που δεν θέλουν έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημά τους, σπουδαίοι άνθρωποι με ταπεινή καταγωγή και εκ της ταπεινότητας τους ορμώμενοι είναι το αλάτι της γης ετούτης, του παρόντος και του μέλλοντος σπορείς, τεράστιοι ο καθένας τους μέσα στην μικρή τους μάζα.
Κάτω από τα πεζοδρόμια εξακολουθεί κυλάνε αθόρυβα και καιροφυλακτούν οι ποταμοί του ανθρωπισμού όπως τον εννοούμε στην μεγαλοσύνη του. Αρδεύουν ανιδιοτελώς το παρών και το μέλλον μας. Επιβεβαιώνοντας αυτό που όρισε ο Μιχάλης Κατσαρός «υπάρχουνε προϋποθέσεις / για μια καινούργια άνοιξη».
* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00- 12:00.