“Ο σταθμός των συμμοριτών μετέδωσεν εντυπώσεις του κομμουνιστή ηγέτου Μιλτιάδου Πορφυρογένη από την πρόσφατον επίσκεψιν του εις την Ελλάδα. ….Εξ αρμοδίας κυβερνητικής πηγής ανακοινώθησαν την νύκτα: Το ύφος της συνεντεύξεως του Πορφυρογένη, προδίδει την πλαστότητα αυτής.” (20/02/1955)
———————————————————-
Ο Μιλτιάδης Πορφυρογέννης γεννήθηκε στην Αγριά Βόλου το 1903. Καταγόταν από εύπορη σχετικά οικογένεια και μετά τις γυμνασιακές του σπουδές στον Βόλο συνέχισε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου σπούδασε νομικά. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του επέστρεψε στον Βόλο και άρχισε να δικηγορεί. Από πολύ νωρίς εντάχθηκε στις τάξεις του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδος όταν γνωρίστηκε με τον Ν. Ζαχαριάδη με τον οποίο και συνδέθηκε με στενή φιλία.
Εκλέχτηκε δυο φορές βουλευτής του ΚΚΕ, μια το 1932 για πρώτη φορά βουλευτής Βόλου και για δεύτερη φορά το 1936 βουλευτής με το «Παλλαϊκό Μέτωπο». Με την κήρυξη της Δικτατορίας του Ι. Μεταξά εκτοπίστηκε αρχικά στην Ανάφη, μετά στην Ακροναυπλία και τελευταία στην Κίμωλο.
Στις 16 Μάη 1941 δημοσιεύεται άρθρο του με τίτλο «όλοι στον αγώνα για την άμυνα της Κρήτης» στην εφημερίδα του Ηρακλείου «Κρητικά Νέα» με την υπογραφή Μιλτιάδης Πορφυρογένης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Παλλαϊκού Μετώπου, στο οποίο, αφού καταδικάζει τον ναζισμό-φασισμό με σκληρή γλώσσα, καλεί τον ελληνικό λαό σε αντίσταση κατά της φασιστικής κατοχής και στον «αγώνα για την άμυνα της Κρήτης, που είναι αγώνας για την απελευθέρωση της Ελλάδος» αλλά και τους κομμουνιστές να βρεθούν «στις πρώτες γραμμές» αυτού του αγώνα «για το τσάκισμα του χιτλερισμού και των πρακτόρων του σαν ένα τεράστιο βήμα προς την κοινωνική χειραφέτηση των εργαζομένων, προς την κοινωνική πρόοδο» («ΚΚΕ Επίσημα Κείμενα», τόμος 5ος , 1940-45, σελ. 54-55, 1973).
Συμμετείχε στη διάσκεψη του Λιβάνου ως εκπρόσωπος του ΕΑΜ και στη συνέχεια μετείχε στην κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου από τις 2 Σεπτεμβρίου 1944 έως την παραίτησή της στις 18 Οκτωβρίου 1944 και συμμετείχε στη συμφωνία της Καζέρτας (26 Σεπτεμβρίου 1944) μετά την οποία επέστρεψε στην Ελλάδα.
Εντούτοις, μεταβαίνοντας στο συνέδριο του γαλλικού ΚΚ στο Στρασβούργο (1947) έκανε σε δημόσια δήλωση του αναφορά στην προοπτική συγκρότησης “κυβέρνησης του βουνού” από το ΚΚΕ. Η δήλωση αυτή χαρακτηρίστηκε “βόμβα του Στρασβούργου”.
«Η αποφασιστική επίδοση και ανάπτυξη του ΔΣΕ, μπροστά στο γεγονός της αμερικανοαγγλικής πολιτικής και της μοναρχοφασιστικής αδιαλλαξίας, αναγκαστικά τείνει ν’ αποκρυσταλλωθεί και αποκρυσταλλώνεται κιόλας, προς τη δημιουργία μιας λεύτερης δημοκρατικής Ελλάδας, με δική της κυβέρνηση και δική της υπόσταση …» («Χρονικό του αγώνα 1878-1951», σελ. 71, 1952)
Με άλλα λόγια ανακοίνωσε ότι το ΚΚΕ θα προχωρήσει στη συγκρότηση κυβέρνησης του βουνού, που τελικά έγινε πράξη το Δεκέμβρη το 1947 και στην οποία ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης υπήρξε υπουργός Δικαιοσύνης.
Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ, ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης διέφυγε στο εξωτερικό αναλαμβάνοντας υπεύθυνος της Επιτροπής Διαφώτισης και του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ για τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης όπου και ταξίδευε παράνομα πραγματοποιώντας συναντήσεις μυστικά με διάφορους έλληνες πολιτικούς της Αριστεράς και του Κέντρου, συζητώντας μαζί τους την πολιτική κατάσταση στη χώρα και βολιδοσκοπώντάς τους για τις προθέσεις τους.
Στην Ελλάδα ήρθε δυο φορές παράνομος, την πρώτη το Σεπτέμβρη του 1954 ως το Φλεβάρη του 1955 και τη δεύτερη, το Γενάρη του 1956 ως το Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου, χωρίς να συλληφθεί. Τη δεύτερή του επίσκεψη αφορά και το δημοσίευμα της “Μακεδονίας” στις 20/2/1955 που παραθέτουμε εδώ:
“Ο σταθμός των συμμοριτών μετέδωσεν εντυπώσεις του κομμουνιστή ηγέτου Μιλτιάδου Πορφυρογένη από την πρόσφατον επίσκεψιν του εις την Ελλάδα. ….Εξ αρμοδίας κυβερνητικής πηγής ανακοινώθησαν την νύκτα: Το ύφος της συνεντεύξεως του Πορφυρογένη, προδίδει την πλαστότητα αυτής.” (Εφημερίδα Μακεδονία, 20/2/1955)
Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην Τσεχοσλοβακία τήρησε αποστάσεις από την καθαίρεση του Νίκου Ζαχαριάδη και την “Αποσταλινοποίηση”. Πέθανε το 1958 περιθωριοποιημένος από τη νέα καθοδήγηση του ΚΚΕ.
Το Αφιέρωμα 2012 μπορείτε να το βρέιτε εδώ.
