Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, εξετάσαμε τις απόψεις των 6 ακροδεξιών σχηματισμών σε σχέση με τις γυναίκες. Διαπιστώσαμε ότι δεν έχουν όλοι σαφώς διατυπωμένες θέσεις και επιβεβαιώσαμε ότι δεν υπάρχει στη θεματολογία τους η έμφυλη ισότητα.
Το βασικό όχημα για να αναφερθούν στις γυναίκες είναι η οικογένεια, η γυναίκα παίρνει αξία ως μητέρα και άρα σύγχρονη ηρωίδα, που συμβάλλει με το σώμα της στην αναπαραγωγή του καθαρού ελληνικού έθνους (sic), και άρα αποτελεί ουσιαστικά το μέσον για να λυθεί το δημογραφικό «πρόβλημα». Καμία αναφορά δεν γίνεται σε δικαιώματα των γυναικών ή στην ισότητα των φύλων – αντίθετα, ξεπηδούν έννοιες όπως ο «φεμιναζισμός» (Κρανιδιώτης, Μπογδάνος) και η «μητριαρχία» (Λατινοπούλου), οι οποίες στέκονται εμπόδιο στην ασφάλεια που πρέπει να νιώσει η γυναίκα ως «κέντρο του έθνους» (Κρανιδιώτης).
Όσοι από τους σχηματισμούς έχουν προγραμματικές θέσεις, έχουν ξεχωριστή κατηγορία για το δημογραφικό, το οποίο θεωρείται ως και «το νούμερο ένα πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει η Ελλάδα σήμερα» (Κασιδιάρης). Σε αυτό εστιάζουν και για αυτό προτείνουν λύσεις. Η στάση τους μπορεί να συνοψιστεί στη φράση του Βελόπουλου «Πεθαίνουμε δημογραφικά, δεν δίνετε κίνητρα να γεννηθούν Έλληνες, μπολιάζετε τη χώρα, θέλετε και αμβλώσεις». Σε σχέση με το δημογραφικό, εκφράζεται ανησυχία για τη γήρανση του πληθυσμού, την υπογεννητικότητα και τη γέννηση παιδιών από μετανάστες και πρόσφυγες, και άρα χρειάζεται «προστασία του ισοζυγίου Ελλήνων έναντι μεταναστών» μέσω εντατικής φύλαξης των συνόρων (Εμφιετζόγλου). Προγραμματικές λύσεις για το δημογραφικό προτείνουν η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου και οι Έλληνες του Κασιδιάρη: και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για μια δέσμη συγκεκριμένων οικονομικών, επιδοματικών, φορολογικών, στεγαστικών, εργασιακών μέτρων ώστε να ενθαρρύνεται η δημιουργία οικογένειας και να ανασχεθεί η «δημογραφική κατάρρευση» (Κασιδιάρης).
Δεύτερο όχημα για την αναφορά στις γυναίκες είναι οι αμβλώσεις – πουθενά δεν αναφέρονται ως δικαίωμα. Οι γυναίκες είναι πρωτίστως μητέρες και αποστολή τους είναι η αναπαραγωγή και η ανατροφή των παιδιών – εξού και προτείνεται ισόβια συνταξιοδότηση των τρίτεκνων και άνω μητέρων. Ποικίλλει η στάση των σχηματισμών και των αρχηγών τους στο ζήτημα των αμβλώσεων, που θεωρούνται από «ειδικού τύπου φόνος» (Τζήμερος) έως και έγκλημα. Κοινή θέση τους είναι πως πρέπει οι αμβλώσεις να αποθαρρύνονται, ορισμένοι αναφέρουν και την ανάγκη για αλλαγή στη σχετική νομοθεσία. Ο Βελόπουλος μάλιστα έχει προτείνει μέσα στη Βουλή να γίνει δημοψήφισμα για τις αμβλώσεις. Κατά τον Εμφιετζόγλου, «ετησίως μία πόλη σαν τη Λάρισα αφανίζεται μέσω των αμβλώσεων», όπως αναφέρει στο σχετικό προεκλογικό του βίντεο στο youtube.
Τέλος, έντονα αντιδρούν αρχηγοί και στελέχη των σχηματισμών στον όρο γυναικοκτονίες, π.χ. αρνούμενοι τον όρο και αντιτάσσοντας 4 δολοφονίες ανδρών από γυναίκες (Λατινοπούλου) ή μιλώντας για «φεμιναζισμό της πολιτικής ορθότητας» (Μπογδάνος).
Οι θέσεις των ακροδεξιών σχηματισμών για τον ρόλο της γυναίκας και την έμφυλη ισότητα δεν είναι καινούργιες και δεν μας εκπλήσσουν. Παραπέμπουν σε κλασικές ναζιστικές θεωρίες περί καθαρότητας του έθνους και ευγονίας, η οποία εξασφαλίζεται μέσω γυναικών υγιών και πολύτεκνων. Ομολογημένος ή όχι, ο φόβος της επιμειξίας απηχεί ναζιστικές αντιλήψεις περί αλλοίωσης της βιολογικής-φυλετικής καθαρότητας του έθνους.
Διαβάστε ακόμη: Εκλογές και Ακροδεξιά #1-Who is Who
