Σε μια πρωτοφανή ενέργεια προχώρησε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης ζητώντας την τιμωρία των φτωχών συμπολιτών μας που για να επιβιώσουν συλλέγουν μεταλλικά αντικείμενα από τους κάδους σκουπιδιών για να τα μεταφέρουν με καρότσια σε σούπερ μάρκετ. Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης κατέθεσε μήνυση εναντίον ” ομάδων ατόμων που τελούν διακεκριμένες κλοπές κατ΄ εξακολούθηση, κατ΄ επάγγελμα και κατά συνήθεια, ενώ παράλληλα προκαλούν καταστροφές και βλάβες στους κάδους ανακύκλωσης”. Μάλιστα σύμφωνα με τον Αντιδήμαρχο Ανακύκλωσης και καθαριότητας η μήνυση κατατίθεται όχι μόνο για πολιτικούς αλλά και για αισθητικούς λόγους….
Ο δήμος Θεσσαλονίκης αντί να αναζητήσει τρόπους επίλυσης του ζητήματος και υποστήριξης των ατόμων που ζουν σε ακραίες συνθήκες φτώχεις τους καθιστά υπεύθυνους της εξαθλίωσής τους και επιπλέον τους μηνύει…
«Είναι μεγάλο πρόβλημα και πρέπει να λυθεί σε εθνικό επίπεδο, σε επίπεδο αστυνομίας, ΣΔΟΕ και εισαγγελίας. Είναι Βουλγαρόγυφτοι, Αλβανοί και Έλληνες που κλέβουν χαρτί και μέταλλα και στη συνέχεια τα πηγαίνουν και τα πωλούν σε επιχειρήσεις εντός της Θεσσαλονίκης», ανέφερε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο αντιδήμαρχος Ανακύκλωσης και Καθαριότητας, Θανάσης Παππάς.
«Δεν είναι μόνο η οικονομική ζημιά που προκαλούν στο Δήμο και κατ΄ επέκταση από τους κατοίκους που αντλούν ωφέλεια από την ανακύκλωση των προϊόντων. Είναι θέμα λειτουργικό και αισθητικό, καθώς δίπλα σε κάθε κάδο βλέπεις και από έναν να κλέβει. Στη συνέχεια, πετά ότι δεν του χρειάζεται βρομίζοντας όλο τον τόπο» πρόσθεσε.
Η ενέργεια αυτή βρίσκει σύμφωνο και τον διευθυντή της Ελληνικής Εταιρίας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης Γ. Ραζή. Να υπενθυμίσουμε ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης έχει συνάψει από τις 9 Μαΐου 2011 σύμβαση συνεργασίας για την διαχείριση δημοτικών αποβλήτων συσκευασίας με την ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «Ελληνική Εταιρία Αξιοποίησης – Ανακύκλωσης ΑΕ».
Σύμφωνα με τον κ. Ραζή: “πρόκειται για συνέπεια της κρίσης, που έχει ενταθεί σε μέγιστο βαθμό κυρίως σε αστικές περιοχές και ιδιαίτερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το 2013 εκτιμάται ότι από τους μπλε κάδους αφαιρέθηκαν περίπου 30.000 τόνοι υλικών”. “Κατά τη γνώμη μας αυτό που κρίνεται σημαντικότερο είναι η διερεύνηση, από τις Αρχές, της διαδρομής κατά την περαιτέρω διακίνηση και εμπορία των αφαιρούμενων υλικών και όχι κυρίως κατά τη φάση της αφαίρεσης, ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο πρόκειται για περιβαλλοντικά ορθή και οικονομικά/φορολογικά σύννομη πρακτική και να ληφθούν τα ανάλογα, κατά περίπτωση, μέτρα”.