Του Θεόφιλου Σιχλετίδη
Ποτέ και κανένας πολιτικός αντίπαλος της νέας ελληνικής κυβέρνησης, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, δεν έκρυψε πως κάπου, κάπως, κάποτε, συζήτησε το θέμα της αριστερής παρένθεσης. Αυτό που έκρυβαν, και λογικό είναι οπότε να μην τους κατηγορούμε τώρα τους ανθρώπους, ήταν ότι δούλευαν μεθοδικά πάνω σε αυτό το σχέδιο. Αυτή η δουλειά, σε πολλές περιπτώσεις με βάθος και λεπτομέρειες, δεν άρχισε προχθές που έκλεισαν οι τράπεζες, ούτε στις 26 Ιανουαρίου όταν ο Τσίπρας πήρε την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση. Άρχισε το Μάιο του 2012, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε τον κόσμο να κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει μία κυβέρνηση της Αριστεράς και ο κόσμος έκανε ότι μπορούσε με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποκτήσει μία αριστερή αξιωματική αντιπολίτευση. Από τότε, ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2012, οι πολιτικοί αντίπαλοι της νέας ελληνικής κυβέρνησης, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό, σχεδίαζαν και μελετούσαν κινήσεις που θα οδηγούσαν σε γρήγορη πτώση μία κυβέρνηση της Αριστεράς.
Το όλο πακέτο αυτών των κινήσεων βρίσκεται από το περασμένο Σαββατοκύριακο μπροστά στα μάτια μας και σήμερα, καθώς πλησιάζουμε όλο και περισσότερο προς την Κυριακή, δεν μπορεί αρκετοί και αρκετές από την απ’ εδώ πλευρά να γκρινιάζουν για τη στάση που έχει η συντριπτική μερίδα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Στο σχέδιο «να τους ρίξουμε γρήγορα» τα ΜΜΕ είναι το… διαμάντι του στέμματος και ο αγώνας που δίνουν είναι λυσσαλέος καθώς αν επικρατήσει το «ΝΑΙ» οι βαρόνοι/ιδιοκτήτες τους θα είναι αυτοί που θα έχουν τον πρώτο λόγο στις πολιτικές εξελίξεις και οι τράπεζες θα ανοίξουν πρώτα γι’ αυτούς. Αλλά ας μην μείνουμε μόνο στα βασικά. Από το Μάιο του 2012 είχαν σχεδιαστεί και οι συγκεντρώσεις τύπου «κατσαρόλα» και η γενικευμένη στάση πληρωμών στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και οι πρωτοβουλίες εργοδοτικών φορέων και συλλόγων επιστημόνων/ελευθέρων επαγγελματιών και οι συλλογές υπογραφών μόνιμα ανησυχούντων για το «πού πάνε τα πράγματα» πανεπιστημιακών και ανθρώπων του χώρου των τεχνών. Αυτός ο σχεδιασμός τώρα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη για να πέσει η νέα ελληνική κυβέρνηση.
Η ακύρωση αυτού του σχεδιασμού, η νίκη του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα, η πολιτική επικράτηση της νέας ελληνικής κυβέρνησης, δεν είναι μόνο μία μεγάλη ιστορία, είναι θέμα προοπτικής. Αν αυτός ο σχεδιασμός δεν ακυρωθεί, αν νικήσει το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα, αν η νέα ελληνική κυβέρνηση πέσει, τότε το πρόβλημα δεν θα είναι μόνο τα νέα μέτρα σε βάρος των πολλών, ότι πάλι θα τη γλυτώσει το 20% των πλουσιότερων, ότι θα παραδοθεί σε επενδυτές/πειρατές άνευ όρων το σύνολο της δημόσιας περιουσίας, αλλά πως θα κοιτάς στο μέλλον και δεν θα βλέπεις τίποτα.
*Ο Θεόφιλος Σιχλετίδης είναι ένας από τους Δύο Λύκους: καθημερινά, 12 με 1, στο ρ/σ «Στο Κόκκινο 93,4»