Στα πλαίσια του προεκλογικού διαλόγου το alterthess έθεσε ερωτήσεις σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης, τη κρίση στην Ελλάδα, την άνοδο του φασισμού σε υποψήφιους/ες Ευρωβουλευτές ενόψει των εκλογών της 25ης Μαϊου. Ο Γιώργος Αρχοντόπουλος, Πρόεδρος των Εργαζομένων της ΕΥΑΘ, μέλος του “SOSτε το νερό” και Υποψήφιος Ευρωβουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ απαντά στο alterthess.gr.
Οι ευρωεκλογές διεξάγονται σε μια κρίσιμη περίοδο όπου η χώρα τελεί υπό το καθεστώς επιτήρησης από την τρόικα, οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών προωθούν τη πολιτική της λιτότητας και η κοινωνία μαστίζεται από τη φτώχεια και την ανεργία. Ο συνδυασμός με τον οποίο εσείς επιλέξατε να είστε υποψήφιος τι προτάσσει για την έξοδο από τη κρίση;
Η Κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, δεν έχει πλέον καμιά επαφή με την κοινωνία και των λαό. Υπηρετεί τα συμφεροντα της τρόικας, των δανειστών και της εγχώριες διαπλοκής, ξεπουλώντας καθε κοινωνικό αγαθό και παραδίδοντας τη χώρα και τον λαό στα κοράκια του διεθνούς και ντοπιου κεφαλαίου. Η μόνη διέξοδος είναι να τελειώσουμε με αυτή την κυβέρνηση, αλλά και όλο το σύστημα της διαπλοκής που την στηρίζει. Χρειάζεται μια νέα μεταπολίτευση, με πρωταγωνιστή αυτή τη φορά τον λαό. Μια τέτοια μεγάλη αλλαγή, θα γίνει εφικτή μόνο με την πλατιά συμμετοχή του λαού στην πολιτική, με την πραγματική δημοκρατία και με νέες αξίες και ηθική. Θα γίνει μόνο αν σηκωθούμε απ’ τον καναπέ, οχι απλά για να αντισταθούμε και να διεκδικήσουμε αυτή την φορά, αλλά για να δημιουργήσουμε, να συμβάλουμε ο καθένας με τις γνώσεις του, για μια μεγάλη παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση, για να χτίσουμε μια Νέα Ελλάδα. Αυτό νομίζω είναι και το βασικό στοιχείο της πρότασης μας για την έξοδο απ’ την κρίση, δεν παραθέτουμε μόνο νούμερα και σχέδια επι χάρτου, αλλά λέμε και το ποιος θα τα υλοποιήσει, και προσπαθούμε με αυτές τις ζωντανές δυνάμεις τις κοινωνίας να κινηθούμε μαζί.
Είναι φανερό πως οι αρμοδιότητες του ευρωκοινοβουλίου συνεχώς υποβαθμίζονται ενώ έχουν αναδειχθεί ζητήματα έλλειψης δημοκρατίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θέτουν στο προσκήνιο το ζήτημα της συμπόρευσης, με αυτούς τους όρους, των χωρών της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Ποια είναι η άποψή σας για το μέλλον της Ευρώπης;
Η Ε.Ε λειτουργεί από καιρό σαν ένα σύνολο θεσμών και μηχανισμών που λειτουργούν απέναντι στα συμφέροντα της πλειοψηφίας των πολιτών της Ευρώπης. Μια κάστα τεχνοκρατών αποφασίζει για εμάς, χωρίς εμάς, πίσω από κλειστές πόρτες. Από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές ξεπουλήματος των κοινωνικών αγαθών και διάλυσης των εργασιακών δικαιωμάτων, μέχρι τις ωμές παρεμβάσεις στα πολιτικά τεκταινόμενα χωρών όπως έδειξαν και οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τα γεγονότα στις Κάννες πριν 3 χρόνια, αυτή η πραγματικότητα είναι φανερή πλέον στον καθένα. Αποτέλεσμα αυτής είναι και ο συνεχώς αυξανόμενος ευρωσκεπτικισμός, προοδευτικής αλλά και συντηρητικής κατεύθυνσης. Γίνεται, λοιπόν, ολοένα και πιο φανερο ότι αυτή η Ευρώπη δεν έχει μέλλον.
Για να έχει μέλλον η προσπάθεια συνεργασίας των λαών στην Ευρωπαϊκή ήπειρο απαιτείται μία μεγάλη στροφή. Μια νέα «δημοκρατική επανάσταση» σε όλη την Ευρώπη, που θα βάλει στο στόχαστρο τη μερκελική Ευρώπη και μέσα από το συντονισμό των αγώνων, την υποστήριξη προοδευτικών κυβερνήσεων θα ανοίξει το δρόμο για την πραγματική συνεργασία των λαών στη βάση ισοτιμίας και αλληλεγγύης. Η υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα για την προεδρεία της Κομισιόν και ο πιο ενεργητικός ρόλος που διεκδικεί η ελληνική αριστερά, είναι επιλογές που θέλουν να συμβάλλουν σ’ αυτό ακριβώς, στο άνοιγμα ενός άλλου δρόμου για την Ευρώπη.
Παρατηρούμε μία σταδιακή άνοδο νεοναζιστικών και φασιστικών κομμάτων σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Το παράδειγμα της Χρυσής Αυγής στη χώρα μας είναι χαρακτηριστικό. Τι προκαλεί κατά τη γνώμη σας την εκλογική άνοδο τέτοιων μορφωμάτων, όταν οι μνήμες στην Ευρώπη είναι ακόμη νωπές αλλά και πώς μπορούν οι λαοί να αντιμετωπίσουν αυτό το φαινόμενο;
Είναι σαφές ότι η βασική αιτία της ανόδου της ακροδεξίας σαν ρεύμα σε μία σειρά χώρες της Ευρώπης είναι οι ασκούμενες πολιτικές που οδηγούν μεγάλα τμήματα των λαών στο περιθώριο. Από την άλλη η συρρίκνωση της δημοκρατίας, η διαρκής καταπάτηση δημοκρατικών δικαιώματων όπως συμβαίνει αυτές τις μέρες με τη προσπάθεια της κυβέρνησης να απαγορεύσει το δημοψήφισμα για το νερό στη Θεσσαλονίκη , ή η στήριξη από μέρους Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων των νεοναζί στην Ουκρανία στρώνουν το εδάφος για τη φασιστικοποίηση της πολιτικής ζωής. Για να μη γίνει η κρίση τροφή για το φασισμό απαιτούνται πολιτικές από την αριστερά και το προοδευτικό κόσμο που θα ανακτούν την πολιτική ηγεμονία ,που θα συγκροτούν το λαό σε πρωταγωνιστή και όχι θεατή των εξελίξεων και έτσι θα απομονώνουν τις φασιστικές ομάδες.
Τι συμβολίζει η δική σας συμμετοχή στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ;
Λίγες μέρες μετά το πολύ επιτυχημένο δημοψήφισμα για το νερό στη Θεσσαλονίκη, θα μπορούσα να αναφέρω μόνο τη διάθεση του ΣΥΡΙΖΑ να αναδείξει, να στηρίξει και να εκφράσει αυτό το μεγάλο κίνημα, το κίνημα για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών απ’ τα αρπακτικά των πολυεθνικών. Δεν θα σταθώ εκεί όμως. Νομίζω πως το βασικό μύνημα που στέλνει η δική μου συμμετοχή, αλλά και των υπολοίπων κινηματικών υποψηφιοτήτων είναι η δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει τους αγώνες τις κοινωνίας, και σαν αυριανή κυβέρνηση να συμπορευτεί με αυτούς. Αντίστοιχα και απ’ την πλευρά των κινημάτων, δείχνει μια ωρίμανση και κατανόηση ότι μια μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, είναι όρος για να έχουν ελπίδα να νικήσουν και οι επιμέρους αγώνες, μια κατανόηση πως αν ο Σαμαράς συνεχίσει να κυβερνά δεν θα μείνει τίποτα όρθιο τους επόμενους μήνες.
Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Ανθρωποι των κινημάτων στελεχώνουν τα ψηφοδέλτια της Αριστεράς σε όλες τις ευρωπαικές χώρες. Ένα παράδειγμα, άξιο αναφοράς είναι ο σύντροφος, Τομάσσο Φατόρι, εκ των πρωταγωνιστών του κινήματος για την υπεράσπιση του νερού στην Ιταλία, ο οποίος συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο της «Αλλης Ευρώπης με τον Τσίπρα» που έχει ταράξει την πολιτική ζωή της γειτονικής μας χώρας. Αυτοί, οι άνθρωποι των κινημάτων είναι η απόδειξη ότι διαφέρουμε απ’ αυτούς που ως τώρα διαχειρίστικαν την πολιτική στην Ευρώπη. Δύναμη μας δεν είναι οι τεχνοκράτες και οι ισχυρές πολιτικές και οικονομικές οικογένειες. Δύναμη μας είναι οι ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας, που μπορούν και θέλουν να αλλάξουν ριζικά την Ευρώπη.