Με ένα συμβολικό δρώμενο εργαζόμενοι και μέλη των Προγραμμάτων Πρόληψης και Απεξάρτησης εξέφρασαν τη διαμαρτυρία τους ενάντια στο νομοσχέδιο που διαλύει την απεξάρτηση στην χώρα. Το νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση προς ψήφιση και αναμένεται να μπει σε εφαρμογή στην αρχή του νέου έτους, καταργεί όλα τα εγκεκριμένα και διεθνώς αναγνωρισμένα προγράμματα απεξάρτησης και τα αντικαθιστά με ένα Αθηνοκεντρικό, συγκεντρωτικό και γραφειοκρατικό Οργανισμό στον οποίο θα ενταχθούν τα ιδιωτικά συμφέροντα και που θα δίνει έμφαση στην υποκατάσταση, υποτιμώντας το ψυχοκοινωνικό μοντέλο.
Κρατώντας κόκκινα μπαλόνια στα χέρια μέλη των Προγραμμάτων Πρόληψης και Απεξάρτησης ΚΕΘΕΑ Ιθάκη, Προμηθέας, Αργώ, Ιανός, Μέθεξις και οι σύλλογοι των οικογενειών συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Ναυαρίνου ενώ παράλληλα κάλεσαν τον κόσμο να στηρίξει τον αγώνα τους, στα πλαίσια των ευρύτερων κινητοποιήσεων για τη Δημόσια Υγεία στη χώρα. Ένα κόκκινο μπαλόνι έσκασε στον ουρανό συμβολίζοντας το γκρέμισμα μιας προσπάθειας που εδώ και δεκαετίες έδινε έμφαση στη ζωή.
«Ένα μπαλόνι, κόκκινο, όπως το αίμα της ζωής. Ένα μπαλόνι, παλλόμενο όπως το σφρίγος της νεότητας, γεμάτο ζωή. Το βλέπεις να πετά σε ουρανό φωτεινό και να κινείται ελεύθερα, σε καθαρό αέρα. Και έπειτα ένας κίνδυνος, σε μια στιγμή: ασεβής, προσβλητικός, βίαιος. Κόκκινος και αυτός. Το μπαλόνι σκάει κι η ανάσα χάνεται. Μένει ένα άδειο κουφάρι. Το μέχρι πρότινος ζωντανό μπαλόνι, μεταμορφώνεται σε άνευρο πλαστικό σκουπίδι.
Από την καθαρή ζωή στην εξάρτηση, ο δρόμος δεν είναι πάντα μακρύς. Πολλές ανάσες και δύσκολες χρειάζονται για να επιστρέψεις από τη χρήση στην καθαρότητα. Να βρεις ξανά το ζωηρό κόκκινο χρώμα, στα μάγουλα και στην ψυχή!» ακουγόταν από τα μεγάφωνα που στήθηκαν στην πλατεία. Οι εργαζόμενοι και τα μέλη των προγραμμάτων εκφράζουν τον φόβο τους ότι για κάθε μπαλόνι που θα σκάει βίαια στον ουρανό, σύντομα δεν θα υπάρχει εκείνο το χέρι που θα προλάβει να το πιάσει.Η υπόθεση ΖΩΗ μας αφορά όλους και δε θα δεχτούμε να διακυβεύεται επιπόλαια στα χέρια κανενός. Ούτε να σκάει σα μπαλόνι…»
.
