in ,

Ξεκινάει διαδικτυακά το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης- Οι προτάσεις μας (μέρος α΄)

Ξεκινάει διαδικτυακά το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης- Οι προτάσεις μας (μέρος α΄)

Το 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αλλάζει συνήθειες λόγω ιδιαίτερων συνθηκών και μεταβαίνει αναγκαστικά από την μεγάλη στην μικρή οθόνη με δωρεάν προβολές. Έναρξη αύριο στις 19 του Μάη και διάρκεια μέχρι τις 28 του μήνα. Ήρθε η ώρα να περάσουμε στις προτάσεις μας που θα αποτελέσουν οδηγό όσον αφορά τα ντοκιμαντέρ που θα παρακολουθήσουμε.

Του Μίλτου Τόσκα

“I am not alone” του Γκαρίν Χοβανισιάν. Η κάμερα ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής τον αγώνα του δημοσιγράφου (νυν πρωθυπουργού της Αρμενίας), Νικόλ Πασινιάν ενάντι στην επανεκλογή του Σερζ Σαργκσιάν που τείνει να γίνει δικτάτορας της χώρας. Μία από τις πιο εντυπωσιακές πράξεις πολιτικής ανυπακοής στη σύχρονη ιστορία.

“ΧΨ Τσέλσι”. Η απόλυτα επίκαιρη ιστορία των WikiLeaks έρχεται στις οθόνες μας. Ένα οδοιπορικό επιβίωσης κι αναζήτησης ταυτότητας που διατρέχει έναν τριπλό άξονα: πολιτική, αδηφαγία των ΜΜΕ, δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.

Τρίτη μας επιλογή ο “Πολίτης Χ”. Ο “νέος τσάρος” της Ρωσίας εκμηδένισε κάθε εσωτερικό ανταγωνισμό, ο Χοντορκόφσκι πλήρωσε με πολυετή φυλάκιση. Ένα οξυδερκές, πολυεπίπεδο χρονικό της πρόσφατης ρωσικής ιστορίας.

“Χολή” της Ίρα Α. Γκοριάνοβα. Η σκηνοθέτης με λεπτούς χειρισμούς εξερευνά πως μπορούμε να μάθουμε περισσότερα για τον εαυτό και τις αρρώστιες μας, μεταξύ άλλων για τις κοινωνικές νόσους όπως ο φασισμός -ο καρκίνος του 20ού αιώνα.

Το “Ημερολόγιο από τη Γαλλία” των Κλοντίν Νουγκαρέ και Ρεϊμόν Ντεπαρντόν στο πλαίσιο του αφιερώματος για τον σπουδαίο εμβληματικό Γάλλο φωτογράφο και ντοκιμαντερίστα.

“Αντρέι Ταρκόφισκι:Mία προσευχή”. Φόρος τιμής του υιού στο έργο του πατέρα. Ο Ταρκόφσκι στοχάζεται για το σινεμά, την ποίηση, την πνευματικότητα, τη μνήμη, τον θάνατο.

“Βούδας στην Αφρική”-Νίκολ Σάφερ. Το τρυφερό πορτραίτο ενός νέου ανθρώπου που πασχίζει να βρει την ταυτότητά του πέρα από τις επιβολές της κουλτούρας, της θρησκείας και της γεωγραφίας.

Βουτιά στο Διεθνές Διαγωνιστικό, “Σπίτι μου” του Ράντου Τσορνίτουτς από τη Ρουμανία. “Αναζητούν ένα σημείο αναφοράς για να μείνουν ενωμένοι” στις αλλαγές που φέρνει ο χρόνος. Μία τρυφερή ματιά σε μία ανορθόδοξη οικογένεια που αναζητά την αποδοχή και διεκδικεί έναν δικό της ορισμό της ελευθερίας.

“Τhis is not a movie” του Γιουνγκ Τσανγκ με τον Ρόμπερτ Φισκ παρόντα στην προβολή. Μία ζωή στην πρώτη γραμμή του πυρός. Μία ταινία που εξυμνεί την αξία της βιωματικής εμπειρίας στην αιώνια αναζήτηση της αλήθειας, ομολογουμένως απαραίτητη στην εποχή των fake news.

Eπίσης αξιόλογες προτάσεις είναι το Ασουάνγκ, το “White Riot” , αλλά και το Koλομβία, που θα αναφερθούν ενδελεχώς στη συνέχεια.

“Πες μου ένα τραγούδι”. Βρισκόμαστε σε ένα βουδιστικό μοναστήρι στα Ιμαλάια. Ένα απρόσμενο και βαθυστόχαστο ντοκιμαντέρ που μας κάνει να ξανασκεφτούμε την επιρροή της τεχνολογίας και παράλληλα μας παρακινεί να επαναπροσδιορίσουμε την αντίληψή μας για τις ανθρώπινες σχέσεις.

“Μy Octopus Teacher” των Πίπα Έρλις και Τζέιμς Ριντ στο πλαίσιο του αφιερώματος “Ανθρωπόκαινος”. Μία αναπάντεχη περιπέτεια, μία ιστορία φιλίας, ένα τρυφερό μάθημα σεβασμού, ελευθερίας και κοσμολογίας.

“Φωτογράφος Πολέμου” του Μπόρις Μπ. Μπέρτραμ. Ένα λεπτεπίλεπτο ψυχολογικό πορτραίτο ενός ανθρώπου που έχει καταγράψει μεθοδικά τη θλίψη και την οδύνη και παλεύει να φέρει εις πέρας την μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής του. Να ισορροπήσει ανάμεσα στο χρέος (πατέρας) και τη δουλειά του.

Ένα ροτοσκοπικό animation, o “Πύργος”-Kιθ Μέιτλαντ. “Ένας πύργος είναι πάντα σύμβολο δύναμης κι εξουσίας. Διαβάζοντας τον τίτλο, σου κινεί την περιέργεια, τι μπορεί άραγε να συνέβει, την πρώτη Αυγούστου του 1966 στην Πανεπιστημιούπολη του Τέξας; Ό,τι και να σκεφτείς είναι λίγο νομίζω. Όσο τρελά σενάρια και κάνει το μυαλό κάποιου, δεν μπορεί να αγγίξει την οδυνηρή πραγματικότητα”.

“Ο Προφήτης κι οι Εξωγηίνοι”. Οι αιρέσεις είναι συνυφασμένες με την μεγαλομανία, την ανθρώπινη αφέλεια και τον εξόφθαλμο προσηλυτισμό. Ένα οξυδερκές και χιουμοριστικό ντοκιμαντέρ που ξεδιπλώνει την ιστορία του Ραέλ, ιδρυτή και ηγέτη της μεγαλύτερης σέκτας πιστών των UFO και στοχάζεται στις έννοιες της πίστης και της λύτρωσης.

Τέλος, κρατώ το “Μητέρα-Παιδί”-Αντρέα Τέστα. Σε ένα δημόσιο νοσοκομεία της Αργεντινής κοινωνικοί σύμβουλοι και γυναικολόγοι προσφέρουν καθοδήγηση και παρηγοριά σε νεαρές γυναίκες που βρίσκονται στα πρόθυρα μίας επώδυνης απόφασης.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Η Έδεσσα έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα κατά της ξενοφοβίας και του ρατσισμού

Αδιανόητο: Εγκατέλειψαν στον δρόμο τις οικογένειες προσφύγων από την κατάληψη που εκκενώθηκε