Στους κόλπους της πολιτικής και οικονομικής ελίτ έχει ήδη ανοίξει η συζήτηση για το πώς θα είναι τα πράγματα στις 26 Μαΐου, καθώς θεωρούν δεδομένη τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, όλης της Αριστεράς λέω εγώ, στις ευρωεκλογές, παρόλα τα κόλπα με τις ημερομηνίες των εκλογών, τα πεντακοσάρικα στα μπατσόνια και βάλε κι εσύ ότι θες.
Ήδη κυκλοφορεί το σενάριο της εμφάνισης, στις εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου, άντε Νοεμβρίου, του κόμματος της Ενωμένης Δεξιάς, στο οποίο θα συμμετάσχουν όλες οι δυνάμεις που στηρίζουν τη σημερινή ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Ήδη η πολιτική και η οικονομική ελίτ έχει προεξοφλήσει ότι στις 26 Μαΐου το καλαμπούρι με τον τρίτο πόλο θα έχει τελειώσει, και με την Ελιά και με τη ΔΗΜΑΡ, γι’ αυτό και έριξε στην πιάτσα το γνωστό δημοσιογράφο – εστιάτορα μήπως και πιάσει μαλάκες διάφορους μπερδεμένους και τους πνίξει στο… ποτάμι της απολιτίκ μαλακίας του. Αυτά συμβαίνουν στην άλλη πλευρά.
Στην απ’ εδώ πλευρά είναι εμφανές ότι υπάρχει ένας κάποιος ψωλοαρμενισμός. Ο Τσίπρας ρίχνει στην πιάτσα διάφορα συνθήματα του τύπου «στις 25 ψηφίζουμε και φεύγουν» ή ότι «αυτή η μάχη είναι μάχη ζωής ή θανάτου» και ότι «αυτή η μέρα δεν θα αργήσει», αλλά συνθήματα, πιθανά πιασάρικα, τα οποία όμως εμφανώς δεν μπορεί να υποστηρίξει αποτελεσματικά το στελεχιακό δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ από τα αριστερά της Αριστεράς έως τα αριστερά της Σοσιαλδημοκρατίας.
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η μάχη που έχουμε μπροστά μας δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου, είναι κάτι περισσότερο από αυτό γιατί δεν αφορά μόνο εμάς, τη δική μας ζωή και το δικό μας θάνατο, αφορά κυρίως τα παιδιά, το πώς αυτά θα ζήσουν. Και όταν στη συζήτηση μπαίνουν τα παιδιά – το πώς θα μεγαλώσουν, τα σχολεία που θα πάνε, το δάσος που δεν θα δούνε, η πρόσβαση στο δημόσιο νοσοκομείο που ποτέ δεν θα έχουν, η άγνωστη λέξη «συλλογική σύμβαση εργασίας», το πώς δηλαδή οι από τα πάνω σχεδιάζουν να γαμήσουν τη ζωή των παιδιών – τότε κάτω η μαλακία πρέπει να κόβεται μαχαίρι. Στις 25 Μαΐου δεν θα ψηφίσουμε, θα τους ισοπεδώσουμε.
Ο alterthess ιανός