Αυτό το καλοκαίρι ανήκει στον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Δύο σερί συναυλίες στο Θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη με πάνω από 10.000 κόσμο σε καθεμία από αυτές και συνέχεια (ή ακολούθως) στην Αθήνα και το Κατράκειο της Νίκαιας με τέσσερις παραστάσεις που έγραψαν τη δική τους ιστορία στο φετινό καλοκαίρι. Μαζί του βρέθηκε η Μελίνα Κανά ταξιδεύοντας μας “σαν αερικό” …
Γράφει ο Μίλτος Τόσκας
“Δεν με αναγνωρίσατε, γιατί έλειπα καιρό” … Τέσσερα χρόνια μετά η μεγάλη επιστροφή είναι γεγονός. Η υποδοχή του κοινού έγινε με τέτοιον τρόπο που δεν περίμενε ούτε ο ίδιος ο τραγουδιστής. Οι συστάσεις είναι μάλλον περιττές. Δώσαμε το παρόν σε αρκετές συναυλίες το φετινό καλοκαίρι, αλλά ο παλμός, ακόμα και δυσανάλογος με τον ρυθμό σε μερικά κομμάτια ήταν μοναδικός και ξεπέρασε κάθε προηγούμενο θυμίζοντας άλλες εποχές.
Χορός, τραγούδι, πυρσοί, και μία μυσταγωγία που θύμιζε τα αρχαία «Διονύσια». Είναι γεγονός ότι ειδικά οι νέοι έχουν την ανάγκη να εκτονωθούν. Αρκετοί απ’ αυτούς πέρα από τη διετή πανδημία έχουν να αντιμετωπίσουν την ανεργία και τη δυσκολία να πάνε διακοπές ακόμα και για λίγες ημέρες. Βρίσκουν καταφύγιο σε αυτές τις βραδιές και η ψυχή τους αγαλλιάζει. Παίρνουν μία ανάσα και διώχνουν από πάνω τους τον μανδύα της παραίτησης.
Θέατρο Γης και Κατράκειο μετατράπηκαν σε ναοί και οι τελετές που συνέβησαν θα μνημονεύονται σαν «μυστήριο» για χρόνια. Οι περιορισμοί έχουν πλέον αρθεί κι ας παραμονεύει ο COVID-19. Οι μπύρες έχουν την τιμητική τους και οι νέοι (αλλά κι οι μεγαλύτεροι) φωνάζουν πως ήρθε η ώρα της επανεκκίνησης. Οφείλουμε να προχωρήσουμε και να ζήσουμε και πρέπει να το κάνουμε όλοι μαζί. Αυτό το μήνυμα στέλνει το φετινό καλοκαίρι.
Η συνέχεια της περιοδείας του Θανάση δίνεται στο Πόζαρ την προσεχή Παρασκευή. Ήδη τα δωμάτια στο Λουτράκι και τα πλησιέστερα camping είναι ασφυκτικά γεμάτα. Αρκετοί Θεσσαλονικείς θα δώσουν και πάλι το παρών θέλοντας να πουν ένα ευχαριστώ κι ένα “είμαστε εδώ” στον δημιουργό και την κοινωνία. Όλα αυτά μπορεί να φαντάζουν ρομαντικά ή ακόμα και γραφικά για κάποιον που παραμένει σε απόσταση, αν όμως βρεθεί στον πυρήνα των γεγονότων σίγουρα θα αλλάξει γνώμη.
Για τη δύναμη της μουσικής ό,τι κι αν γράψει κανείς είναι λίγο. Στίχοι και μελωδία είναι ικανοί να μας ταξιδέψουν και να ξυπνήσουν τα πιο δυνατά συναισθήματα μας. Αυτό συνέβη στις συναυλίες του Παπακωνσταντίνου σε ολόκληρη την Ελλάδα και το κύμα θα συνεχιστεί σαν λάβα ηφαιστείου. Το ποτάμι δεν έχει επιστροφή.
