Στις 15 Οκτώβρη στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών δικάζεται η αγωγή του Γιάννη Καυκά εναντίον του Δημοσίου, για τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό του κατά τη διάρκεια απεργιακής διαδήλωσης το 2011.
Με το ποινικό σκέλος της υπόθεσης να αποβαίνει άκαρπο αφήνοντας ατιμώρητους τους αστυνομικούς που τον χτύπησαν βάναυσα, το τελευταίο κομμάτι της υπόθεσης είναι το διοικητικό, με τον ίδιο να ζητά να αναγνωριστεί η ευθύνη του κράτους για ό,τι του συνέβη. Στη σχετική ανακοίνωση της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων, το πανό της οποίας κρατούσε ο Γιάννης εκείνη την ημέρα αναφέρεται:
“Στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη 2011 χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν για άλλη μια φορά ενάντια στα αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα που συνέχιζαν να επιβάλλουν το ελληνικό κράτος σε συνεργασία με το Δ.Ν.Τ., την Ε.Ε. και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ωθώντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση και τον αποκλεισμό.”
“Στο στόχαστρο της συντονισμένης επίθεσης των ΜΑΤ βρέθηκαν, για μια ακόμα φορά, ιδιαίτερα τα μπλοκ του κόσμου που αγωνίζεται ακηδεμόνευτα και από τα κάτω. Σε αυτό το κομμάτι της πορείας, στην οδό Πανεπιστημίου, βρισκόταν και το μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων, με αποτέλεσμα ο συναγωνιστής μας Γιάννης Καυκάς, που κρατούσε το πανό της, να τραυματιστεί σοβαρά. Έχοντας δεχτεί πολλαπλά χτυπήματα από τους ένστολους δολοφόνους και ενώ αιμορραγούσε στο κεφάλι άρχισε να απομακρύνεται από το σημείο που πνιγόταν στα δακρυγόνα με τη βοήθεια μιας διαδηλώτριας, ώστε να πάει σε κάποιο ασφαλές μέρος, όπως προσπάθησαν να κάνουν και άλλοι χτυπημένοι. Κατηφόρισαν μαζί την οδό Αμερικής και στο ύψος της Σταδίου μπήκαν σε μια στοά, όπου ήταν παρόντες εργαζόμενοι που τον είδαν να αιμορραγεί. Τους είπε το όνομά του και ότι ήταν στο μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων, που μόλις είχε δεχτεί επίθεση στην Πανεπιστημίου. Όταν άρχισε να χάνει τις αισθήσεις του και να αιμορραγεί και από το αυτί, η κοπέλα που τον συνόδευε κάλεσε ασθενοφόρο, το οποίο έφτασε στην οδό Σταδίου, από όπου τον παρέλαβε.
Ο Γιάννης μεταφέρθηκε στο Γ.Ν. Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε και νοσηλεύτηκε στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση. Αμέσως δημοσιεύτηκαν δύο μαρτυρίες σχετικά με τον βαρύτατο τραυματισμό του. Βγήκε από το νοσοκομείο με τη γροθιά υψωμένη το μεσημέρι της 30ης Μάη 2011, μετά από πολυήμερη μάχη που έδωσε για τη ζωή του με τη βοήθεια των γιατρών, ενώ χρειάστηκε πολύμηνη θεραπεία για να αναλάβει πλήρως τις δυνάμεις του.
Εννέα χρόνια μετά, παρά τις εξαγγελίες της τότε κυβέρνησης και του υπουργού Χρήστου Παπουτσή περί πλήρους διερεύνησης της υπόθεσης, παρά την αυτεπάγγελτη εισαγγελική έρευνα, παρά την προσχηματική ΕΔΕ, ποτέ κανένας δεν κατηγορήθηκε για τίποτα. Το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης έχει κλείσει και οι επίδοξοι δολοφόνοι του Γιάννη βρίσκονται στον δρόμο οπλισμένοι, επικίνδυνοι και με την πλήρη κάλυψη του κράτους, εκκενώνοντας καταλήψεις, πνίγοντας στα χημικά, κυνηγώντας, ξυλοκοπώντας ανελέητα 15χρονους μαθητές, “πρώην ήρωες” υγειονομικούς, αντιφασίστες διαδηλωτές, κάθε φωνή αντίστασης και αξιοπρέπειας έτοιμοι να διαφυλάξουν την αιματοβαμμένη “κανονικότητά” του.”
Ολόκληρο το κάλεσμα ενόψει της εκδίκασης της αγωγής από το διοικητικό πρωτοδικείο της Αθήνας εδώ.
https://sakakp.blogspot.com/2020/10/15-85-9.html?fbclid=IwAR0th349JJHP_K…