Εκμεταλλευόμενος την πολιτική συγκυρία και την υπαγωγή στον έλεγχο του ΔΝΤ, ο Σύνδεσμος Βιομηχανών Ελλάδας προτείνει την πλήρη ανατροπή όλων των εργασιακών σχέσεων, καθώς και των όποιων ελέγχων ασκεί το κράτος στη δραστηριότητα του κεφαλαίου.
Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, παρέδωσε σήμερα στον Υπουργό Ανάπτυξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη τις προτάσεις των εργοδοτών ενόψει του νέου αναπτυξιακού νόμου. Όπως ανέφερε ο ίδιος, πρόκειται για μια καταγραφή περίπου 250 εμποδίων που αναδεικνύει το γεγονός ότι σε καθημερινή βάση η επιχειρηματικότητα περνά από συμπληγάδες”. 30 από αυτές, προβλήθηκαν ως “κυριότερες κατά προτεραιότητα” που θα “βοηθήσουν τη χώρα να ανταποκριθεί στη σχετική δέσμευση που έχει αναλάβει έναντι του μνημονίου”. Σημειώνεται ότι αυτή η “ανάδειξη” των “30 εμποδίων” είχε ήδη ζητηθεί από την υπογραφή του Μνημονίου.
Στα εμπόδια λοιπόν που καταγράφει ο Σύνδεσμος περιέχονται θεμελιώδη μέτρα προστασίας των εργαζομένων, αλλά και των καταναλωτών. Έτσι, μεταξύ άλλων, οι βιομήχανοι προτείνουν για την μεταρρύθμιση των εργασιακών όρων, δυνατότητα εργασίας και το Σάββατο με χορήγηση ρεπό άλλη ημέρα της εβδομάδας, συμψηφισμός υπερωριών με μείωση του ωραρίου εργασίας σε ορίζοντα τετραμήνου, άρση περιοισμών στην εκ περιτροπής εργασία.
Ακόμη, τη στιγμή που η κατάρρευση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για τη βίαιη αύξηση των ορίων ηλικίας και το περιορισμό των συντάξεων, οι βιομήχανοι απαιτούν τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, αλλά και τον περαιτέρω περιορισμό της λίστας των βαρέων και ανθιυγιεινών επαγγελμάτων. Σε μια επίδειξη κοινωνικής πια αναισθησίας, ζητούν ακόμα και τη μείωση του ποσοστού των προσλήψεων που καλύπτεται υποχρεωτικά από ειδικές κατηγορίες εργαζομένων (άτομα με ειδικές ανάγκες, πολύτεκνους, κ.α.).
Πέρα από τα εργασιακά, οι προτάσεις του ΣΕΒ επεκτείνονται σε κάθε σφαίρα της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής. Ζητούν έτσι την κατάργηση μιας σειράς φόρων και εισφορών που βαραίνουν τις επιχειρήσεις, την άρση της υποχρεώσης των επιχειρήσεων να δημοσιεύουν τους ισολογισμούς τους για λόγους διαφάνειας, την άρση μιας σειράς περιορισμών που επιβάλλονται για περιβαλλοντικούς λόγους, την απελευθέρωση όλων των τιμών πέρα από κάθε έλεγχο και το δικαιώμα των επιχειρήσεων να ανατιμούν τα προϊόντα τους χωρίς όριο ή αιτιολόγηση.
Μεταξύ αυτών, σημειώνονται ενδεικτικά: κατάργηση των περιορισμών για εγκατάσταση-επέκταση-εκσυγχρονισμό βιομηχανιών και αποθηκών στην Αττική, απελευθέρωση των μεταφορών με ελεύθερες άδειες για ΙΧ φορτηγά, απελευθέρωση της παραγωγής ψωμιού από κατεψυγμένη ζύμη (bake off), κατάργηση του περιορισμού τα φαρμακεία να ανήκουν κατά 51% σε φαρμακοποιούς και των περιθωρίων κέρδους των φαρμακείων, κατάργηση της ενιαίας τιμής βιβλίου, μείωση των τελών κινητής τηλεφωνίας, επιβολή ΦΠΑ στα ΕΛΤΑ.
Μέσα λοιπόν από την αντιπαράθεση με τον “κρατικό παρεμβατισμό”, οι εργοδότες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τις δυνατότητες που τους δίνει το μνημόνιο, μετατρέποντας την αγορά και την κοινωνία σε μια ζούγκλα ανταγωνισμού χωρίς όρια και κανόνες, αλλά κυρίως να συμπιέσουν όσο γίνεται τα εργατικά δικαιώματα και τις απολαβές. Ο Κ. Μίχαλος, Πρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας, εξέφρασε τη γενική του συμφωνία με το πνεύμα του ΣΕΒ, τονίζοντας ταυτόχρονα κάποιες δευτερεύουσες διαφοροποιήσεις σε συντεχνιακά ζητήματα, όπως η υποχρέωση των επιχειρήσεων να εγγράφονται στα Επιμελητήρια.
Η απάντηση της Κυβέρνησης ήταν κάθε άλλο παρά αποθαρρυντική: ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης χαρακτήρισε την πρωτοβουλία του Συνδέσμου “σημαντική συνεισφορά” στην προσπάθεια του υπουργείου να καταρτίσει ένα εθνικό σχέδιο δράσης για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Συνεχάρη έτσι τους βιομήχανους για την πρωτοβουλία τους, κάνοντας λόγο για “πράξη ευθύνης και σημαντική συνεισφορά στην προσπάθειά μας να καταρτίσουμε ένα εθνικό σχέδιο δράσης για την βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος”.
“Εμείς συνεχίζουμε με αμείωτη ένταση την προσπάθεια. Την επόμενη εβδομάδα παρουσιάζουμε το νέο επενδυτικό νόμο, καθώς και την εθνική μας στρατηγική για τις εξαγωγές. Γυρίζουμε σελίδα, γράφοντας ένα νέο αναπτυξιακό αφήγημα για τη χώρα, για τη νέα γενιά, για να αποκτήσουμε υγιείς και βιώσιμες οικονομικές βάσεις” τόνισε ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, σε ένα από τα συνήθη λογύδρια χωρίς νόημα. Το απών νόημα σε αυτές τις γενικές εξαγγελίες βέβαια, μπορούμε να το αναζητήσουμε στις “προτάσεις” των βιομηχάνων.
–