Ανακοίνωση για την απώλεια της αγωνίστριας του αντιδικτατορικού αγώνα Γεωργίας Σαρηγιαννίδου-Παπαδοπούλου εξέδωσε ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974.
Η Γεωργία Σαρηγιαννίδου-Παπαδοπούλου συνελήφθη τον Αύγουστο του 1968 για τη συμμετοχή της στο ΠΑΜ και κρατήθηκε την περίοδο των ανακρίσεων στην Εθνική Ασφάλεια στο Βαρδάρη. Παρέμεινε προφυλακισμένη από τον Οκτώβριο του 1968 έως τον Ιούνιο του 1969 στο Τμήμα Μεταγωγών, στο υπόγειο ενός κτηρίου του 19ου αιώνα, γωνία Φιλίππου με Χριστοπούλου, στο κέντρο της πόλης.
Στη ‘δίκη των 17’ του ΠΑΜ στο Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης τον Ιούνιο του 1969 καταδικάστηκε σε τρεισήμισι χρόνια φυλάκιση για παράβαση του ΑΝ 509/1947 και εγκλείστηκε αρχικά στις γυναικείες Φυλακές Αβέρωφ και στη συνέχεια στις αντίστοιχες του Κορυδαλλού. Παράλληλα της επιβλήθηκε η ποινή της ‘διαρκούς αποβολής’ από το ΑΠΘ, με το χουντικό Ν.Δ. 93/1969. Αποφυλακίστηκε την 21η Απριλίου 1971 και για το υπόλοιπο της ποινής της υποχρεώθηκε να δίνει ‘παρών’ στο τμήμα χωροφυλακής της γειτονιάς της κάθε εβδομάδα.
Η ανακοίνωση του Σ.Φ.Ε.Α. 1967-1974
Κατέληξε σήμερα στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου, χτυπημένη από βαρύ εγκεφαλικό, η συναγωνίστριά μας Γεωργία Σαρηγιαννίδου-Παπαδοπούλου, που πρόσφατα αποχαιρετήσαμε τον σύντροφό της και συναγωνιστή μας Παναγιώτη Παπαδόπουλο, εξόριστο στα χρόνια της χούντας.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1946. Ως φοιτήτρια του Αγγλικού Τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης συμμετείχε στη Νεολαία Λαμπράκη και στο τμήμα που ασχολούνταν ιδιαίτερα με τα προβλήματα των κοριτσιών (κοινωνικά και νομικά προβλήματα διακρίσεων των γυναικών) με επισκέψεις, συζητήσεις και εκδηλώσεις στα χωριά.
Συνελήφθη τον Αύγουστο του 1968 για τη συμμετοχή της στο ΠΑΜ και κρατήθηκε την περίοδο των ανακρίσεων στην Εθνική Ασφάλεια στο Βαρδάρη. Παρέμεινε προφυλακισμένη από τον Οκτώβριο του 1968 έως τον Ιούνιο του 1969 στο Τμήμα Μεταγωγών, στο υπόγειο ενός κτηρίου του 19ου αιώνα, γωνία Φιλίππου με Χριστοπούλου, στο κέντρο της πόλης.
Στη ‘δίκη των 17’ του ΠΑΜ στο Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης τον Ιούνιο του 1969 καταδικάστηκε σε τρεισήμισι χρόνια φυλάκιση για παράβαση του ΑΝ 509/1947 και εγκλείστηκε αρχικά στις γυναικείες Φυλακές Αβέρωφ και στη συνέχεια στις αντίστοιχες του Κορυδαλλού. Παράλληλα της επιβλήθηκε η ποινή της ‘διαρκούς αποβολής’ από το ΑΠΘ, με το χουντικό Ν.Δ. 93/1969. Αποφυλακίστηκε την 21η Απριλίου 1971 και για το υπόλοιπο της ποινής της υποχρεώθηκε να δίνει ‘παρών’ στο τμήμα χωροφυλακής της γειτονιάς της κάθε εβδομάδα.
Μετά τη δικτατορία, εργάστηκε ως καθηγήτρια Αγγλικών σε φροντιστήρια και σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Υπήρξε μέλος του ΚΚΕ και του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.
Πάντοτε ανταποκρινόταν στις προσκλήσεις των σχολείων για να μιλήσει στις επετειακές εκδηλώσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, αλλά και να ξεναγήσει μαθητές/τριες και φοιτητές/τριες στο χώρο μνήμης του ΣΦΕΑ 1967-1974 ‘ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΜΟΡΦΩΘΗΝ’ στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
Η σκέψη και η έγνοιά μας στα παιδιά της Γεωργίας και του Παναγιώτη, τη Μαρία και τον Σωκράτη, για το δυσβάσταχτο πόνο της απώλειας των αγαπημένων τους γονιών.
Ως ελάχιστο φόρο τιμής στην αγωνιστική διαδρομή της Γεωργίας, επισυνάπτουμε την ομιλία της στις 24 Ιουλίου 2017 στο Επταπύργιο, στην εκδήλωση που οργάνωσε ο Σύνδεσμός μας με αφορμή την 43η επέτειο από την κατάρρευση της χούντας και την αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Η πολιτική κηδεία και ο αποχαιρετισμός της θα γίνουν αύριο Δευτέρα 16-10-2023, στις 4μ.μ., στην αίθουσα τελετών Μπίλις Παλάς απέναντι από τα Κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου. Η σωρός της θα αποτεφρωθεί.
Αθήνα 15/10/2023
