Ποτέ την Κυριακή! (μέρος 3) Μια σύντομη βόλτα στην αγορά

Ποτέ την Κυριακή! (μέρος 3) Μια σύντομη βόλτα στην αγορά

Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και το θέμα μου η «κατάργηση της κυριακάτικης αργίας». Η βόλτα στην αγορά ξεκίνησε από το κοντινότερο σουπερμάρκετ, τον «Αρβανιτίδη». Τις εργαζόμενες σε αυτό  τις συναντούσα καθημερινά το προηγούμενο διάστημα αλλά λίγες φορές είχαμε μιλήσει για άλλα θέματα εκτός από τις τιμές του τυριού κτλ.

Στο ταμείο είναι η Κατερίνα 28 χρονών. «Είμαστε απλήρωτοι πέντε μήνες και εκατό από εμάς έχουν προχωρήσει σε ασφαλιστικά μέτρα» είναι η πρώτη της κουβέντα.

Τα κορίτσια των σούπερμαρκετ

«Ήδη δεν πληρωνόμαστε τις υπερωρίες, ούτε την προσαύξηση των αργιών. Να φανταστείτε ακόμη δεν μας έχουν καταβληθεί τα χρήματα για τις δύο εργάσιμες  Κυριακές των περασμένων Χριστουγέννων.  Ακόμη δεν μας έχουν ενημερώσει για το τι θα γίνει αυτή την Κυριακή. Αν  καταργηθεί η Κυριακάτικη αργία σίγουρα θα αυξήσουν το δικό μας ωράριο εργασίας και δεν θα προσλάβουν άλλους» λέει η Κατερίνα και προσθέτει: «Ήδη εργαζόμαστε χωρίς ρεπό, αν μας κλέψουν και την μοναδική μέρα που έχουμε για ξεκούραση τότε θα εργαζόμαστε 7 μέρες την εβδομάδα. Τρελό; Θέλουμε δουλειά και όχι δουλεία»

Η Κατερίνα μου προτείνει στη συνέχεια να μιλήσω με μια άλλη εργαζόμενη που εκείνη την ώρα έκοβε τυριά για τους πελάτες, την Ρούλα. «Γιατί, δεν αρκούν έξι μέρες στους καταναλωτές για να ψωνίσουν;» αναρωτιέται και μου λέει δυνατά «Εννοείτε πως είμαστε αντίθετοι με την κατάργηση της αργίας. Ήδη δεν έχουμε καμία προσωπική ζωή»

Η κα Ρούλα είναι επίσης απλήρωτη εδώ και πέντε μήνες και στηρίζεται στην βοήθεια των συγγενών της για να τα βγάλει πέρα. «Έχουμε φτάσει στο σημείο η απόλυση να φαντάζει κάτι θετικό» λέει. «Έτσι και αλλιώς δουλεύουμε χωρίς να πληρωνόμαστε». Αναφορικά με την σκοπιμότητα της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας τονίζει με σιγουριά « Το κάνουν για να ενισχύσουν τους μεγάλους επιχειρηματίες».

Στα ρουχάδικα

Έφυγα από το σούπερμάρκετ και περπάτησα στην Τσιμισκή . Λουκέτα και στην Τσιμισκή; Απίστευτό και όμως αληθινό. Η  Τσιμισκή που είχε άλλοτε τα ακριβά καταστήματα ένδυσης έχει μετατραπεί σε μία απέραντη καφετέρια. Μπήκα σε ένα μικρό μαγαζί με ρούχα, από τα λιγοστά που έχουν απομείνει. «Οικογενειακή επιχείρηση» λέει η ιδιοκτήτρια Στέλλα Αβραμίδου και κατευθείαν εκφράζει την αντίθεσή της στην κατάργηση της αργίας.

 «Ο κόσμος δεν έχει λεφτά να ψωνίσει. Μπαίνει στο μαγαζί, χαζεύει και φεύγει. Αν παίρνεις 500 ευρώ το μήνα τι να πρωτο-αγοράσεις» αναρωτιέται και προσθέτει « Συνήθως  ο κόσμος διαθέτει τα λιγοστά χρήματα του στα βασικά, άντε και μία βόλτα σε ένα καφέ, για αυτό και η Τσιμισκή έχει γεμίσει από αυτά»

«Αυτό που θέλει η κυβέρνηση να κάνει είναι να κλείσει τους μικρούς επιχειρηματίες. Γι`αυτό το ένα μαγαζί κλείνει μετά το άλλο. Έτσι και αλλιώς οι μεγάλες αλυσίδες έχουν τρόπους να αντέξουν. Και αυτό το επιχείρημα της  κυβέρνησης περί έλλειψης χρόνου κατανάλωσης δεν ισχύει, ο κόσμος αν έχει λεφτά και θέλει να ψωνίσει βρέξει -χιονίσει θα το κάνει τις υπόλοιπες μέρες»

Η κατάργηση της αργίας πλήττει την Στέλλα και σε ένα βασικό δικαίωμα, αυτό της ανάπαυσης. «Θέλουν να δουλεύουμε σαν σκλάβοι. Να μην έχεις μια Κυριακή να βρεθείς με την οικογένειά σου δηλαδή; Μια εκκλησία που λέει και ο λόγος να μην πας;Τα χουν ισοπεδώσει όλα»

Επόμενη στάση ένα ακόμη μαγαζάκι με ρούχα, μικρό επίσης, με χαμηλές τιμές για τα δεδομένα της Τσιμισκή. «Δεν θα ανοίξω την Κυριακή. Έξι μέρες είμαι κάθε μέρα όλη μέρα στο μαγαζί » λέει η Δέσποινα Γιαμαλάκη και προσθέτει «Πιστεύω ότι ούτε τα υπόλοιπα μικρά μαγαζιά θα ανοίξουν την ερχόμενη Κυριακή, παρά μόνο οι μεγάλες αλυσίδες. Αν ήθελαν να βοηθήσουν τις μικρές επιχειρήσεις, όπως λένε, θα το έκαναν με άλλο τρόπο. Τώρα δουλεύω μόνο για να πληρώνω το ΦΠΑ, την ΔΕΗ, το φόρο επιτηδεύματος, το ΤΕΒΕ.»

Σχετικά με τον νόμο που πέρασε η κυβέρνηση το καλοκαίρι η ίδια τονίζει «Πήρα τηλέφωνο στον εμπορικό σύλλογο για να μάθω και μου είπαν ότι η κυβέρνηση πέρασε μετά από πίεση της τρόικας το μέτρο αυτό. Δεν το πίστεψα. Τι την νοιάζει την τρόικα αν τα καταστήματα είναι ανοιχτά την Κυριακή;»

Εγκλωβισμένες σε μία μεγάλη αλυσίδα καταστημάτων

Επόμενη στάση μία μεγάλη αλυσίδα καταστημάτων τα Notos Galleries. Η Δάφνη και η Βίκυ εργάζονται σε μία εταιρεία στο πολυκατάστημα εδώ και αρκετά χρόνια. «Πονεμένη ιστορία» λένε με μία φωνή μόλις αναφέρω την λέξη Κυριακή. « Η Κυριακή δεν πρέπει να είναι εργάσιμη μέρα. Θα φανεί κιόλας αυτή την Κυριακή που θα είμαστε ανοιχτά, ότι ο κόσμος δεν έχει χρήματα. Με τόση ανεργία  άλλωστε που να τα βρει» αναρωτιέται η Δάφνη ενώ η Βίκυ προσθέτει «Εμείς θα την πληρώσουμε και πάλι. Σιγά μην γίνει καμία νέα πρόσληψη. Την Κυριακή θα δουλεύουμε από τις 11 μέχρι τις 8 το βράδυ! Πρόκειται για σχέδιο εξόντωσης μας» Σχετικά με το γεγονός ότι το μέτρο αυτό θα αφορά 7 Κυριακές του χρόνου η Δάφνη τονίζει «Το φέρνουν σιγά σιγά αλλά θα καθιερωθεί και για τις υπόλοιπες»

Μια άλλη εργαζόμενη ακούει την συζήτηση και μουρμουρίζει «Κανονικά δεν χρειαζόμαστε δημοσιογράφο αλλά ένα ψυχολόγο» «Είναι απάνθρωπο να καταργούν την Κυριακάτικη αργία. Η Κυριακή είναι ιερή μέρα και έχει κατακτηθεί με αγώνες. Κάποιοι έχυσαν αίμα για αυτό» σημειώνει και συνεχίζει «Μας κοροϊδεύουν καταμάτουτρα τόσο εμάς όσο και το καταναλωτικό κοινό» λέει η Μαρία. Αναφορικά με τις κινητοποιήσεις που διοργανώνει η Ένωση εμποροϋπαλλήλων την Κυριακή δηλώνει: «Είμαστε υπέρ του αγώνα αυτού, δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στην κινητοποίηση γιατί θα απολυθούμε. Ελπίζουμε να `ρθουν κάποιοι άλλοι και να αποτρέψουν το άνοιγμα του καταστήματος»

Να σημειωθεί ότι η Μαρία εργάζεται ήδη με την κατώτερη σύμβαση ενώ από σήμερα λήγει η μετενέργεια που προβλέπεται από το νόμο για τη συλλογική σύμβαση εργασίας των εμποροϋπαλλήλων. Η ΕΣΕΕ πιέζει τους εργαζόμενους  για υπογραφή νέας σύμβασης με μείωση 13%, ωστόσο οι εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν νέες μειώσεις. Από την άλλη οι εργοδότες απειλούν με υπογραφή ατομικών συμβάσεων και έτσι αυτή την στιγμή  οι μισθοί των περίπου 500 χιλιάδων εργαζομένων βρίσκονται κυριολεκτικά «στον αέρα». 

Ένα μικρό βιβλιοπωλείο στη δίνη της κρίσης

Τελευταία στάση ένα μικρό βιβλιοπωλείο στην οδό Βογατσικού. «Οι τζίροι ελαττώνονται κατά 20% κάθε χρόνο» ομολογεί η Βιργινία Ρεντζή επισημαίνοντας  ότι στο βιβλιοπωλείο έρχονται άνθρωποι που ενώ αγαπούν το βιβλίο δεν έχουν χρήματα να το πληρώσουν. «Σου λένε θα σε πληρώσω τον άλλο μήνα. Άλλοι έχασαν την δουλειές τους ενώ άλλοι δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους». Αναφορικά με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης περί του νέου μέτρου για την κατάργηση της αργίας  τονίζει «Δεν έχουν βρεθεί ποτέ στην αγορά για να δουν τι γίνεται. Δεν έχουν ζήσει ποτέ αυτό που ζούμε καθημερινά»

Σχετικά με την λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή σχολιάζει «Αν δεν υπάρχει νομοθεσία και κυρίως έλεγχος από τις αρμόδιες υπηρεσίες οι εργαζόμενοι θα εργάζονται περισσότερο χωρίς να αμείβονται όπως πρέπει. Σε καμία περίπτωση δεν θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Τα περισσότερα καταστήματα προχωρούν το τελευταίο διάστημα σε απολύσεις» .

 Όπως και οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες μικρών καταστημάτων έτσι και η κα Ρεντζή θεωρεί ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η ενίσχυση των μεγάλων αλυσίδων. Εξάλλου, όπως λέει, τα μεγάλα καταστήματα αν ήθελαν να μην ισχύσει το μέτρο θα το κατάφερναν. «Το μέτρο αυτό δεν είναι στην τελική προαιρετικό για μας, όπως λέει η κυβέρνηση,  έμμεσα μας επιβάλλεται λόγω του ανταγωνισμού» καταλήγει.

Σταυρούλα Πουλημένη

Διαβάστε σχετικά:

Ποτέ την Κυριακή! (μέρος 1)

Ποτέ την Κυριακή! (μέρος 2)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Οι νέες ταινίες της εβδομάδας

Πεζοπορία στα μονοπάτια των παλιών παγοποιών