Σε 33 χρόνια (20 εκτιτέα ο κάθενας- κάθε μία) καταδικάστηκαν χθες Δευτέρα έντεκα Τούρκοι και Κούρδοι πρόσφυγες για την υπόθεση των Σεπολίων, για ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, που δεν δρα στην Ελλάδα και μάλιστα για ένταξη τους σε χρόνο, που βρίσκονταν προφυλακισμένοι στις ελληνικές φυλακές.
Απορρίφθηκαν όλες οι ενστάσεις και οι αυτοτελείς ισχυρισμοί των κατηγορουμένων ενώ δεν αναγνωρίστηκε ούτε ένα ελαφρυντικό, ούτε καν αυτό της μετεφηβικής ηλικίας.
Σε δήλωσή τους οι συνήγοροι υπεράσπισης τους τονίζουν πως «είμαστε βέβαιοι ότι οι κατηγορίες και οι εξωφρενικές ποινές δεν μπορούν παρά να καταπέσουν μετά από την άσκηση έφεσης»
Σημειώνουν ακόμη τα εξής: «Η ποινή είναι η βαρύτερη που έχει επιβληθεί για υλικό τέτοιας δικογραφίας, είναι επιδεικτικά άδικη και με κριτήρια συλλογικής ευθύνης. Έτσι, καταδικάστηκαν για πρώτη φορά Τούρκοι και Κούρδοι αγωνιστές, με συνεχή δημόσια παρουσία, συμμετοχή και μακρά προσφορά σε αγωνιστική αλληλεγγύη, με τις διατάξεις του 187Α του ΠΚ. Η απόφαση αυτή έρχεται σε σύγκρουση με τη συνεχή και επί πολλά έτη νομολογία των ανώτερων και ανώτατων δικαστηρίων της χώρας, που έχουν απορρίψει τις σχετικές αιτιάσεις του Τουρκικού κράτους και τα αιτήματα για έκδοση και δικαστική συνεργασία.
Προβληματίζει ακόμη το γεγονός, ότι η απόφαση αυτή που εκδόθηκε με ταχύτατες διαδικασίες, συμπίπτει με την ημέρα της πανηγυρικής επίσκεψης του προέδρου Ερντογάν στη Αμμόχωστο και την μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής στη Κύπρο».
Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωση των συνηγόρων υπεράσπισης σχετικά με τη χθεσινή δίκη.
Σήμερα Δευτέρα 19/07/2021, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων καταδίκασε τους 11 Τούρκους και Κούρδους πρόσφυγες, για την υπόθεση των Σεπολίων σε συνολική ποινή 537 χρόνων, για μια τσάντα με όπλα που βρέθηκαν στον πάτο ενός βόθρου στο σπίτι που φιλοξενούνταν!
Την τσάντα, όπως παραδέχτηκε και ενώπιον του δικαστηρίου, μετέφερε ο πρώτος κατηγορούμενος στο σπίτι το προηγούμενο βράδυ και την είχε απορρίψει στο άνοιγμα του φρεατίου που υπήρχε, υπό τη συνεχή επίβλεψη της αντιτρομοκρατικής που εν αγνοία του, τον ακολουθούσε κατα πόδας για τουλάχιστον δύο ημέρες.
Το δικαστήριο αποτελούμενο από τους (πρόεδρο) Ιωάννα Λάμπρου- Βελησάρη, (μέλη) Μαρία Σακελλαροπούλου, Ιωάννη Λαμπρινόπουλο και την εισαγγελέα Μαρία Σπυροπούλου, θεώρησε την πράξη “τρομοκρατική” και τους έκρινε όλους ένοχους ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση, παρά το γεγονός ότι ο βασικός και μόνος μάρτυρας της αντιτρομοκρατικής που τους παρακολουθούσε, βεβαίωσε στο δικαστήριο ότι καμία πράξη τρομοκρατίας δεν είχε γίνει από αυτούς στην Ελλάδα.
Το δικαστήριο απέρριψε ακόμη, όλες τις ενστάσεις της υπεράσπισης, τους ισχυρισμούς και τα ελαφρυντικά, ακόμη και αυτού της μετεφηβικής ηλικίας.
Ο πρώτος κατηγορούμενος που αποδέχτηκε τη σχέση του με τον οπλισμό, καταδικάστηκε και ως διευθυντής της “οργάνωσης”, σε ποινή μεγαλύτερη και απο αυτή που επιβλήθηκε στο Μιχαλολιάκο. Η ποινή είναι η βαρύτερη που εχει επιβληθεί για υλικό τέτοιας δικογραφίας, είναι επιδεικτικά άδικη και με κριτήρια συλλογικής ευθύνης. Έτσι, καταδικάστηκαν για πρώτη φορά Τούρκοι και Κούρδοι αγωνιστές, με συνεχή δημόσια παρουσία, συμμετοχή και μακρά προσφορά σε αγωνιστική αλληλεγγύη, με τις διατάξεις του 187Α του ΠΚ. Η απόφαση αυτή έρχεται σε σύγκρουση με τη συνεχή και επί πολλά έτη νομολογία των ανώτερων και ανώτατων δικαστηρίων της χώρας, που έχουν απορρίψει τις σχετικές αιτιάσεις του Τουρκικού κράτους και τα αιτήματα για έκδοση και δικαστική συνεργασία.
Προβληματίζει ακόμη το γεγονός, ότι η απόφαση αυτή που εκδόθηκε με ταχύτατες διαδικασίες, συμπίπτει με την ημέρα της πανηγυρικής επίσκεψης του προέδρου Ερντογάν στη Αμμόχωστο και την μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής στη Κύπρο.
Ως συνήγοροι υπεράσπισης είμαστε βέβαιοι ότι οι κατηγορίες και οι εξωφρενικές ποινές δεν μπορούν παρά να καταπέσουν μετά από την άσκηση έφεσης
Οι συνήγοροι υπεράσπισης,
Αλέκα Ζορμπαλά
Ιωάννα Κούρτοβικ
Δημήτρης Σαραφιανός
Πατρίκιος Πατρικουνάκος
