Σε επίσχεση εργασίας προχωρούν από σήμερα, Τετάρτη 23/9, οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ διεκδικώντας τα δεδουλευμένα που τους χρωστά ο Οργανισμός καλώντας την νέα κυβέρνηση να λύσει τα προβλήματα που προκύπτουν από τον τελευταίο νόμο.
Χιλιάδες πολίτες ταλαιπωρούνται και δυσκολεύονται να μετακινηθούν καθώς τα λεωφορεία είναι το μοναδικό μέσο μαζικής μεταφοράς της Θεσσαλονίκης.
Οι εργαζόμενοι από την πλευρά τους δηλώνουν ότι δεν θα περιμένουν να ορκιστεί η κυβέρνηση καθώς όπως ισχυρίζονται παραμένουν απλήρωτοι εδώ και ενάμιση μήνα, «το κράτος έχει συνέχεια» και το δημόσιο χρωστά στον Οργανισμό 25 εκ. ευρώ.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΟΑΣΘ Χρ. Στεφανίδη η απάντηση από το λογιστήριο του κράτους είναι αρνητική και έτσι τα χρήματα δεν μπήκαν στα ταμεία προκειμένου να πληρωθούν οι μισθοί.
Ερωτηματικά για την στάση της διοίκησης του Οργανισμού και του συνδικάτου
Πολλά είναι τα ερωτήματα της διαχείρισης της κατάστασης από την πλειοψηφία του συνδικάτου εργαζομένων αλλά και της διοίκησης.
Ενώ είναι σε εξέλιξη η επίσχεση εργασίας η διοίκηση του ΟΑΣΘ δεν έχει λάβει τα εξώδικα των εργαζομένων, τα οποία θα έπρεπε να έχει λάβει μέχρι το βράδυ της Τρίτης.
Η υποχρέωση της διοίκησης να πληρώσει τους εργαζομένους είναι δεδομένη και αναγκαία, καθώς πρόκειται για μια ιδιωτική εταιρεία που όμως χρηματοδοτείται από το δημόσιο και παρέχει δημόσιο κοινωφελές έργο.
Για ποιο λόγο όμως μέρος του ποσού που εισπράχθηκε στα τέλη Αυγούστου, όταν χιλιάδες πολίτες αγόρασαν μηνιαίες κάρτες για τον Σεπτέμβρη, δεν δόθηκε για την αποπληρωμή των δεδουλευμένων;
Προκύπτουν όμως και ερωτήματα για την συνδικαλιστική διαχείριση του όλου θέματος.
Η επίσχεση εργασίας είναι ένα ατομικό μέσο διεκδίκησης του εργαζόμενου, κάτι που δεν αποφασίζει το ΔΣ ενός συνδικάτου, αλλά μπορεί να το προτείνει.
Πριν φτάσει στην πρόταση της επίσχεσης εργασίας το συνδικάτο έπρεπε να καταγγείλει την μη πληρωμή του Αυγούστου στην επιθεώρηση εργασίας, ώστε να ζητηθεί τριμερής συνάντηση για να γίνει προσπάθεια συνεννόησης με τον εργοδότη, κάτι που δεν συνέβη.
Υπάρχουν όμως και άλλα μέσα του διεκδίκησης του Συνδικάτου, όπως η προειδοποιητική στάση εργασίας ή 24ωρη προειδοποιητική απεργία όπου θα κυκλοφορούσαν λεωφορεία με προσωπικό ασφαλείας, μέσα που δεν επελέγησαν.
Η σύμβαση του ΟΑΣΘ με το δημόσιο
Να σημειωθεί ότι η τελευταία σύμβαση που είχε υπογράψει με το κράτος έληγε το 2009 και η διάρκεια της παρατάθηκε μέχρι δύο έτη μετά την ολοκλήρωση των έργων του υπό εκτέλεση ΜΕΤΡΟ. Η διάρκεια της σύμβασης είναι αόριστη καθώς στην σύμβαση του μετρό προβλέπονται επεκτάσεις που θα παρατείνουν την ολοκλήρωσή του. Η σύμβαση εκείνη ουσιαστικά αύξανε το κόστος μεταφοράς για τους πολίτες και τον επόμενο χρόνο καθώς η μείωση της δημόσιας επιχορήγησης κατά 38 εκατ. ευρώ το 2015 προέβλεπε με έμμεσο τρόπο την επιβάρυνση να την υποστούν οι πολίτες μέσω του δικαιώματος που έδινε στον οργανισμό για περαιτέρω αύξηση των εισιτηρίων καθώς ταυτόχρονα προέβλε αύξηση των εσόδων του ΟΑΣΘ.
Να σημειωθεί επίσης ότι τα εισιτήρια μέσα σε τέσσερα χρόνια ο ΟΑΣΘ από το 2009 μέχρι και το 2014 έχουν αυξηθεί κατά 100% από 0.50 σε 1 ευρώ σε μια πόλη που τα επίσημα στοιχεία της ανεργίας ανέρχονται στο 32%.
Ο Οργανισμός χωρίς να αναλαμβάνει την ευθύνη για το εργασιακό κόστος, το οποίο σύμφωνα με δήλωση του Χρ. Τσερμενίδη, προέδρου του σωματείου των εργαζομένων, ανέρχεται σε 2.800.000 το μήνα, θέτει ουσιαστικά ως ασπίδα τους εργαζομένου για να επιταχύνει εκταμίευση χρημάτων.
Να θυμίσουμε ότι ο ΟΑΣΘ αποτελεί μια ιδιωτική επιχείρηση η οποία έχει επιχορηγηθεί τα τελευταία χρόνια με εκατομμύρια ευρώ χωρίς να υπάρχει κανένας έλεγχος στα έσοδα (η έκδοση των εισιτηρίων γίνεται από τον ίδιο τον ΟΑΣΘ) και τα έξοδα (υπέρμετρη αύξηση δαπανών) προσφέροντας χείριστες υπηρεσίες στον πολίτη (πολίτες στοιβάζονται καθημερινά λόγω πληρότητας των λεωφορείων, έχουν διακοπεί τα νυχτερινά δρομολόγια ενώ η συχνότητά των δρομολογίων έχει μειωθεί παρά το γεγονός ότι τα λεωφορεία παραμένουν να είναι το μοναδικό μέσο μετακίνησης στην Θεσσαλονίκη).
Photo Credit: Konstantinos Tsakalidis / SOOC