in

«Να τρέμει όποιος χέρι τολμά και σηκώνει…»

φωτογραφία του Μάριου Λώλου

Το Μουσικό Σχολείο Ιλίου αλλά και η απογευματινή φεμινιστική πορεία τραγούδησαν ένα τραγούδι με υπέροχους στίχους και μουσική για τη χθεσινή 8η Μάρτη, τη μέρα που τιμάμε τους αγώνες για κοινωνική και εργασιακή ισότητα, τους αγώνες για την γυναικεία χειραφέτηση.

Οι στίχοι του τραγουδιού σε ελεύθερη μετάφραση, προσαρμοσμένοι στην εδώ πραγματικότητα από το τραγούδι «Canción sin miedo»:

«Να τρέμει το κράτος, να κλείνουν οι δρόμοι
Να τρέμει όποιος χέρι τολμά και σηκώνει
Μας παίρνουν με βία, την ξεγνοιασιά
Μας φύτεψαν φόβο, μα φυτρώσαν φτερά
Και κάθε λεπτό σχεδόν κάθε μέρα
Θρηνούμε μια κόρη αδερφή και μητέρα
Μέσα σε μια νύχτα μας εξαφανίζουν
Συνένοχος είναι οποιός σιωπά, σα μας αφανίζουν

Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μονη
Στη θέα μιας μορφης το αίμα μου να παγώνει
Για ολα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!
Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία

Κι αν δε το κατάλαβες τούτοι οι στίχοι
Φωνάζουν πως βρίσκομαι εδώ από τύχη
Με οργή τραγουδάω, ακούστε με όλοι
Στο σπίτι αν δεν έρθω, ψαξτε την πόλη
Με λένε Ανίσα, Καρολάιν και Ελένη
Με σκότωσε το σύστημα που τους ξεπλένει
Είμαι η Τζεβριέ, η Ζάκι, η Μαρία
Νεκταρία, Ανθή, Ζωή, Αδαμαντία
Στο όνομα μου γράψτε νέα, ιστορία
Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μονη
Στη θέα μιας μορφης το αίμα μου να παγώνει
Για όλα τα χέρια που σφιγγουν κλειδια
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!
Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία».

φωτογραφία του Μάριου Λώλου

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Muchomacho. Ο ανδρικός πόλεμος. Της Sarah Babiker

Κοινοβουλευτική παρέμβαση του ΚΚΕ για την υποβάθμιση του Δημοτικού Σχολείου Περιστεράς του Δήμου Θέρμης