Ο τόπος μας ζει μέρες του 2012, το ίδιο σενάριο οι ίδιοι πρωταγωνιστές καθόλου φαντασία!!!
Η ενορχηστρωμένη εκστρατεία των συντηρητικών δυνάμεων εντός και εκτός Ελλάδος στοχεύει και πάλι στη δημιουργία ΦΟΒΟΥ-από αιώνες το ισχυρότερο όπλο χειραγώγησης των λαών-και ανασφάλειας.
Θέτει εκβιαστικά διλλήματα , παραπληροφορεί και διαστρέφει την πραγματικότητα.
Το 2012 ο κόσμος με βαριά ,στα αλήθεια, καρδιά κάτω από ένα πρωτοφανή εκβιασμό, έδωσε μια ευκαιρία στο «αφήγημα» του μονόδρομου και των διάφορων succes story,την ιστορία της ανάπτυξης δηλαδή μετά την καταστροφή!!!
Σήμερα όμως το 2014 δεν παραμυθιάζεται. Άλλωστε ένιωσε στο πετσί του πάνω από δύο χρόνια τι εστί βάρβαρη νεοφιλελεύθερη πολιτική και μάλιστα αδιέξοδη. Δεν έχει δουλειά, το παιδί του φεύγει στο εξωτερικό, ξεπουλιέται η πατρίδα του.
Αυτό που θέλει πλέον ο ελληνικός λαός είναι ένα πάτο στο βαρέλι, να φωνάξει φτάνει πια ,ως εδώ και μη παρέκει .
Να πει ένα βροντερό όχι στη «Γερμανική Ευρώπη» της εγκληματικής λιτότητας και του εργασιακού μεσαίωνα, της Ευρώπης των πλεονασμάτων του βορά και αναγκαστικών ελλειμμάτων του νότου που καθιστά τα
κράτη του Νότου ες αεί ομήρους ενός δυσβάστακτου χρέους.
Απειλούν και πάλι με έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ ,αλλά συγχρόνως αξιωματούχοι της commission και έγκριτοι οικονομολόγοι φοβούνται και αποσταθεροποίηση της ευρωζώνης.
Η τελευταία παραδοχή που την συμμερίζονται οικονομικοί και πολιτικοί κύκλοι και μέσα στην Γερμανία, είναι ένα ισχυρότατο διαπραγματευτικό όπλο για την Ελλάδα και πρέπει να το χρησιμοποιήσει σθεναρά ώστε να συνειδητοποιήσουν οι «φίλοι» εταίροι μας ότι οι απειλές και οι εκβιασμοί τους μπορεί να τους γυρίσουν μπούμεραγκ. Έχουν και αυτοί να χάσουν σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο και μάλιστα πολύ περισσότερα ίσως από ότι η Ελλάδα.
Η επιτυχία όμως μιας τέτοιας διαπραγμάτευσης έχει κάποιες προϋποθέσεις. Δεν πρέπει να είσαι δεδομένος και να μην σε κρατάνε στο χέρι με την απειλή αποκάλυψης σκανδάλων(siemens).
Αντίθετα πρέπει να είσαι διατεθειμένος και να το ξέρουν ότι θα χρησιμοποιήσεις όλα τα όπλα που διαθέτεις στη φαρέτρα σου ,προκειμένου να υπερασπιστείς τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και της Ελλάδος γενικότερα.
Το διεθνές και ευρωπαϊκό περιβάλλον είναι επίσης περισσότερο ευνοϊκό από το 2012. Το Podemos καταγράφεται σαν πρώτη δύναμη στην Ισπανία, η Γαλλία και Ιταλία πιέζουν το Βερολίνο για χαλάρωση της
δημοσιονομικής πειθαρχίας-η Ελλάδα δεν συντάχθηκε μαζί τους στην σχετική ψηφοφορία!!!- ο κόσμος βγαίνει πλέον στους δρόμους μαζικά και διαδηλώνει ενάντια στην λιτότητα σε όλο τον Νότο αλλά και στο
Βέλγιο όπου ογκώδεις διαδηλώσεις παρέλυσαν την πρωτεύουσα της Ευρώπης. Όλο και περισσότεροι έγκριτοι οικονομολόγοι ,πολιτικοί αναλυτές και ΜΜΕ, ακόμα και συντηρητικά ,στρέφονται κατά της
βάρβαρης αυτής πολιτικής και μιλούν πλέον ανοικτά για αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη και κούρεμα του χρέους (Μαρσέλ Φράτσερ του DIW, το ινστιτούτο Bruegel, το Spiegel, το Bloomberg).
Τον δύσκολο δρόμο της διεκδίκησης κα της ανατροπής ,που μάταια προσπαθούν να συσκοτίσουν και να συκοφαντήσουν οι κάθε είδους εκπρόσωποι του νεοφιλελευθερισμού, οι λαοί της Ευρώπης τον θεωρούν πλέον απαραίτητο και είναι έτοιμοι να τον ακολουθήσουν. Η Ελλάδα ίσως θα είναι ο καταλύτης αυτών των εξελίξεων, που θα δώσει το έναυσμα στα λαϊκά μαζικά κινήματα να ανατρέψουν τις συντηρητικές κυβερνήσεις τους, για μια Ευρώπη αλληλεγγύης μεταξύ ισοτίμων κρατών, για μια Ευρώπη των λαών της.
Ο δρόμος αυτός θα περάσει μέσα από την διαδικασία των πρόωρων εκλογών ,παρά την απέλπιδα προσπάθεια της συγκυβέρνησης και των δημοσκόπων ,να μας πείσουν ότι δεν τις ήθελε ο λαός.
Η τελευταία προσπάθεια του κ Σαμαρά να ανατρέψει το κλίμα της ήττας με παροχολογίες-τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και τα επαναλαμβανόμενα-θα πέσει στο κενό.
Οι πολίτες στρέφουν για πρώτη φορά, συνειδητά, το βλέμμα τους και τις ελπίδες τους στην προοπτική που προτείνουν οι ριζοσπαστικές, αριστερές και αντιμνημονιακές δυνάμεις του τόπου μας και «περιμένουν»!!!
Έμπρακτα θα στρατευτούν μαζί τους και θα βάλουν πλάτη , μόνο όταν διαπιστώσουν ότι και κατά την διακυβέρνηση της χώρας , παραμένουν σταθεροί στις ριζοσπαστικές δεσμεύσεις τους, δεν είναι απλοί διαχειριστές, δεν θα αναπαράγουν σε καμιά περίπτωση τις παθογένειες του παρελθόντος και διατηρούν σαν κόρη οφθαλμού το ηθικό πλεονέκτημά τους απέναντι στο παλιό διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.
Αυτό είναι το πρώτο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί, το δεύτερο ,ίσως και το πιο δύσκολο, είναι η σταδιακή μετάλλαξη όλων μας από πολίτες ατομιστές και καταναλωτές, σε ενεργούς πολίτες που συμμετέχουν ,αποφασίζουν ,διεκδικούν και ελέγχουν.
Τότε μόνο η κοινωνική ανασυγκρότηση θα γίνει με όρους συλλογικότητας και αλληλεγγύης και η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να στηριχθεί και σε μορφές αuτoοργάνωσης και κοινωνικής οικονομίας προς όφελος της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
* Ο Ανδρέας Μουρατίδης είναι γιατρός