Ως «εξαιρετικά τυχερή» χαρακτηρίζει η δημοτική παράταξη Λαϊκή Συσπείρωση την Θεσσαλονίκη, «καθώς αυτή δεν βρέθηκε στο δρόμο της τελευταίας κακοκαιρίας», συμπληρώνοντας πως «μόνο με χαμηλές θερμοκρασίες, μετρά ένα νεκρό». «Αναρωτιέται κανείς τι θα γινόταν αν η χιονοθύελλα λοξοδρομούσε και την έπληττε» τονίζει.
Η ανακοίνωση αναφέρει:
«Ελπίζουμε ότι κανείς από το κράτος και τον Δήμο δεν θα έχει το θράσος να ξεστομίσει ότι ο θάνατος του αστέγου, από το κρύο και εγκαταλειμένος στη Πλατεία Αριστοτέλους, οφείλεται στην «ατομική του ευθύνη».
Δεν χωράει κανένα κουκούλωμα της ευθύνης διάφορων «υπεύθυνων» και των ευθυνών ενός κράτους και ενός δήμου, ταχύτατων όταν πρόκειται να υπηρετήσουν μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα αλλά αργών έως αναισθησίας όταν πρόκειται για τη προστασία της ζωής, της υγείας, των στοιχειωδών δικαιωμάτων του λαού (Η συνεχιζόμενη σιωπή του δήμου για τη κατάρρευση του συστήματος υγείας για τις επικίνδυνες συνθήκες στα σχολεία, προκαλεί).
Ο θάνατος του αβοήθητου άστεγου στη πλατεία Αριστοτέλους θα στοιχειώνει τα όσα «οραματικά» διαλαλούν κάποιοι για τη τουριστική ανάπλαση της.
Η βοήθεια σ’ αυτόν και σε εκατοντάδες ακόμα άστεγους δεν είναι ούτε ψίχουλα μπροστά στα εκατομμύρια που ξοδεύονται για παρόμοια έργα, για ενίσχυση μεγάλων συμφερόντων. Κι’ όμως θεωρούνται «κόστος» το οποίο κράτος και δήμος «δεν μπορούν να αντέξουν».
Οι ανεπαρκέστατες κρατικές και δημοτικές δομές με ψίχουλα ευρωπαϊκών προγραμμάτων και «χορηγιών ευεργετών» (με το αζημίωτο βεβαίως) είναι «φύλλο συκής», δεν καλύπτουν ούτε τις ανάγκες ούτε τις εγκληματικές ευθύνες.
Η οικονομική κρίση του καπιταλισμού, η ενεργειακή φτώχεια, η ακρίβεια, η ανεργία και οι μισθοί ψίχουλα, το επικείμενο κύμα πλειστηριασμών θα επιδεινώσει τη κατάσταση, θα αυξήσει φαινόμενα αστεγίας, θα εντείνει τη βαρβαρότητα του.
Δεν ελπίζουμε σε καμιά ευαισθητοποίηση του κράτους και ενός δήμου που λειτουργεί σαν παράρτημα του.
Μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να δώσει λύση.
Απαιτώντας την άμεση, γενναία οικονομική ενίσχυση των δομών προστασίας από τη διευρυνόμενη φτώχεια, προσλήψεις, σίτιση, στέγαση, ιατρική παρακολούθηση, κοινωνική επανένταξη των θυμάτων της «ανάπτυξης», της καπιταλιστικής βαρβαρότητας».